غزال غربت خاکم هوای آسمان دارم
در این وادی حیرانی امان بی امان دارم
غزال غربت خاکم غریب کوی افلاکم
غم و رنج مگویم را بخوان از چشم نمناکم
ببین غریب و پریشانم شکسته بال و هراسانم
اگر چه سرزده مهمانم اسیر شاه خراسانم
ببین غریب و پریشانم شکسته بال و هراسانم
اگر چه سرزده مهمانم اسیر شاه خراسانم
تو میبینی تو میدانی تب و تاب غریبان را
که مینوشم بیابان را که می بویم خراسان را
کبوتروار می آیم به شوق بارگاه تو ندارد
جز تو امیدی غزال بی پناه تو
ببین غریب و پریشانم شکسته بال و هراسانم
اگر چه سرزده مهمانم اسیر شاه خراسانم
ببین غریب و پریشانم شکسته بال و هراسانم
اگر چه سرزده مهمانم اسیر شاه خراسانم من