ارکستر فیلارمونیک کردستان به رهبری «مهدی احمدی» روی صحنه رفت
یک ارکستر تمام عیار کردی
موسیقی ما - ارکستر فیلارمونیک کردستان به رهبری «مهدی احمدی» 25 بهمن ماه در تالار رودکی در حالی به اجرای برنامه پرداخت که «ارسلان کامکار» به عنوان مایستر در آن فعالیت میکرد و هنرمندانی چون هوشنگ کامکار، نادر مشایخی و شهرداد روحانی مهمانان برنامهی او بودند.
به گزارش روابط عمومی سیویکمین جشنواره موسیقی فجر، پس از ورود اعضای ارکستر، «احمدی» در حالی وارد صحنه شد که در ابتدا با مایستر کنسرت ارسلان کامکار دست داد و فرمان آغاز برنامه را برای اجرای بهار مومان اول ویوالدی صادر کرد. این قطعه در ابتدا با پاسکاری مایستر گروه و خالد مبارکی – نوازندهی ویولن یک- آغاز شد.
پس از پایان این قطعه مردم تشویقهایشان را آغاز کردند تا زمستان موومان دوم ویوالدی توسط ارکستر اجرا شود. ویلن کامکار ابتدای این قطعه را در دست گرفت و بقیه ارکستر زیر صدای ساز او به نواختن مشغول شدند. این قطعه به لحاظ زمانی بسیار کوتاه بود. در ادامه نوبت به کوریولان بتهوون رسید تا با سازهای این ارکستر به مرحله اجرا گذاشته شود. محوریت ویولنسل و سازهای بادی را باید به عنوان ویژگی مهم این قطعه معرفی کرد.
در میانه کار مخاطبان با شنیدن ترکیب سازی در حال اجرا، دلهره و هیجان را توامان احساس کردند. حرکات رهبر ارکستر در این قسمت با هیجان زیادی همراه شد تا اینکه بر اساس پارتیتوری که در جلویش بود کار را برای لحظهای متوقف کرد. مخاطبان قصد داشتند ارکستر را تشویق کنند که متوجه شدند اجرای این قطعه هنوز به پایان نرسیده است. با پایان این قطعه نوازندگان سازهای کوبهای از جا برخواستند تا ارکستر را در اجرای کنسرتو برای کر همراهی کنند. آغازگر این قطعه «کوهیار پیک» - نوازندهی جوان ویولن- بود و ارکستر پس از مدتی با او همراهی کرد. هیجان رهبر ارکستر در این بخش بیشتر شد و دستش را به نشانه فرمان شروع به سازهای کوبهای حرکت داد. این بخش با همراهی ویولنها به پابان رسبد. قطعه گارونا با دوئت گیانو و فلوت آغاز شد و پس از چند لحظه کر این دو را همراهی کرد. امیر رحیمی نوازنده کلارینت کار را به پایان برد.
والس شماره دو شوستاکوویچ قطعه بعدی اجرا بود. این قطعه معروف که شبیه به یک مارش نظامی است تجربه ارکسترال خوبی برای این گروه جوان بود. نکته جالب در این قطعه این بود که آرین خدایار نوازنده خردسال ترومبون از جا برخواست و اجرای خود را آغاز کرد. با پایان این قطعه مهدی احمدی رهبر ارکستر فیلارمونیک کردستان چند دقیقه سخن گفت. او با اشاره به اهداف عامالمنفعه این ارکستر گفت: «ما از سال 84 کارمان را با هدف آزادسازی زندانیان و درمان بیماران آغاز کردیم. در میان ارکستر کردستان نوازندگان دانشآموز و استاد دانشگاه بدون هیچ چشمداشت مالی حضور دارند و همکاری میکنند.» احمدی در ادامه صحنه را ترک کرد و اینبار فربد رحیمی خواننده بخش اول قسمت فولکلور را با خود روی صحنه آورد.
قطعه اول دوری ئازیر نام داشت که خواننده توانمند کرد در میانه آن ابیات را سریع تلفط میکرد و با همراهی پیانو و تحریرهای کردی در مایه دشتی غم و اندوه را به رودکی منتقل میکرد. در ادامه این قطعه ارکستر کارش را آغاز کرد. این گروه را باید یک ارکستر تمام عیار کردی نامید چون بر اساس بدعت بیژن کامکار دف را به خوبی به خدمت گرفته بود و ویلنها خط ملودی کردی را دنبال میکردند. پایان دوری ئازیز با بیانی شورانگیز و عاشقانه و پاسکاری زیبا بین نی، دف و ارکستر به پایان رسید.
شایگولان قطعه بعدی بخش فولکلور بود که آرش سلامیه نوازنده نوجوان پیانو با تک نوازی خود آن را آغاز کرد. خواننده در مایه موسیقی دشتی با دونوازی دف و تنبک و پس از آن اضافه شدن سازهای بادی کار را ادامه داد. رحیمی با اتمام این قطعه صحنه را ترک کرد و هوشنگ شگرف خواننده پیشکسوت کرد کارش را با خواندن کابوکی با همراهی ارکستر آغاز کرد. ویژگی مهم این قطعه ریتمیک بودن با محوریت سازهای کوبهای بود. موسیقی شاد و پرتحرک کردی را باید در این قطعه سراغ گرفت. ئاخ لیلا پایان بخش کنسرت بود که با تکنوازی دهل آغاز شد و ارکستر ریتم دهل را در ادامه دنبال کرد. حاضران از این بخش کار به وجد آمدند. کر خواننده گروه را با دست همراهی کرد تا مردم هم برای دست زدن آماده شوند. شعر این بخش که به نظر یکی از اشعار معروف موسیقی منطقه کردستان است در سالن رودکی طنین انداز شد و همه مخاطبان که برخواسته بودند با ارکستر همراه شدند.
پس از پایان رپرتوار احمدی دوباره رو به تماشاگران کرد و گفت: «برخلاف رویه مالوف که بیز را از گروه درخواست میکنند ما میخواهیم خودمان والس شماره دو شوستاکوویچ را برای شما اجرا کنیم. با پایان این بخش پروفسور حمیدرضا اردلان که آهنگساز قطعه لاست دی در این اجرا بود پشت میکرفون آمد و با تشکر از حامیان این اجرا و با طرح یادمانی از حسن کامکار پدر خانواده موزیسین کامکار خبر همکاری کنسرواتوار روسیه با ارکستر فیلارمونیک کردستان را در روزهای آتی اعلام کرد.»
به گزارش روابط عمومی سیویکمین جشنواره موسیقی فجر، پس از ورود اعضای ارکستر، «احمدی» در حالی وارد صحنه شد که در ابتدا با مایستر کنسرت ارسلان کامکار دست داد و فرمان آغاز برنامه را برای اجرای بهار مومان اول ویوالدی صادر کرد. این قطعه در ابتدا با پاسکاری مایستر گروه و خالد مبارکی – نوازندهی ویولن یک- آغاز شد.
پس از پایان این قطعه مردم تشویقهایشان را آغاز کردند تا زمستان موومان دوم ویوالدی توسط ارکستر اجرا شود. ویلن کامکار ابتدای این قطعه را در دست گرفت و بقیه ارکستر زیر صدای ساز او به نواختن مشغول شدند. این قطعه به لحاظ زمانی بسیار کوتاه بود. در ادامه نوبت به کوریولان بتهوون رسید تا با سازهای این ارکستر به مرحله اجرا گذاشته شود. محوریت ویولنسل و سازهای بادی را باید به عنوان ویژگی مهم این قطعه معرفی کرد.
در میانه کار مخاطبان با شنیدن ترکیب سازی در حال اجرا، دلهره و هیجان را توامان احساس کردند. حرکات رهبر ارکستر در این قسمت با هیجان زیادی همراه شد تا اینکه بر اساس پارتیتوری که در جلویش بود کار را برای لحظهای متوقف کرد. مخاطبان قصد داشتند ارکستر را تشویق کنند که متوجه شدند اجرای این قطعه هنوز به پایان نرسیده است. با پایان این قطعه نوازندگان سازهای کوبهای از جا برخواستند تا ارکستر را در اجرای کنسرتو برای کر همراهی کنند. آغازگر این قطعه «کوهیار پیک» - نوازندهی جوان ویولن- بود و ارکستر پس از مدتی با او همراهی کرد. هیجان رهبر ارکستر در این بخش بیشتر شد و دستش را به نشانه فرمان شروع به سازهای کوبهای حرکت داد. این بخش با همراهی ویولنها به پابان رسبد. قطعه گارونا با دوئت گیانو و فلوت آغاز شد و پس از چند لحظه کر این دو را همراهی کرد. امیر رحیمی نوازنده کلارینت کار را به پایان برد.
والس شماره دو شوستاکوویچ قطعه بعدی اجرا بود. این قطعه معروف که شبیه به یک مارش نظامی است تجربه ارکسترال خوبی برای این گروه جوان بود. نکته جالب در این قطعه این بود که آرین خدایار نوازنده خردسال ترومبون از جا برخواست و اجرای خود را آغاز کرد. با پایان این قطعه مهدی احمدی رهبر ارکستر فیلارمونیک کردستان چند دقیقه سخن گفت. او با اشاره به اهداف عامالمنفعه این ارکستر گفت: «ما از سال 84 کارمان را با هدف آزادسازی زندانیان و درمان بیماران آغاز کردیم. در میان ارکستر کردستان نوازندگان دانشآموز و استاد دانشگاه بدون هیچ چشمداشت مالی حضور دارند و همکاری میکنند.» احمدی در ادامه صحنه را ترک کرد و اینبار فربد رحیمی خواننده بخش اول قسمت فولکلور را با خود روی صحنه آورد.
قطعه اول دوری ئازیر نام داشت که خواننده توانمند کرد در میانه آن ابیات را سریع تلفط میکرد و با همراهی پیانو و تحریرهای کردی در مایه دشتی غم و اندوه را به رودکی منتقل میکرد. در ادامه این قطعه ارکستر کارش را آغاز کرد. این گروه را باید یک ارکستر تمام عیار کردی نامید چون بر اساس بدعت بیژن کامکار دف را به خوبی به خدمت گرفته بود و ویلنها خط ملودی کردی را دنبال میکردند. پایان دوری ئازیز با بیانی شورانگیز و عاشقانه و پاسکاری زیبا بین نی، دف و ارکستر به پایان رسید.
شایگولان قطعه بعدی بخش فولکلور بود که آرش سلامیه نوازنده نوجوان پیانو با تک نوازی خود آن را آغاز کرد. خواننده در مایه موسیقی دشتی با دونوازی دف و تنبک و پس از آن اضافه شدن سازهای بادی کار را ادامه داد. رحیمی با اتمام این قطعه صحنه را ترک کرد و هوشنگ شگرف خواننده پیشکسوت کرد کارش را با خواندن کابوکی با همراهی ارکستر آغاز کرد. ویژگی مهم این قطعه ریتمیک بودن با محوریت سازهای کوبهای بود. موسیقی شاد و پرتحرک کردی را باید در این قطعه سراغ گرفت. ئاخ لیلا پایان بخش کنسرت بود که با تکنوازی دهل آغاز شد و ارکستر ریتم دهل را در ادامه دنبال کرد. حاضران از این بخش کار به وجد آمدند. کر خواننده گروه را با دست همراهی کرد تا مردم هم برای دست زدن آماده شوند. شعر این بخش که به نظر یکی از اشعار معروف موسیقی منطقه کردستان است در سالن رودکی طنین انداز شد و همه مخاطبان که برخواسته بودند با ارکستر همراه شدند.
پس از پایان رپرتوار احمدی دوباره رو به تماشاگران کرد و گفت: «برخلاف رویه مالوف که بیز را از گروه درخواست میکنند ما میخواهیم خودمان والس شماره دو شوستاکوویچ را برای شما اجرا کنیم. با پایان این بخش پروفسور حمیدرضا اردلان که آهنگساز قطعه لاست دی در این اجرا بود پشت میکرفون آمد و با تشکر از حامیان این اجرا و با طرح یادمانی از حسن کامکار پدر خانواده موزیسین کامکار خبر همکاری کنسرواتوار روسیه با ارکستر فیلارمونیک کردستان را در روزهای آتی اعلام کرد.»
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : دوشنبه 26 بهمن 1394 - 12:34
افزودن یک دیدگاه جدید