موسیقی ما- مازیار رضایی: آلبوم «نفس» با صدای خواننده جوان آن حامد طا‌ها از وقتی که وارد بازار شده، توانسته علاقه مندان و مخاطبان را به خود جلب کند. حامد طا‌ها دلیل استقبال از این آلبوم را ملودی‌ها و ترانه‌های و تنظیم‌های آن می‌داند. اما انچه بیش از هر چیز موجب موفقیت یک آلبوم می‌شود، قطعا به دنبال ایده‌هایی ساخته شده که جرقه‌اش در ذهن خالقش زده شده است.

«نفس» از این دست آلبوم هاست. با این خواننده جوان گفت‌و‌گو کرده‌ایم:

• *آلبوم «نفس» مدتهای زیادی بود که خبرش رسیده بود اما خیلی دیر‌تر ازآنچه که فکر شود، راهی بازار موسیقی شد. این دیرکرد چه دلیلی می‌تواند داشته باشد؟ کم کاری شما؟ عدم همکاری مسولان یا...؟

بله ساخت این آلبوم دقیقا از سال ۸۷ در برنامه کاری من بود. از آذرماه سال ۸۷ من ساخت آن را شروع کردم. به نظرم ۴ سال، اصلا زمان زیادی برای تولید و انتشار یک آلبوم نیست. این پروسه‌ای بود که باید به بهترین نحو ممکن طی می‌شد. این پروسه به این نتیجه رسید. واقعیتش در ابتدای راه اصلا به فکر تولید یک آلبوم نبودم. اصلا فکرش را نکرده بودم که آلبوم منتشر کنم. آن زمان من فقط برای دوستانم آهنگسازی می‌کردم. یک قطعه برای حمید پیروزنیا ساخته بودم که برای تنظیم پیش بابک مافی برده بود. بابک با شنیدن آن با من تماس گرفت و گفت تو چرا خودت آهنگ‌هایت را نمی‌خوانی؟ هم به لحاظ هزینه و هم اینکه تا آن زمان به این موضوع فکر نکرده بودم، برایم مشکل بود که با صدای خودم، آهنگم را منتشر کنم. بابک از من خواست که با هم صحبت کنیم. وقتی با وی وارد صحبت شدم، قرار شد یک آلبوم جمع کنیم. در اولین همکاری «نیایش» را ساختیم. شعر آن را داریوش شهریاری سروده بود. ملودی از من و تنظیمش را بابک انجام داده بود. با این کار به این نتیجه رسیدم که می‌توانم خودم آلبوم بدهم. تصمیم را گرفتم ولی باز هم می‌گویم ۴ سال زمان زیادی برای ساخت یک آلبوم نیست.

• *کسی که بخواهد معروف شود و مثل شما ناشناخته بوده، قطعا باید با افرادی کار کند که معروف باشند نه افرادی که مثل خودش تازه آغاز راه هستند. اما شما این کار را کردید. این برایتان ریسک نبود؟

بابک شعور موسیقی ایرانی خوبی دارد. او وقتی صدای من را شنید، متوجه شد که من چه می‌خواهم و چگونه باید برایم تنظیم کند تا راحت بخوانم. او تنظیم کننده باهوشی است و با آهنگساز خیلی تعامل می‌کند.

• *به شعور موسیقی ایرانی اشاره کردید؟ مدعی این موسیقی هستید؟

اگر دقت کرده باشید، در آلبوم من از سازهای سنتی مثل تار، سه تار، نی و... به چشم می‌خورد. بله من جزو کسانی هستم که ایرانی می‌خواند و آهنگ‌ها و تنظیم‌ها نیز بر همین اساس به وجود آمدند. دوست داشتم این ارتباط را با مردم برقرار کنم و از سازهای سنتی برای القای بهتر احساسم استفاده کنم که ریشه در اصالت و فرهنگ ما دارند. بر حسب فضا و نیاز، از این ساز‌ها استفاده کرده‌ام. من یک ایرانی خوانم و ایرانی خوان می‌مانم.

• *می خواهید بگویید به نوعی تلفیقی کار کرده‌اید؟

نمی‌شود گفت تلفیقی! چون این سبک از قوانین و خواص خود پیروی می‌کند. در واقع ما بر حسب علایقمان دست به چنین کاری زدیم تا فقط فضای کار، ایرانی‌تر شود. حتی علاقه‌مند بودم که از سازهای ایرانی دیگری نیز استفاده کنم. اما از آنجایی که معتقدم هر چیز باید در جای درستش استفاده شود تا زیبا جلوه کند؛ فضای هیچ ترانه‌ای را چنان مناسب ندیدم که این کار را بکنم. این ساز‌ها صرفا جهت زیبا‌تر شدن موزیک بوده‌اند نه اینکه خللی در روند آن ایجاد کنند. در واقع هرچه هست در بطن کار اتفاق افتاده است.

• *اگر همین تفکر را پیش ببرید و بخواهید فقط صدای شما در این باشد، آلبومتان با افت مواجه می‌شود.

 نه این اتفاق نمی‌افتد. وقتی با کسی کار می‌کنید که ایده‌های خاص خودش را دارد و با شما هم عقیده است، این اتفاق نمی‌افتد.

• *با وجوی که خودتان ترانه سرایید چرا از ترانه‌های خودتان استفاده نمی‌کنید؟

وقتی خودمن در مشخصات یک آلبوم، نام یک نفر را به عنوان خواننده، آهنگساز، ترانه سرا و... می‌بینم، نا‌خود آکاه نسبت به آن دافعه پیدا می‌کنم. فکر می‌کنم بسیاری از مخاطبان هم مثل من باشند. البته هستند کسانی که استعداد خود را در عرصه‌های مختلف، اثبات کرده‌اند اما خواننده‌ای که قرار است خود را با آلبوم اول معرفی کند، بهتر است تمام این مسایل را در نظر بگیرد. ترجیح می‌دهم تا زمانی که خود را آن طور که شایسته است، به اثبات نرسانده‌ام، سروده‌هایم را به دیگران واگذار کنم و از احساس ان‌ها برای ترانه‌هایم استفاده کنم. چون این می‌تواند نگاه و حسی تازه را در آثارم متولد کند.

• *صرفا به این دلیل که آلبوم اولی بودید این کار را نکردید؟

ببینید! برای آلبوم اولی‌ها حق انتخاب وجود ندارد. چون بعهد‌ها همه چیز تحت تاثیر آلبوم اول قرار می‌گیرد. الان من خیلی جا‌ها می‌روم و می‌بینم کار‌هایم هست و پوسترم نیست. فروشنده‌ها می‌گویند مردم آلبوم اولی‌ها را نمی‌خرند و برای همین پوس‌تر آن‌ها را رو نمی‌کنند.

• *فکر نمی‌کنید اگر با یک شرکت خوب پخش کار کنید این اتفاق نمی‌افتد؟

شرکت، آلبوم را پخش می‌کند واین فروشنده‌ها هستند که کم کاری می‌کنند. این پروسه‌ای است که من، خیلی نمی‌توانم در آن دخالت کنم.

• *هر خواننده‌ای در آغاز راه خود از کسی تقلید می‌کند و شبیه کس دیگری می‌خواند. شما شبیه چه کسی بودید؟

اوایل وقتی می‌خواندم همه، مخصوصا در اجرای زنده، همه می‌گفتند شبیه محسن یگانه و همین طور شادمهر می‌خوانم و من را با آن‌ها مقایسه می‌کردند. ولی وقتی تجربه‌ام بیشتر شد و تحریر‌هایم را مختص خودم کردم، دیگر کسی این انگ را به من نزد. هر چند به این اصل معتقدم که اگر کسی را در این حوزه دوست داشته باشی حتما کارهای او رویت تاثیر می‌گذارد. اما من سعی کرده‌ام شبیه کسی نباشم.

• *در مورد ترانه‌های آنچه که بیش از هرچیزی نمایان است، تمایل شما به ترانه‌های مثبت است.

غیر از قطعه «پشیمون»، ترانه منفی نخوانده‌ام. البته این قطعه را هم نمی‌شود گفت منفی است و از بهترین ترانه‌های آلبومم است. ولی خودم ترانه‌های مثبت را دوست دارم. خودم ۶ ترانه سروده بودم برای آلبوم که فقط از یکی اشان استفاده کردم. چون سلیقه شخصی خودم بود. برای این آلبوم نیز قطهات زیادی ساخته بودیم که از همه آنهااستفاده نکردم و فقط همی قطعاتی که می‌شنوید را آلبوم کردم.

• *فکر می‌کنید ساخت تعداد زیاد قطعات در بهتر شدن آلبوم کمک می‌کند؟

به نظر من تعداد زیاد بودن قطعات در واقع حسن کار است. نه اینکه بر فرض ۸ قطعه بسازی و از‌‌ همان ۸ قطعه برای آلبوم استفاده کنی.
بسته به تجربه هر فرد دارد. یک موقع یک نفر ۷ قطعه جمع می‌کند و ه‌مان‌ها را نیز ارائه می‌کند. خوب این کاملا به دلیل تجربه و نیز سلیقه و حوصله افراد فرق دارد. ولی من در آزمون خطا به چنین چیزی رسیدم. مجموعه ۲۵ قطعه داشتم که ۲۳ تای آن‌ها را بابک زده بود و سه قطعه از امید رهبران بود. یک سری کار‌ها را هم بعدا انجام دادیم که به فضای عاشقانه کار من نزدیک بود.

• *اگر الان بخواهید آلبوم بدهید از آن قطعات استفاده می‌کنید؟

نه به هیچ وجه! قطعه اگر «نفس» را در این آلبوم منتشر نمی‌کردم، در هیچ آلبومی هم منتشر نمی‌کردم.

• *یعنی آلبومتان یک آلبوم یکنواخت در آمده است؟

من اسمش را یکدستی می‌گذارم. ضمن اینکه این را نیز بگویم که آلبوم نفس حرف دل من است. اگر این طور نبود اصلا آن را منتشر نمی‌کردم. می‌خواستم کارم یکدست باشد.

• *ولی یکدستی، تنوع را از بین می‌برد.

ما داریم کار پاپ انجام می‌دهیم. نمی‌توانیم همه را راضی نگه داریم. برای یک آلبوم باید قبل از تولید، مخاطب‌شناسی کرد. تحقیق کرد و المان‌های یک کار خوب را پیدا کرد.

• *ولی از صحبت‌هایتان این طور به نظر می‌رسد که نظر شما از زمان انتشار آلبوم تا این لحظه بسیار تغییر کرده است.

با توجه به شرایطی که از لحاظ فروش بر بازار حاکم است و وجود شبکه‌های رسانه‌ای که به سرعت کار را به صورت غیر مجاز در دسترس قرار می‌دهند، شخصا انتظار بالایی نداشتم. وقتی با استقبال از آلبومم در بازار مواجه شدم، به واقع و از صمیم قلب، خدا را شکر کردم. چون بیشتر از آن چیزی که می‌خواستم به من عطا کرد.

• *پس برد مالی خوبی برایتان داشته است.

اصلا! آلبوم اول نه تنها برای من بلکه برای اکثر کسانی که در این عرصه فعال هستند، نه تنها هیچ برد مالی ندارد، بلکه باید برای آن از همه لحاظ هزینه کرد. حتی وقتی آلبوم به علاقه مندان عرضه می‌شود، نیز به دلیل شرایط نابهنجار فروش، در بازار مجاز و وجود دست‌هایی که کار را پیش از رسیدن به حد تعادل، به صورت غیرمجاز برای دانلود عرضه می‌کنند، اصلا نباید روی برد مالی آن حساب باز کرد.

• *با این وجود باز هم ادامه می‌دهید و مجاز باقی می‌مانید؟
  

این مساله ریشه در باورهای خانوادگی و تربیتی من دارد. چون اصولا چیزی برای ما به نام غیرمجاز معنا ندارد. ما در محیط کوچک خانواده بر اساس قوانین و قواعد زندگی می‌کنیم و اصولا روحیاتم با چنین مساله‌ای سازگار نیست که حالا چون قرار نیست از این آلبوم در آمد داشته باشم، پس غیرمجاز کار کنم. نه! خواندن راهی برای تخلیه عواطف و احساسات من است. علاوه بر اینتن‌ها منبعی که می‌تواند هزینه‌ها را به خواننده‌ها برگرداند، اجراهای کنسرت است که لازمه این مساله مجاز بودن است. من پیش از این نیز با گروهی به نام باروک اجراهای صحنه‌ای داشته‌ام و با شرایط آن آشنا هستم. روی سن می‌توانید با مردم، رودر روبه تبادل احساس بپردازید و این موقعیتی بی‌نظیر است.

• *از این‌ها که بگذریم، یک آلبوم وقتی قرار است به بازار بیاید قطعا می‌خواهد حرفی بزند، یا منجر به اتفاق تازه‌ای شود. «نفس» این کار را کرد؟

من آدم یهویی نیستم، آهسته و پیوسته‌ام! اصلا توقع نداشتم آلبومم سر و صدا کند. فقط آمدم که کار کنم. هر خواننده‌ای می‌آید که شناخته شود و یک سری آدم خاص او را بشناسند. خدارا شکر که آلبوم من توانست فروش قابل توجهی داشته باشد. من غلط کار نکردم. شما نمی‌توانید یک ملودی ضعیف و حتی کوچک‌ترین فالشی را در کارهای من بشنوید. این را هم بگویم من نیامده‌ام که بازار را تصاحب کنم. آمده‌ام کار هنری کنم.

• *با این حساب به طیف خاصی هم فکر نکرده بودید!

شاید باورتان نشود. طی این مدت به قدری نظرات عجیب و غریب شنیده‌ام که خودم هم نمی‌دانم واقعا چه طیف از افراد آلبومم را گوش می‌کنند. فکر می‌کنم هر کس که ذره‌ای به موسیقی ایرانی علاقه داشته باشد، کارهای من را دوست خواهد داشت. از یک جوان ۱۸ ساله گرفته تا افراد ۵۰ ساله!

• *با این حرف از آلبومتان دفاع می‌کنید؟

آلبوم من با هر شرایطی آلبوم فوق العاده قابل دفاع است. اگر حمل بر خودستایی من نگذارید می‌توانم بگویم که یکی از آلبوم‌های خوب در این شرایط است.

• *شما با وجود صدایی که می‌گویید ایرانی است، قطعات ۶و۸ هم کار کرده‌اید. نمی‌شد بر فرض این گونه قطعات را در آلبوم نداشته باشید؟ لطمه‌ای بخ کلیت کار می‌زد؟

عقیده من این است که ۶و۸ اصلا بد نیست و هر کس می‌تواند بخواند؛ باید بخواند. بله من در آلبومم قطعات ۶و۸ کم ندارم. ولی اصولا آهنگهای ریتمیک آنچنانی مدنظرم نیست.

• *آلبوم بعدی اتان کی منتشر می‌شود؟

فکر می‌کنم برای شب عید به بازار بیاید. با شرکت آهنگ پارسیان قرارداد بسته‌ام و در حال حاضر مشغول کار بر روی آن هستم. ضمن اینکه یادآوری می‌کنم که آلبوم دوم من به هیچ عنوان مانند «نفس» نیست. به همین دلیل دقتمان را روی تنوع پذیر ملودی‌ها بیشتر کرده‌ایم. چون این مساله روی ساز بندی، بسیار تاثیر می‌گذارد. وقتی زمان ساخت یک آلبوم روی تمام اجزا دقت شود، مطمئنا کاری که حاصل می‌شود نتیجه بدی نخواهد داشت.