وقتی اهنگهای قدیمی استاد رو گوش میدم مو به تنم سیخ میشه.یه همچین ملودی های زیبایی اهنگسازی فوق العاده باید هم از اون سر دنیا به استقبالشون بیان.ولی ما چی چند نفرمون کوروش یغمایی رو میشناسیم؟باور کنید خیلی از دوستام با اینکه موسیقی کار میکن حتی حاضر نیستن 2 تا اهنگ از استاد رو گوش بدن,اینا واقعیته,چون گوش ما فهم ما درک ما نسبت به موسیقی کم شده,چون عادتمون دادن یه چیز دیگه رو بشنویم,چرا آلبومی که هیچ مشکللللللیییییی نداه نباید مجوز موسیقی بگیره؟چرا آلبوم هایی که منتشر میشن 90٪ تکراری و پاپ هستن که تکرار ملودی یه چیز طبیعی شده,فقط صداها و نوانس ها عوض میشه و یه ساز بندی ساده.اونوقت آلبومي كه ساخته اسطوره موسيقي راك ايرانه نميتونه مجوز بگيره,كسي كه موسيقيش كنار كاراي كساني مثل گرو بيتلز داره برابري ميكنه.كسي كه موسيقيدان هاي همه دنيا ميشناسنش به جز خودمون.چه دليلي داره كه بازم ميمونه وصبر ميكنه به جز عشق به شما به جز عشق به وطن.كساني مثل استاد يغمايي رو بايد قدر دونست.به اميد روزي كه صداي خاموش استاد دوباره جوني بگيره و استعداد هنر ايرن رو به دنيا نشون بده.