بازم سلام.من ی معذرت خواهی بزرگ به آقای علیرضا عبداللهی بدهکارم که سهم و قدر ایشونو تو این اثر که واقعآ هم کم نبوده تو پیام قبلی فراموش کردم...بی شک از ترانه ها و حس ایشون نمیشه غافل شد

من از دو آلبوم قبل مخاطب آقای مدرس بودم
به نظرم هرکسی که توی این موزیک پاپ خسته کننده,ریسک میکنه و سبک جدیدی رو وارد میکنه قابل احترامه
همون سبک شعرهای داستان وار حفظ شده مثل آلبوم قبل که خانوم برزویی حظور داشتن که به نظرم از نقات قوت این آلبوم شعرهای زیباش بود
تنظیم ها خوب بود یعنی فکر میکنم تنها کسی که میتونه برای آقای مدرس تنظیم بکنه,خودشه چون یه جور سبک الکترونیک متفاوت هست که جایی نشنیدم
صدا و ملودی بسیار زیبا و هماهنگ و آرامش بخش بود
فقط تنها ایرادی که میتونم بگیرم اینه که میکس کار میتونست بهتر باشه یا اصلا کسی دیگه انجامش بده
به شخصه میکس کارهای بهروز صفاریان و سیروان خسروی رو خیلی دوست دارم که البته هردو عالی تنظیم میکنند
در کل زیبا بود و دوست داشتم و مهم اینه که دور از بازار بود
امیدوارم همیشه همینطور کارکنه و بازاری نشه

من بعذ از اون شب پشت هر پنجره ای باشم یاد تو میفتم
حتی وقتی دست تکون میدادی بامن خداحافظ نگفتم
این آهنگ عالی بود

در یک نگاه کلی این آلبوم از جمله ی آلبوم های متفاوت سال 92 محسوب میشود . در این مجموعه تنظیم ها بسیار قوی ظاهر شده اند و به لحاظ موسیقی و تنظیم این آلبوم در سطح بالایی قرار دارد . خواننده هم صدای لازم برای اجرا را داراست و صدای متفاوت و گیرایی را از خود به عرضه میدارد . اما به نظر می آید نقطه ضعف این آلبوم را باید در ملودی های آن جستجو کرد . در کل ملودی ها آنچنان که باید و شاید دلنشین نیستند و حالت یکنواختی هم دارند . در بعضی از جاها تکلف بیهوده ای در مورد ملودی ها و لحن اجرای خواننده اعمال شده و حس می شود که خواننده لقمه را الکی دور سر چرخانده . باید به خواننده این نکته را یادآور شد که هر چقدر مخاطبین از کارهای سر دستی و ساندویچی این روزهای موسیقی پاپ خسته شده اند به همان میزان تکلف و پیچیدگی زائد و حشو برای آنها ناگوار است. در این آلبوم تنظیم ها قوی و قابل فهم هستند و ترانه ها هم نسبتا قابل قبول هستند و اجرای خواننده هم همان گونه که عنوان شد اجرای خوب ، نافذ و گیرایی ست اما ملودی ها و لحن اجرای خواننده با اینکه چندان هم پیچیده نیستند اما حالت تکلف آمیزی به خود گرفته اند و این چندان برای مخاطب دلپذیر نیست که یک چیز ساده را اینجور پیچیده به خورد آنها بدهند . جدا از این مسئله لحن اجرای خواننده در تعدادی از قطعات خیلی یکنواخت به نظر می رسد و انگار خولننده از ابتدا تا انتهای قطعه فراز و فرود محسوسی نداشته است . این امکان وجود دارد که بدون اینکه خواننده در دام کارهای تکراری ، کلیشه ای و عامه پسند کنونی موسیقی پاپ گرفتار شود با حفظ همین سبک و استایل فعلی خود و در یک قالب متفاوت کارهایی ارائه دهد که طیف بیشتری از مخاطبین را به خود جذب کند . به هرحال آلبوم ساحل چمخاله البوم محترمی ست و با نگاهی به این آلبوم و رفع نقایص موجود ، می توان بسیار امیدوارانه در انتظار کارهای آتی سعید مدرس نشست . (من در وبلاگ یکی از دوستان به بررسی این آلبوم پرداختم . متن بالا قسمتی از مطلب من درباره ی این آلبوم بود . برای خواندن متن کامل و بررسی تک تک قطعات می توانید به وبلاگ مربوطه بروید )