«استاد همایون ‌خرم» در سال ۱۳۰۹ در خانواده‌ای فرهنگی در شهر بوشهر دیده به جهان گشود و شش‌ماهه بود که به اتفاق خانواده به تهران آمد. در نوجوانی به محضر «استاد صبا» راه یافت و تا آخرین روز حیات استاد از دانش کم‌نظیر استاد صبا بهره‌ها برد.
بی‌شک کسی را نمی‌توان یافت که منکر ذوق سرشار استاد همایون‌خرم در خلق ملودی‌های جاودانه باشد. آهنگ‌های ایشان برای چندین دهه آرام‌بخش دل مردمان این سرزمین بوده است. آهنگ‌هایی نظیر پری کجایی، پیک سحری، رسوای زمانه، جوانی، شهزاده رویا‌ها، غوغای ستارگان، بستر غم و... که با کلام ترانه‌سرایان بزرگی نظیر: زنده‌یاد بیژن ترقی، کریم فکور، هوشنگ ابتهاج، تورج نگهبان، معینی‌کرمانشاهی و بهادر یگانه در تاریخ موسیقی ایرانی جاودانه شده‌اند. گذشته از این همه آثار زیبا، استاد از نظر اخلاقی نمونه یک انسان و معلم و هنرمند والا هستند.
درود بر استاد صبا که شاگردانی اینچنین والا در دامن هنر و مهر خویش پرورده است. راستی چگونه بود حال و هوای آن روز‌ها که همه به هم مهر می‌ورزیدند و در کنار هم به آرامی روزگار سپری می‌کردند. این آرامش را در آثار استاد همایون‌ خرم به وضوح می‌توان احساس کرد. زنده‌باشی استاد خرم نازنین.
منبع: شرق