موسیقی ما - «طلیعه کامران» -نوازنده، نقاش و شاعر- صبح امروز، ٢٥ اسفندماه از مقابل موزه هنرهای معاصر تهران به سمت قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه شد.
 
«معصومه مظفری» رییس انجمن نقاشان ایران- طلیعه کامران را هم نقاش و هم شاعر و هم نوازنده‌ای توانا دانست؛ او اما در عین حال به این نکته اشاره کرد که: «ما چقدر او را به نسل‌های آینده شناسانیدم و یا برایش نمایشگاه برپا کردیم؟ یا اینکه در زمان زنده بودنش از او تقدیر کردیم. ما طلیعه کامران را از دست دادیم و او از میان رفت، در حالی که هیچ گاه در میان ما نبود.»
 
در ادامه «مهدی حسینی» پژوهشگر و هنرمند نقاش نیز درباره‌ی او گفت: «ما امروز در این جا با یک پیکره رو به رو نیستم، بلکه با سه پیکره روبه‌رویم، یکی طلیعه کامران نقاش، دیگری کامران شاعر و دیگری طلیعه کامران نوازنده. بسیار سخت است شخصی در وجود خود این سه هنر را به شکل خوب پذیرفته باشد.»
 
«میلاد کیایی» - نوازنده چیره دست سنتور- هم  این ضایعه را باور نکردنی دانست. او گفت که کامران او را به نواختن سنتور ترغیب کرده است و به همین خاطر هیچ گاه با او وداع نخواهد کرد: «کامران نخستین بار در 10 سالگی در 1333 در یک محفل هنری که استاد بنان هم حضور داشت، به یاد استادش حیب سماعی به زیبایی سنتور نوازی کرد و از کسانی که شور سنتور نوازی در من برانگیخت یکی همین طلیعه کامران بود.»
 
«عباس مشهدی‌زاده» - هنرمند پیسکسوت هنرهای تجسمی- هم این چنین از او یاد کرد: «تا به حال نه مرد و نه زنی به مهربانی طلیعه کامران ندیده‌ام. او شاید تنها کسی بود که در موسیقی آنچه را از استاد سماعی فرا گرفته بود به درستی عرضه می‌کرد. ما کسی را از دست داده ایم که واقعا در رفتار، شخصیت و توانمندی کارهای هنری نمونه بود. من هرگز ندیدم لبخند روی لب طلیعه کامران محو شود حتی زمانی که روی تخت بیمارستان افتاده بود.»
 
«علیرضا میرعلی‌نقی» هم  طلیعه کامران را هنرمند بزرگی دانست که کمتر تمایل داشت تا مطرح شود: «ایشان را می توان مادر سنتور نوازی قدیم ایران معرفی کرد. ما شناخت این بانوی بزرگ را مدیون استاد روح الله خالقی هستیم که 50 سال پیش آثار او را ضبط کرد. هم چینن باید از شهاب منا سپاسگزار باشیم که گنجینه‌ای از نواخته‌های سنتور کامران را ضبظ و دوباره زنده کرد. خانم کامران مانند یک معمای میان ما زیست و هیچ گاه اصرار نداشت که مطرح شود.»
 
در ادامه پیکیر این بانوی هنرمند برای خاکسپاری راهی بهشت زهرا (س) شد.
 
طلیعه کامران، نوازنده پیشکسوت سنتور، شاعر و نقاش که ماه گذشته به‌ علت نارسایی کلیه در بیمارستان بستری شده بود، صبح روز گذشته 24 اسفند به رحمت حق پیوست. طلیعه کامران همچنین نقاشی پرسابقه است. اولین نمایشگاه انفرادی خود را در سال ۱۳۴۷ در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران برگزار کرد. تا کنون ۱۱ نمایشگاه انفرادی داشته و در ۴۲ نمایشگاه گروهی در ایران و خارج از ایران شرکت کرده است.
 
کتاب «بخش‌هایی از ردیف حبیب سماعی به روایت طلیعه کامران» (منتشرشده توسط موسیقی عارف به سال ۱۳۸۸) و سی‌دی «یادگار حبیب (حاوی بخش‌هایی از ردیف حبیب سماعی) سنتور طلیعه کامران، تنبک و آواز استاد حسین تهرانی» (منتشرشده در سال ۱۳۹۰) بخشی از فعالیت‌های این هنرمند است.