می بَری از بَرِ من / همه تن / همه جان
توبه ی من/ نفسی ست/که نگفت/ تو بمان

بیا خط بزن این فاصله را / تا نروم از دست
تو تنها نظری ساده زنی( کنی*)/ از سرِ تنهایی/ قبول است

آه که تمام نمی شود/ ترسِ من از زوال عشق
دل که نمانده است ولی/ آنچه که هست حلالِ عشق
آنچه که مانده جز غرور/ این منِ روبروی توست
لحظه به لحظه با تو و / باز در آرزوی توست
‎نامِ تو زنده می کند / هر نفس آرزوت را
‎بغضی که یادگارِ توست / میشکند سکوت را

‎چَشم به راهِتم ولى/ راهِ تو دور مى شود
‎هرچه غم از تو مانده است/ بى تو مُرور مى شود

آه که تمام نمی شود/ ترسِ من از زوال عشق
دل که نمانده است ولی/ آنچه که هست حلالِ عشق
آنچه که مانده جز غرور/ این منِ روبروی توست
لحظه به لحظه با تو و / باز در آرزوی توست