موسیقی ما - گروه ایرانی هاردراک- آلترناتیو «Prana7» اخیرا مصاحبهای با مجلهٔ آلمانی زبان «OKFenster» که متن ترجمه شده آن در ذیل آمده است.
» «پرانا7» به چه معناست و شما چگونه این نام را انتخاب کردید؟
«پرانا» در زبان سانسکریت به معنای انرژی حیاتبخش است و در یوگا و علم متافیزیک هم از «پرانا» صحبت میشود. در میان عناصر چهارگانه اصلی آب، آتش، هوا و خاک، پرانا عنصر هواست. «پرانا» در مدیتیشن و کنترل تنفس بسیار اهمیت دارد. عدد هفت نیز به طور کلی عددی مقدس است و از دیدگاههای مختلفی میتوان آن را در نظر گرفت. به عنوان مثال 7 نت موسیقی و یا 7 مرتبهٔ عشق و... در اینجا باید تاکید کنم که اسم گروهی که با عدد همراه باشد بهتر و بیشتر در حافظهها میماند.
» شما چگونه با هم آشنا شدید و اصولا چطور گروه موسیقی شما شکل گرفت؟
من (آدریژان) و بهزاد دوست مشترکی داریم به نام داریوش تقی پور، که ما را با هم آشنا کرد و در همان اولین جلسات آشنائی بود که او به ما پیشنهاد داد که با هم گروهی تاسیس کنیم. دراواخر پائیز 2007 کارمان را دو نفری آغاز کردیم و بعد از دوستم رضا که نوازنده درامز بود خواهش کردم که به گروه ما بپیوندد. بعدها آیدین هم به ما پیوست.
» آهنگهای خود را چگونه میسازید؟
به روشهای مختلف! معمولا همه چیز با یک طرح کلی شروع میشود. یک ایدهٔ ساده که معمولا توسط من یا بهزاد ساخته میشود. سپس آن را بارها و بارها در گروه مینوازیم تا جایی که به جایگاه مناسبی که مورد نظر ماست دست پیدا کنیم. بعد پارتیتور قطعه را مینویسیم. زمانی به جایگاه مورد نظر میرسیم که روی تمامی جزئیات، هارمونی و تنظیم موسیقی و صدای من (خواننده) و گام مورد نظر کار کرده باشیم و کمیت و تغییرات لازم را روی موسیقی اعمال کرده باشیم.
» موضوع اصلی در ترانههای شما چیست؟
ترانههای من انتزاعیست. در ترانههایم زبان خاصی را دنبال نمیکنم، نه فارسی و نه انگلیسی! و نه هیچ زبان دیگری. به دلایل زیر:
الف) اگر به هر زبان خاصی بخوانی، تعداد محدودی مخاطب و شنونده داری که موسیقی تو را متوجه میشوند (حتی در سطح بینالمللی و به زبان انگلیسی). به همین دلیل من از زبانی استفاده میکنم که اصلا زبان نیست و بعضا کسی هم متوجه آن نمیشود. با وجود این، هر کسی به نوبهٔ خود اجازه دارد با توجه به موزیک، فضا و اتمسفر حاکم برداشت شخصی خود را داشته باشد. ما با این روش به مخاطبان اجازه میدهیم آنگونه که میاندیشند، برداشت شخصی از ترانههایمان داشته باشند نه آنگونه که ما میاندیشیم.
ب) از آنجا که منشا تمامی زبانها جغرافیای مختلف در زمین هست و زبان در طول زمان و مکان تغییرپذیر است. ما امیدواریم که زبانی که استفاده میکنیم زمانی توسط انسانهای آینده فهمیده شود و جدی گرفته شود.
ج) ترانهها برای ما یک نقش اساسی دارد و درست مثل یک ساز عمل میکند.
د) وقتی نامفهوم میخوانم باعث میشود شنونده برای درک مفهوم بیشتر توجه کند.
ه) چون دیدگاه ما به موسیقی کاملا انتزاعیست،هر شنونده ای اجازه دارد برداشت شخصی خود را داشته باشد.
» سبک شما چیست؟
ما کار خود را با سبک هارد راک و آلترناتیو شروع کردیم ولی در حال حاضر در بعضی از قطعات ما سبک متال و حتی پاپ هم شنیده میشود. ما هیچ حد و مرزی برای سبک موسیقی خود قائل نشدیم ولی سبک غالب قطعات ما هاردراک و آلترناتیو هست.
» در روز چند ساعت تمرین میکنید؟
ساعات تمرین شخصی هر کدام از ما متفاوت است ولی گروه تمرینات مستمر و منظم دارد. متاسفانه ما در ایران این امکان را نداریم که موسیقی راک را به عنوان شغل اصلی خود انتخاب کنیم و از لحاظ مالی به این شغل متکی باشیم.ما مجبوریم علاوه بر کارمان در گروه،کسب درآمد کنیم.یکی موسیقی تدریس میکند و بقیه در شغلهای دیگری مرتبط با موسیقی مشغولند.اما این اواخر اتفاقات مالی خوبی برای گروه رقم خورده است.
» آیا کارتان را بصورت سی دی منتشر کرده اید؟
در این سالها که در گروه مشغول به کاریم خیلی سرمان شلوغ بوده و همیشه این دغدغه که یک کار کامل و عالی ارائه دهیم همراهمان بوده ولی از زمانی که با یکسری شرکتها در این باره صحبت کردیم پروژه آلبوم جدی شده و مشغول ضبط قطعات هستیم. همچنین در برنامههای آتی ویدئوکلیپی درست خواهیم کرد البته انتشار آن مدتی زمان خواهد برد. آلبوم هم سورپرایز ما خواهد بود برای طرفدارانمان که صحبتهای اولیه با یک کمپانی بزرگ صورت گرفته است.
» طرفداران جدید شما چگونه شما را بیابند؟
در اینترنت به آدرس (www.parana7.com)، که متاسفانه مدتیست به روز نشده، اما در فیسبوک فعالتریم و بهروز!
(http://www.facebook.com/#!/pages/PRANA-7/61628097107)
در وبسایت دیگری مثل زیرزمین و... هم مصاحبهها و متونی از ما برای علاقهمندان در دسترس است. فعلا بیشتر چراغ خاموش حرکت میکنیم!
» چه چیزی شما را تشویق کرد که در انجمن فرهنگی اتریش کنسرتی برگزار کنید؟
از طریق دوستمان فرشید قدرتی که یکی از دانشآموزان انجمن فرهنگیست با آقای علوی آشنا شدیم. ایشان پس از شنیدن موسیقیمان به ما پیشنهاد دادند که در انجمن فرهنگی اتریش کنسرتی برگزار کنیم و این اولین ورود ما به انجمن فرهنگی اتریش در نوامبر 2009 بود.
» نظرتان راجع به استیج اجرا در انجمن فرهنگی اتریش چه بود؟
همین که انجمن فرهنگی اتریش به گروههای موسیقی راک این امکان را میدهد تا هنر خود را معرفی کنند جای قدردانی دارد. ما از اجرا خیلی لذت بردیم و خیلی انرژی گرفتیم. در واقع ما ایدههای زیادی برای اجرای خود داشتیم که متاسفانه وقتی استیج اجرا را دیدیم متوجه شدیم که امکانش نیست.
» الگوی شما در موسیقی چه کسی است؟
ما هر سبک از موسیقی را که کمک میکند احساس جدیدی در ما بیدار شود و چیزی یاد بگیریم، گوش میدهیم؛ ولی هنرمند مورد علاقهٔ من «استیون ویلسون» (Steven Wilson) است، بهخصوص در گروه «پرکیوپاین تری» (Porcupine Tree). از آنجا که راک و متال در ایران چندان جا نیفتاده و فعالیت در این ژانر بسیار سخت است، تمام گروههایی را که در ایران در این سبک کار میکنند، حتی اگر ضعیف باشند، دوست دارم و با بعضی دیگر دوست صمیمی هستم.
» چه توصیهای برای گروههای جوان دارید؟
آنها باید بسیار سعی کنند و حدالامکان موسیقی خود را بنویسند و تنها به کاور کردن قطعات گروههای معروف قناعت نکنند.
» از وقتی که برای مصاحبه در اختیار ما گذاشتید، سپاسگزارم. به امید موفقیتهای بیشتر برای گروه شما.
افزودن یک دیدگاه جدید