استاد فرامرز پایور شایسته ترین هنرمند موسیقی ایران بود که متاسفانه در پی دیگر نوازنده برجسته سنتور ایران (پرویز مشکاتیان) رخت بر بست و رفت.

استاد پایور زحمات فراوانی برای موسیقی کشید و به عنوان پرکارترین موسیقیدان ایرانی که به همه حوزه های تئوری،اجرا و آهنگسازی نیز اشراف داشت آثارمکتوب ارزشمند و موثری را از خود به جای گذاشت.

جامعه فرهنگی وهنر موسیقی ایران فرزند شایسته و ارزشمندی را از دست داد که پر کردن جای او به سختی میسر است ونمی توان آهنگساز و موسیقیدانی به قدرت و توانایی پایور یافت.

 در یکی از سالهای دهه چهل نزد نورعلی برومند بودیم وایشان قطعه ای قدیمی را می نواخت و ازما چند نفری از نوازندگان (که بسیاری از آنها اینک از بزرگان هنر موسیقی هستند)خواست تا نت قطعه را بنویسیم و کسی بلد نبود در این هنگام پایور سر رسید و همزمان که داشت با برومند صحبت می کرد متوجه قضیه شد و نت قطعه را به من گفت و من هم آن را نوشته و به آقای برومند دادم و ایشان تشویق کرد ومن بلافاصله گفتم که نت قطعه را آقای پایور نوشته است.می خواهم بگویم که زنده یاد پایور درهمه زمینه های موسیقی و از جمله در آوا نویسی و تئوری موسیقی نبوغ فوق العاده ای داشت.