در كشور ايران 60 سال است كه موسيقي كلاسيك مورد توجه علاقه‌مندان قرار دارد و كسي نمي‌تواند بگويد كه اين موسيقي مهجور است. همين امروز به شهر كتاب‌ها در سطح شهر تهران مراجعه كنيد و ببينيد كه دانشجويان و جوانان علاقه‌مند تاچه حد آثار كلاسيك را حتي با قيمت‌هاي گران خريداري مي‌كنند. اين حرف كه در ايران موسيقي كلاسيك مهجور مانده، كليشه‌اي بي‌اساس است. نمي‌توان متوقع بود كه تمام مردم موسيقي كلاسيك گوش كنند. در اروپا هم اينطور نيست و موسيقي پاپ طرفداران بيشتري دارد.

در سال‌هاي اخير وقتي يك پيانيست خوب به ايران مي‌آيد و مستر كلاس مي‌گذارد، شما مي‌بينيد كه سيلي از پيانيست‌هاي جواني راه مي‌افتند تا توانايي نوازندگي خود را محك بزنند و نظر او را در مورد چگونگي توان نوازندگي خود بدانند. در جشنواره امسال هم بخش موسيقي از سطح كيفي مطلوبي برخوردار بود و آثار رسيده بهتر و بيشتر از سال گذشته بود. سال گذشته ما اين بخش را رقابتي برگزار كرديم و اين مساله در استقبال جوانان براي شركت در اين بخش بي‌تاثير نبوده است.

 فراخوان كه داديم كارهاي متعددي در سبك‌هاي مختلف به‌دست ما رسيد. آثار براي اركستر سمفونيك بزرگ، آثاري براي اركسترهاي كوچك، براي اركستر مجلسي، براي اركستر زهي و... . ما امسال شكل آنسامبل‌ها را به اختيار خود آهنگسازها گذاشتيم. تعداد زيادي كار براي ما ارسال شد و كارهاي خوب بسيار زياد بود.چندين سال است كه من در كنكور دانشگاه هنر براي پذيرش دانشجو با متقاضيان مصاحبه مي‌كنم. در چaند سال اخير مي‌بينم كه جوانان مستعد بسياري وارد دپارتمان‌هاي مختلف موسيقي مي‌شوند. جوانان كه چه در زمينه نوازندگي و چه در زمينه آهنگسازي كار كرده‌اند و استعداد دارند.

 آنها بعد از مدتي تحصيل دوست دارند جايي وجود داشته باشد كه خود را عرضه كنند و در پي روزنه‌اي هستند تا توانايي خود را محك بزنند. هنرمند براي ارائه اثر نياز به بهانه دارد شايد اگر براي دل خود كار كند، مدت‌‌ها طول بكشد كاري را عرضه كند ولي وقتي قرار است در يك جشنواره رقابتي شركت كند به‌طور طبيعي سعي مي‌كند به بهترين شكل اثر خود را ارائه دهد و همه جاي دنيا هم اين مساله وجود دارد.
منبع: تهران امروز