پرویز مشكاتیان در سال‌های اول انقلاب توانست هنرمندان زیادی را در گروهی بنام گروه عارف جمع و آثاری را با این عزیزان تولید كند كه بعدها اغلب آنها هر كدام درختان برومندی در زمین موسیقی ایران شدند.

هنرمند گرامی، استاد پرویز مشكاتیان یكی از كسانی بود كه در دو دهه اخیر سبك نوازندگی منحصر به فرد وی و نیز شیوه ایشان در آهنگسازی موسیقی ایران به خصوص نوشتن آثاری برای سنتور به سرعت در همان ابتدا مورد استقبال مردم و همچنین الگویی برای هنرجویان جوان سنتور و موسیقی ایرانی شد.

پر‌واضح است كه تاثیر گذاری پرویز مشكاتیان بر شیوه سنتور‌نوازی ایران آنقدر عمیق و همه‌گیر شده است كه نمی‌توان آن را انكار كرد. پیش از مشكاتیان آنچه كه الگوی علاقمندان به ساز سنتور بود، راه و روشی بود كه استاد كم‌نظیر سنتور استاد فرامرز پایور ابداع و تدوین نموده بود.

 پس از پایور، سبك سنتورنوازی مشكاتیان به دلیل آشنایی عمیق وی با ادبیات كلاسیك و معاصر ایران كه رنگ و بویی تازه به نوازندگی سنتور «مشكاتیان» داده بود، باعث شد كه این هنرمند در سال‌های جوانی از محبوبیت و مقبولیتی نظیر هنرمندان پیشین برخوردار شود.

مشكاتیان، به این نكته آگاه بود كه موسیقی و نوازندگی ایرانی آنگاه در بستر و جایگاه شایسته خویش قرار می‌گیرد و مورد قبول عام و خاص می‌شود كه همواره بر اساس كلام پارسی سروده شده باشد. از همین رو و به همین خاطر است كه هنگامی كه حتی به سولوهای وی به دقت گوش فرا می‌دهیم گویی كلمات رازگونه‌ای را می‌شنویم كه با گوش جان شنیده می‌شوند و به دل می‌نشیند.

 استاد پرویز مشكاتیان دارای آثار و تألیفات بیشماری است. وی در همه فرم‌های رایج موسیقی ایرانی ذوق آزمایی كرده و آثاری بدیع و دلنشین را از خود در موسیقی ایرانی به یادگار گذاشته است كه همواره از سوی علاقمندان به موسیقی ایران به شكل های مختلف اجرا می‌شود.

مشكاتیان در زمینه ساختن پیش درآمدهای متنوع، چهار مضراب‌ها، تصانیف و ترانه‌های عاشقانه یا ملی - میهنی ید طولانی دارد. این هنرمند در سالهای اول انقلاب توانست هنرمندان زیادی را در گروهی به ‌نام گروه عارف جمع كند و آثاری را با این عزیزان تولید كند كه بعدها اغلب آنها هر كدام درختان برومندی در زمین موسیقی ایران شدند.