[ رامتین ابراهیمی ]

جیمی جانسون (Jamey Johnson) خواننده و ترانه سرای آمریکایی در 1975 در منطقه‌ی مونتگومری در آلاباما متولد شد(محل دفن هنک ویلیامز، اسطوره ی موسیقی کانتری). جانسون از ابتدا شیفته ی موسیقی کانتری و علاقه‌مند کارهای گروه مشهور «آلاباما» و «آلان جکسون» بود وکارهای این خواننده‌ها را بارها با گیتارش کاور کرده بود. بعد از تحصیلاتش با نوشتن ترانه برای خوانندگان جوان وارد دنیای موسیقی شد و اولین ترانه‌ی رسمی اش ترانه ای بود برای «تریس آدکینس» -خواننده ی خوش صدا و مشهور آمریکایی؛ و به این شکل جانسون با «Honky Tonk Badonkadonk» نامش به عنوان یک ترانه سرای قابل پخش شد.
بعد از این موفقیت او اولین ترانه اش را در همان سال 2005 ضبط کرد. ترانه‌ی «دلار» که بعدتر در آلبومی به همین نام به عنوان اولین آلبوم رسمی‌اش پخش شد(در سال 2001 نیز جانسون یک آلبوم به شکل غیررسمی و به شکل محدود پخش کرد که حرفی ازش زده نشده و حتی بعضی آن‌را فاقد ارزش عنوان کرده اند). آلبوم «دلار» اگرچه نتوانست به رده‌های بالای جدول‌های فروش دست پیدا کند اما با مضمون و تازگی که درون خود داشت باعث شد جانسون به عنوان شاعر-خواننده‌ی توانایی شناخته شود. در این آلبوم جورج جونز خواننده‌ی افسانه ای موسیقی کانتری نیز در یک ترانه هم‌کاری کرد و ترانه ی «Keepin' up with the Jonesin» را-که به نوعی ادای احترامی به خود جونز بود- اجرا کردند.

آلبوم بعدی جانسون «That Lonesome Song» کار پخته‌ای بود که فروش خوبی هم کرد و به این شکل همه جا از جانسون گفته می‌شد و هر جشنواره ای که درباره‌ی موسیقی کانتری بود شاهد هنرنمایی و اجرای جانسون می‌شد. در این آلبوم 2 ترانه بیشتر از بقیه مورد توجه قرار گرفتند. ترانه‌ی «High Cost of Livin'» و ترانه‌ی «In Color» دو ترانه‌ی شاخص این آلبوم بودند. ترانه‌ی دوم کار بسیاری جالبی درآمده بود که مضمون اجتماعی نیز داشت و به واسطه ویدئوی عجیبش نقل هر محفلی شد. این آلبوم در سال 2008 پخش شد. اکنون بعد از پخش تک‌ترانه‌ی جدید جیمی جانسون با نام «My Way to You» خبر آلبوم بعدی‌اش نیز پخش شده و احتمالا در پاییز پخش خواهد شد.

ترانه‌ی «My Way to You» (راه من به سوی تو) چیز ویژه ای درون خودش دارد که نمی‌شود نمونه‌ی آن‌را در دیگر آثار امروز موسیقی کانتری (و حتی در سبک های دیگر) پیدا کرد. مضمون ترانه حال و هوای وحشتناک و افسرده‌وار زندگی جانسون (بهتر است بگوییم شخصیت خیالی درون شعر) را به ما القا می‌کند. این ترانه درباره‌ی یک حالت درونی است که شاید خیلی‌ها آن‌را احساس کرده اند اما به زبان نیاورده اند. جانسون قبل از این ترانه در قطعه‌ی «High Cost of Livin'» حس سرخوردگی شخصی را درباره‌ی خلافکاری بیان کرده بود که ما شعر را از زبانش می‌شنویم و در آخر متوجه می‌شویم تمام حرف‌هایش زندگی اش بوده که وقتی پلیس ها سعی داشتند در اطاقش را باز کنند در جلوی چشمانش ظاهر شده. و حالا کار جدیدش نیز یک رمانتیک سیاه است و نقش اصلی را هم کلمات جادویی جانسون ایفا می‌کنند.

در ساختار شعری ترانه از چند ترفند استفاده شده که اتفاقا بسیار هوشمندانه هستند. اولین این نوآوری ها شکستن قافیه است. پیش از این در چند شعر مشهور از جمله «Sissy's Song» از «آلان جکسون» و «Then» از «براد پیسلی» نیز این روش را دیده بودیم. این مدل قافیه سازی جدید به شکلی است که در بعضی قسمت‌های ترانه کلمه ی ابتدایی مصراع بعدی را به مصراع قبل وصل می‌کنند و به این شکل هم قافیه بوجود می‌آید و شکل ترانه یک‌دست و داستان‌وار می‌شود. این شکل از قافیه بسیار کارآمد و احتمالا یکی از نشانه‌های نسل جدید سبک کانتری است. دومین نوآوری درونی شعر، تکرار یک کلمه در بین چند خط شعر است که در نگاه اول شاید ناپختگی شعر و کمبود کلمه بنظر برسد. اما در بار دوم گوش کردن به قطعه متوجه می‌شوید که جانسون با این کار جمله ها را کوتاه‌تر و تاثیرگذار‌تر کرده است، این تکرار کلمه در بندVerse دوم آهنگ بعد از ترجیع بند شنیده می‌شود.

درمورد ساختاری ترانه هم می‌توان گفت این شعر مطابق زمانه است. یعنی در شکل معمول و معروف سبک کانتری، ابتدا دو بند خوانده می‌شود و بعد ترجیع بند می‌آید و بعد بند سوم و دوباره ترجیع بند. اما در این شعر، همانند ترانه‌ی جدید جورج استرایت بنام «Living For The Night» یک بند می‌آید و بعد ترجیع بند و بعد دوباره همین شکل ادامه پیدا می‌کند. این تغییر نیز مربوط به موسیقی امروز کانتری است و حتی در سبک پاپ از آن استفاده می‌شود.
و آخرین موضوعی که در مورد «My Way to You» می‌توان گفت، سازبندی خوب جانسون است. در ابتدای آهنگ گیتار استیل شروع به نواختن می‌کند و این ساز کمک خوبی به غمناک کردن شعر انجام می‌دهد و به نوعی این ساز برای افراد ناامید ساخته شده و ملودی را تاریک‌تر می‌کند. بعد از چند ثانیه آرپژ گیتار آغاز می‌شود و بعد هم جانسون شروع به خواندن می‌کند و ریتم درام و پیانو همراهی‌اش می‌کنند.
این ترکیب سازبندی و تنظیم آهنگ اصولا نشانی از روحیه‌ی آهنگ‌ساز و خود ترانه است و جانسون هم که در تمام آثارش تلخی و تاریکی دیده می‌شود. این ترانه یکی از قالب‌های مناسب اوست و احتمالا موفقیت آلبوم بعدی‌اش بسیار بیشتر است و این بار قطعا جایزه‌ها و فروش زیاد کارش را نشانه گرفته و باید تا پخش آلبومش منتظر ماند.

طبق اخبار سایت شخصی جانسون، در 3 آگوست می‌توان این آهنگ را به صورت رایگان از سایتش دانلود کرد.