شناور سوی ساحل های نا پیدا
دو موج رهگذر بودیم دو موج همسفر بودیم
گریز ما نیاز ما ، نشیب ما فراز ما
شتاب شاد ما با هم
تلاش پاک ما توام
چه جنبش ها که ما را بود
روی پرده دریا
شبی در گردابی تند
روی قله خیزآب
رها شد او از آغوشم
جدا ماندم ز دامانش
گسست و ریخت مروارید بی پیوندمان بر آب
از آن پس در پی همزاد نا پیدا ،
بر این دریای بی خورشید
که روزی شب چراغش بود و می تابید
به هر ره می روم نالان
به هر سو می دوم تنها
گریز ما ، نیاز ما
نشیب ما ، فراز ما
شبی در گردبادی تند
روی قله خیزآب
رها شد او از آغوشم ، جدا ماندم ز دامانش
به هر ره می روم نالان
به هر سو می روم تنها