چه خوبه که تو آرومی که سر به زیری و ساده
گذره هیچ طوفانی به موی تو نیفتاده

چجوری وقتی که دنیا زیر شلاقه پاییزه
گل‌های روسریت حتی توی پاییزم نمی‌ریزه

بگو بانوی بارونی چه‌جوری ساده می‌تونی
که گنجشک‌های این شهر و با لالایی بخوابونی

یه چیزی تو نگاهت هست که دنیا رو تکون میده
به من نگاه کن چشمات به من راهو نشون میده

تو یک لحظه‌هم نترسیدی تو عشقو یاده من دادی
تو دستامو گرفتی و لبه تیغ راه افتادی

چقد خوبه که میتونی قدم به ماه برداری
که تو این آخرین پرواز منو تنها نمیذاری

بگو بانوی بارونی چه‌جوری ساده می‌تونی
که گنجشک‌های این شهر و با لالایی بخوابونی

یه چیزی تو نگاهت هست که دنیا رو تکون میده
به من نگاه کن چشمات به من راهو نشون میده