با حضور عوامل آلبوم؛
«طغیان» رونمایی شد
موسیقی ما - آلبوم موسیقی «طغیان» با آهنگسازی و نوازندگی مدیا فرجنژاد، نوازندگی کامران منتظری و آواز حسین علیشاپور رونمایی شد. در این مراسم که در خانه هنرمندان برگزار شد، ابتدا میدیا فرجنژاد آهنگساز و نوانده تار آلبوم «طغیان» به بیان توضیحاتی درباره کلیت این اثر پرداخت و گفت: در ابتدا که تولید آلبوم را آغاز کردیم قرار بود این اثر شامل دونوازی تار و تنبک باشد. من و آقای منتظری کار ضبط را در استودیو آغاز کردیم و در بسیاری از قسمتهای آلبوم اجازه دادیم موسیقی آن گونه که میخواهد ما را با خود ببرد و اجراها به گونهای بداهه شکل گیرند، با اینکه تم اصلی و ملودی اثر آهنگسازی شده بود ولی هرگز آزادی عمل خودمان را برای انتقال احساس نبسته بودیم و در بسیاری از جاهای ضبط این آلبوم بیان شخصی و لحظهای خودمان را به کار میبستیم؛ به همین دلیل اثر طغیان برای من اثری شخصی محسوب میشود و به خاطر همین شخصی بودنش بسیار آن را دوست دارم و اگر بخواهم آلبوم «طغیان» را توصیف کنم آن را همدلانههای تاریخی میدانم که شامل دردهایی است که در تاریخ ما وجود دارد و آدمی در جاهایی نیاز پیدا میکند این دردها را از درون فریاد بزند و در واقع طغیان همین فریادهای درون است.
در ادامه این نشست امیر مرزبان شاعر قطعه «طغیان» درباره نقش کلام در این آلبوم گفت: من در آثاری که فرجنژاد آهنگسازی کرده ناظر ادبی اثر بودهام، به این صورت که ناظر ادبی بر خوانش شعر نظارت میکند تا مفهوم و شاکله کلی کلام به بهترین شکل اجرا شود. وی درباره تسلط آهنگسازان به ادبیات و اینکه وجود ناظر ادبی تا چه حد اظهار کرد: آهنگسازانی که قطعهای با کلام را میسازند باید با ادبیات و شعر آشنایی لازم را داشته باشند حال اینکه این میزان تسلط هرچقدر هم که زیاد باشد هرگز در حد متخصصان ادبیات نیست، زیرا آهنگساز تخصصش آهنگسازی است و شاعر در شعر تخصص دارد. مرزبان افزود: بنابراین باید هر کدام به تخصصهای دیگری احترام بگذارند و از حضور همدیگر بیشترین بهره را ببرند، بهترین آثار موسیقی ایرانی از همنشینی خواننده، آهنگساز و شاعر پدید آمدند.
خوشبختانه در آلبوم «طغیان» و همکاریهای دیگری که با میدیا فرجنژاد داشتیم به این مهم دست یافتیم و از همنشینی و همفکری با هم توانستیم به نتایج خوبی برسیم. شاعر شعر طغیان درباره تشریح اثر طغیان گفت: اگر بخواهم براساس فضای ادبی طغیان را تشریح کنم؛ این اثر را به شطح یا شَطَح تشبیه میکنم. زمانی که رودی پر آب به تنگهای میرسد و میخواهد از تنگه عبور کند فشار بسیاری بر تنگه وارد میکند و در اثر این فشار قطراتی از آب به هوا بر میخیزد که آن قطرات را شطح گویند. حسین علیشاپور خواننده آلبوم «طغیان» در پاسخ به پرسشی درباره سبک خواننده گی وی و اینکه او سبک قدما را دنبال میکند، گفت: من افتخار میکنم که در خواندن آواز از مکتب آوازی اصفهان و کسانی چون ادیب خوانساری پیروی میکنم. وی با اشاره به پیروی نکردن از سبکهای تازه آواز خوانی اظهار کرد: باید دید سبکهای تازه تا چه حد درست هستند و اصلا قابلیت این را دارند که با استفاده از آنها آواز خواند؟! خواننده در هنگام خواندن شعر باید به بار مفهومی شعر بیشترین توجه را داشته باشد و تکنیکهای آوازی خود را براساس مفهوم کلمات به کار گیرد. علیشاپور با مرور صحبتهای خود و فرجنژاد درباره انتخاب اشعار این آلبوم عنوان کرد: تاکید من بر شعر سپید یا نیمایی بود. زیرا قالببندی کمتر این گونه شعرها میتواند فضا را برای انتقال بهتر مفاهیم باز کند و از این رو به مجموعه اشعار سایه و شفیعی کدکنی مراجعه کردیم و نهایتا به شعری از شفیعی کدکنی رسیدیم. اما هر آنچه رخ داد در استدیو حاصل شد. این خواننده جوان تصریح کرد: همیشه اندوختههای ذهنی به کمک ما میآیند و به شخصه اعتقاد دارم که گرچه ما خواندگان موسیقی ایرانی هستیم اما باید تمام ژانرها را گوش داده باشیم و از آن در جهت کار خود ایده بگیریم. مثلا به شخصه از موسیقی کوچه بازاری ایدههای بسیاری گرفتهام و خیلی وقتها نیز از پاواروتی استفاده میکنم و از متریالهای آن در کارم بهره میگیرم.
او در همین زمینه اضافه کرد: اگر چنین تجربههایی در حوزه آواز ایرانی اتفاق بیفتد به شرط آنکه به شاکله موسیقی لطمه نزند قطعا ما میتوانیم در جذب مخاطب بهتر حرکت کنیم و این قهر مخاطبان با موسیقی ایرانی را کمتر کنیم. در ادامه کامران منتظری نوازنده تنبک آلبوم «طغیان» درباره سبک نوازندگی خود گفت: شنیدن ساز بزرگان تنبک نواز بر نوازندگی من تاثیر گذاشته و همیشه سعی کردهام از داشتههای این بزرگان استفاده کنم. وی با اشاره به افکتهای تنبک در این آلبوم اظهار کرد: استفاده از افکت از جمله امکاناتی است که در ساز تنبک وجود دارد و میتوان در حالتهای مختلف از آن بهره برد. پیش از این نیز از افکتهای تنبک به گونههای دیگر توسط نوید افقه استفاده شده بود.
منتظری ادامه داد: من در آلبوم طغیان برای نخستین بار از افکتهای تنبک برای دونوازی با تار استفاده کردم و این طریقه استفاده از افکتهای تنبک تا کنون بیسابقه بود. جمشید محبی نوازنده پیشکسوت تنبک که در این نشست حضور داشت در پایان با بیان برخی از معضلات موسیقی امروز گفت: متاسفانه امروزه شاهد هستیم کسانی که در موسیقی کمترین زحمتها را کشیدهاند تنها با اتکا بر تبلیغات پولهای هنگفتی را به دست میآورند؛ در حالی که پیشکسوتان موسیقی در فقر مالی دست و پا میزنند.
در ادامه این نشست امیر مرزبان شاعر قطعه «طغیان» درباره نقش کلام در این آلبوم گفت: من در آثاری که فرجنژاد آهنگسازی کرده ناظر ادبی اثر بودهام، به این صورت که ناظر ادبی بر خوانش شعر نظارت میکند تا مفهوم و شاکله کلی کلام به بهترین شکل اجرا شود. وی درباره تسلط آهنگسازان به ادبیات و اینکه وجود ناظر ادبی تا چه حد اظهار کرد: آهنگسازانی که قطعهای با کلام را میسازند باید با ادبیات و شعر آشنایی لازم را داشته باشند حال اینکه این میزان تسلط هرچقدر هم که زیاد باشد هرگز در حد متخصصان ادبیات نیست، زیرا آهنگساز تخصصش آهنگسازی است و شاعر در شعر تخصص دارد. مرزبان افزود: بنابراین باید هر کدام به تخصصهای دیگری احترام بگذارند و از حضور همدیگر بیشترین بهره را ببرند، بهترین آثار موسیقی ایرانی از همنشینی خواننده، آهنگساز و شاعر پدید آمدند.
خوشبختانه در آلبوم «طغیان» و همکاریهای دیگری که با میدیا فرجنژاد داشتیم به این مهم دست یافتیم و از همنشینی و همفکری با هم توانستیم به نتایج خوبی برسیم. شاعر شعر طغیان درباره تشریح اثر طغیان گفت: اگر بخواهم براساس فضای ادبی طغیان را تشریح کنم؛ این اثر را به شطح یا شَطَح تشبیه میکنم. زمانی که رودی پر آب به تنگهای میرسد و میخواهد از تنگه عبور کند فشار بسیاری بر تنگه وارد میکند و در اثر این فشار قطراتی از آب به هوا بر میخیزد که آن قطرات را شطح گویند. حسین علیشاپور خواننده آلبوم «طغیان» در پاسخ به پرسشی درباره سبک خواننده گی وی و اینکه او سبک قدما را دنبال میکند، گفت: من افتخار میکنم که در خواندن آواز از مکتب آوازی اصفهان و کسانی چون ادیب خوانساری پیروی میکنم. وی با اشاره به پیروی نکردن از سبکهای تازه آواز خوانی اظهار کرد: باید دید سبکهای تازه تا چه حد درست هستند و اصلا قابلیت این را دارند که با استفاده از آنها آواز خواند؟! خواننده در هنگام خواندن شعر باید به بار مفهومی شعر بیشترین توجه را داشته باشد و تکنیکهای آوازی خود را براساس مفهوم کلمات به کار گیرد. علیشاپور با مرور صحبتهای خود و فرجنژاد درباره انتخاب اشعار این آلبوم عنوان کرد: تاکید من بر شعر سپید یا نیمایی بود. زیرا قالببندی کمتر این گونه شعرها میتواند فضا را برای انتقال بهتر مفاهیم باز کند و از این رو به مجموعه اشعار سایه و شفیعی کدکنی مراجعه کردیم و نهایتا به شعری از شفیعی کدکنی رسیدیم. اما هر آنچه رخ داد در استدیو حاصل شد. این خواننده جوان تصریح کرد: همیشه اندوختههای ذهنی به کمک ما میآیند و به شخصه اعتقاد دارم که گرچه ما خواندگان موسیقی ایرانی هستیم اما باید تمام ژانرها را گوش داده باشیم و از آن در جهت کار خود ایده بگیریم. مثلا به شخصه از موسیقی کوچه بازاری ایدههای بسیاری گرفتهام و خیلی وقتها نیز از پاواروتی استفاده میکنم و از متریالهای آن در کارم بهره میگیرم.
او در همین زمینه اضافه کرد: اگر چنین تجربههایی در حوزه آواز ایرانی اتفاق بیفتد به شرط آنکه به شاکله موسیقی لطمه نزند قطعا ما میتوانیم در جذب مخاطب بهتر حرکت کنیم و این قهر مخاطبان با موسیقی ایرانی را کمتر کنیم. در ادامه کامران منتظری نوازنده تنبک آلبوم «طغیان» درباره سبک نوازندگی خود گفت: شنیدن ساز بزرگان تنبک نواز بر نوازندگی من تاثیر گذاشته و همیشه سعی کردهام از داشتههای این بزرگان استفاده کنم. وی با اشاره به افکتهای تنبک در این آلبوم اظهار کرد: استفاده از افکت از جمله امکاناتی است که در ساز تنبک وجود دارد و میتوان در حالتهای مختلف از آن بهره برد. پیش از این نیز از افکتهای تنبک به گونههای دیگر توسط نوید افقه استفاده شده بود.
منتظری ادامه داد: من در آلبوم طغیان برای نخستین بار از افکتهای تنبک برای دونوازی با تار استفاده کردم و این طریقه استفاده از افکتهای تنبک تا کنون بیسابقه بود. جمشید محبی نوازنده پیشکسوت تنبک که در این نشست حضور داشت در پایان با بیان برخی از معضلات موسیقی امروز گفت: متاسفانه امروزه شاهد هستیم کسانی که در موسیقی کمترین زحمتها را کشیدهاند تنها با اتکا بر تبلیغات پولهای هنگفتی را به دست میآورند؛ در حالی که پیشکسوتان موسیقی در فقر مالی دست و پا میزنند.
منبع:
تاریخ انتشار : چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391 - 00:00
افزودن یک دیدگاه جدید