موسیقی ما - جواد رهبر: وقتی پای آلبوم «دیوار» (The Wall) در میان باشد، دست راجر واترز به کار کوچک نمیرود. طی دو سال گذشته واترزِ 68 ساله در اروپا و آمریکا کنسرت «دیوار» را با نوآوریهای خاص خود اجرا کرده است. سود حاصل از فروش بلیط این برنامهها 333 میلیون دلار بوده و از میان اعضای گروه «یپنک فلوید»، دوباره نام راجر واترز را به زبانها خیلیها آورد. «نیویورک تایمز» به همین بهانه گفتوگویی تلفنی با واترز انجام داده که بخشهایی از آن در ادامه میآید.
نیویورک تایمز: این آخرین تور تو خواهد بود؟
راجر واترز: هنوز تصمیم نگرفتهام. خیلی از اجرای زنده در فضای باز خوشم آمد. اولاش نگران بودیم که چنین کاری نتیجهٔ خوبی میدهد یا نه ولی بعد که موفق شدیم انجاماش بدهیم خیلی خوب بود. فقط خیلی گران تمام میشود.
نیویورک تایمز: مشکلات فنی برای اجرای کنسرت «دیوار» در استادیوم کدامها هستن؟
راجر واترز: نکتهای که کار را خیلی خیلی سخت میکند، وضعیت هواست. اصلا نمیشود پیشبینی کرد که هوا چطور باقی خواهد ماند و به همین خاطر مجبوری با خودت سقف به این طرف و آن طرف ببری. چون برنامه هم خیلی عظیم است مجبوری سقف خیلی عظیمی با خودت ببری.
نیویورک تایمز: پیام سیاسی فعلی کنسرت «دیوار» چیست؟
راجر واترز: حدود 32 سال پیش که اولین بار این کنسرت را اجرا کردیم، همهاش دربارهٔ این موضوع ناله و زاری میکردم که من بچهٔ جنگ جهانی دوم هستم و پدرم را در جنگ از دست دادهام و خانوادهام اوضاع روبهراهی ندارد و همینها من را خیلی عصبانی میکند. از آن به بعد تا به امروز متوجه شدهام که این مسئله فقط دربارهٔ راجر کوچولو صدق نمیکند بلکه ایدهٔ جهانیتری است. حرف ما دربارهٔ تمامی بچههایی است که پدر خود را در جنگ جهانی دوم از دست دادند یا همین حالا در جنگها چنین بلایی سرشان میآید.
نیویورک تایمز: رابطهات با اعضای دیگر گروه «پینک فلوید» در طول سالهای گذشته چندان تعریفی نداشته (دیوید گیلمور و نیک میسون هنوز زندهاند ولی ریچارد رایت در سال 2008 از دنیا رفت). آیا امکاناش هست دوباره دور هم جمع شوید؟
راجر واترز: نمیتوانم شرایطی را تصور کنم که در آن چنین اتفاقی رخ بدهد. بعد از برنامهٔ «Live 8» در سال 2005، که ریچارد هنوز پیش ما بود، حرفهایی مطرح شد تا شاید برنامهای سیاسی یا خیریه بگذاریم و دور هم جمع شویم. اما مسئله این است که از نظر سیاسی خیلی عقاید مشابهای نداریم.
نیویورک تایمز: تازگیها ترانه نوشتهای؟
راجر واترز: آره. حین سفر ترانهای نوشتم و با گروه تمریناش کردیم. شاید همین نقطهٔ شروع آلبوم تازهای باشد.
افزودن یک دیدگاه جدید