همخوان قطعه «پریشان»: سینا سرلک
ژانر:
بهترین آلبوم سال میشه مگر اینکه مهدی یراحی و احسان خواجه امیری بخوان معجزه ای انجام بدن که بازم فکر میکنم بهترین آلبوم سال همین امیر بی گزند خواهد بود
در اینکه آلبوم از نظر فرم و محتوا متفاوت هست شکی نیست ، اما ...
با آلبوم متفاوتی روبرو هستیم ، و اصولا وقتی خواننده ای پاپ خوان سراغ اشعار کلاسیک میره همیشه بیشتر جلب توجه میکنه تا زمانی که خواننده ای کلاسیک و سنتی خوان سراغ اشعار کلاسیک بره ...
بنابر این از اونجایی که به ندرت پیش میاد پاپ خوان ها وارد حوزه اشعار کلاسیک بشن این اتفاق سر و صدا خواهد کرد به خصوص اگر اون خواننده محسن چاووشی باشه پس بخشی از این سر و صدا رو ناشی از این مسئله میدونم ، اما در مورد خود آلبوم بایستی صادقانه بگم آلبوم خوبی نیست ...
اینکه رو اشعار کلاسیک کار کنیم و موسیقی تلفیقی ارائه بدیم خیلی خوبه و میتونه جذاب باشه ولی صرفا انجام این کاری که کمتر در ایران صورت میگیره و اینکه خب خوانندشم چاووشی هست باعث نمیشه کار شاهکار باشه و ازش دفاع تمام قد بکنیم،دوستان عزیز باور کنید هر چیزی متر و اندازه ای داره ، هنر خوب و بد هم متر و معیار داره ، اینکه بگیم به دل ما نشست پس حتما شاهکاره اینطور نیست ! سقف سلیقه ما کوتاهه که انقدر زود لبریز میشه ، اگر مایی که از موسیقی جهان بی خبریم و گوش هامون ناکوک هستند و تمام سوادمون در این حوزه در حد ۲ تا شبکه ماهواره ای هست که کلیپ پخش میکنند و از موسیقی ملت های مختلف بیخبریم نباید انقدر متعصبانه این آلبوم و آلبوم های مشابه رو شاهکار بدونیم!حداقل به خواننده مورد علاقمون بفهمونیم که کارت خوب نبود،تلاش کن کار بهتر ارائه بدی نه اینکه با تشویقای الکیمون مسیر هنری اون خواننده رو هم به گمراهی بکشونیم،این آلبوم ۴ تا کار نسبتا خوب داره و هیت آلبوم هم بی شک آهنگ شیدایی هست که نسبتا خوب اجرا شده ولی بینهایت میتونست ساز بندی و تنظیم بهتری داشته باشه،بقیه آهنگ ها رو نمیشه تا آخر حتی گوش کرد،در واقع عامل اصلی اون ۴ تا آهنگ شنیدنی هم بیشتر شعر قویشون هست بعد اجرا و در آخر موسیقی و تنظیم،من نه با اشعار کلاسیک بیگانه هستم ، نه با ادبیات پارسی ، نه با موسیقی تلفیقی و نه با صدای چاووشی! اما آلبوم در هر سبکی که هست باید خلاقانه و شنیدنی باشه که متاسفانه این اتفاق برای خیلی از آهنگای این آلبوم نیفتاده.
با سلام
من از روز اولی که محسن چاووشی آهنگ داد از طرفدارای دو آتیشه چاوشی بودم.هرگز سعی نکردم به خواننده دیگه توهین کنم و هرگز هم نخواستم محسن رو بالا ببرم.چون نرود میخ آهنین در سنگ و اونی هم که گوش نده چاووشی رو بلاخره یه روزی به اشتباهش پی میبره.
اما در رابطه با آلبوم "امیر بی گزند" باید بگم اولین دفعه که شنیدمش خیلیجا خوردم و یاد آلبوم ژاکت افتادم که نامیدم کرد،اما تقریبا 10 دور آلبوم رو گوش کردم و بعدش دیگه نظر اول رو نداشتم.
بهمعنای واقعی باید گفت "شاهکار موسیقی ایران " همین آلبوم بود از همه نظر.
البته بنده موزیسین نیستم و از لحاظ فنی نمی تونم مثل اساتید حرف بزنم اما میدونم محسن چاووشی از دل و وجودش این آلبوم رو در آورده واسه همینم به دلم نشسته.
در پایان بگم که توی خانواده همیشه خواهر و برادرم میگفتن : "این عرعر میکنه موقع خوندن" (البته با عرض پوزش) واسم جالب اینه که داداشم آلبوم رو خریده و از روز انتشار آلبوم تا الان فقط داره چاووشی گوش میکنه و میگفت: "عجب آلبوم بیستی هست"
همین که یه نفر که از صدای چاوشی متنفر بود بدون فشار و با چشم باز انتخابش کرده یعنی محسن جان تو بردی.
به سلیقه های هم احترام بذاریم.
یا حق
فقط میتونم بگم بهتر از این البومی نبوده تا الان من که از موقع که گرفتم همون روز اول تا الان هر کار میکنم اهنگای دیگه گوش کنم بازممیرم سراغ این البوم یه شاهکاره مشه دل کند از این البوم واقعا خواهش میکنم بقیه خواننده ها گوش بدن این البومو شاید انقدر کارا تکراری همه مثل هم ندن محسن تو هر البومش یه سبک جدید یه کار جدید میکنه که ادم نمیدونه چی بگه
دیدگاهها