فتوای تاک: امضای عصار روی این کار هست مثل خیلی از کارهای ایشون. شعر بسیار خوب و البته تنظیم جا داشت هنوز. در کل کار درجه یکی است
نستعیلق حیرانی: این سبک کاری و تنظیم خیلی مناسب ایشون بود. کارهایی که بیشتر در موسیقی جهانی می شنوم. سکوت های به جا و اجازه به جاری شدن موسیقی در میان کلام. موسیقی، شعر و تنظیم بسیار خوب هستند و ارزش بارها و بارها شنیدن و لذت بردن رو داره
جوونی: همه چی درست صدای گیرای عصار، اوج و احساس. ملودی و تنظیم بسیار عالی و کلماتی ساده ولی حیف! این کار می تونست به یک کار بدون نقص بدل بشه. من احساسم این هست که یک جاهای از کار شعر و موسیقی بالاجبار باید با هم جور می شدند.
جز عشق نمی خواهم: حرفی در شعرش نیست. اگر کار رو به دوبخش تقسیم کنیم شروع هر دو بخش رو خیلی دوست دارم اما در ادامه ملودی خلاقی از آقای نیکپور نمی بینم
بیداری: این کار حال و هوای خاص خودش رو داره و باید تو فازش باشیم ولی درکل زمانی که میگه «کدومه مرز رویا و حقیقت ... » کاملا باورش دارم
معبد ترانه: کار دلنشینی است. مشخصه دارکوب. ریتم و لحن کشدار و آهنگین عصار که کل تراک نمره قبولی می گیره و احتمالا در کنسرتها خلق رو بترکونه. شاید... شاید اگر بیت آخر رو فرمان فتحعلیان می خوند جالب میشد
اصلن به من چه: شعر روان، موسیقی روان، کلام روان. من که خیلی لذت بردم. عصار درسته که به گمان بعضی دکلمه می کنه اما نشون داده که صدای بسیار خوبی داره و در جای خودش تحریر هم بلده. ارجاع به «خاطره نیمه جان» هم.
منتظر بودم: و این ترانه هم مثل قبلی با این تفاوت که بیشتر دوستش داشتم. آدم رو دگرگون می کنه. واقعا مربع خوبی شدند در این سه ترانه آلبوم.
ای یار غلط کردی: خوب قبل ها منتشر شده بود دیگه.
بت ها: این که نسخه زنده اجرا رو در آلبوم گذاشتند در نوع خودش جالبه. من آثار عصار رو از این جهت می پسندم که می پذیرم به اون چیزی که می خونه اعتقاد داره و کلاس نمی گذاره

و در نهایت از تمامی کسانی که در تهیه این آلبوم زحمت کشیدند تشکر می کنم و از احترامی که به مخاطبان می گذارند. این آلبوم در مجموع جزو بهترین کارهای عصار هست و امیدوام که اگر قرار بر سکوتی هم هست چنین نتیجه و تجربیاتی برای ایشون و ما رقم بزنه