موسیقی ما - لی لا رضایی: نوازنده چیره دست گیتار که در اولین جشن سالانه موسیقی ما توانست به عنوان یکی از نوازندگان بر‌تر موسیقی کشور در سال ۹۱تندیس طلایی این جشن را از آن خود کند؛ این جشن را جشنی خوب و کامل دانست و برای بهتر برگزار شدن آن در سالهای آینده ابراز امیدواری کرد.

فیروز ویسانلو درباره جشن موسیقی ما گفت: این جشن یکی از بهترین جشن‌هایی است که در تاریخ موسیقی ایران برگزار شد اما در برگزاری آن مانند تمامی مراسم اینچنینی قطعا کمبود‌ها و نواقصی هست که با برطرف کردن آن‌ها می‌توان به هرچه بهتر برگزار کردن آن منجر شد.

این نوازنده گیتار در ادامه صحبتهای خود افزود: در این میان پیشنهادی که به دوستان برگزار کننده دارم این است که در سالهای آینده و دوره‌های بعدی، خیلی از حرفه‌ای و خوبترهای عرصه موسیقی را نیز درنظر بگیرند. خیلی از موسیقی دانان بزرگ در این جشن حضور نداشتند و جایشان واقعا خالی بود. خیلی‌ها بودند که لایق دریافت تندیس بودند که متاسفانه حضور نداشتند. عده‌ای هم بودند که باید از آن‌ها قدردانی می‌شد که نشد مثل مرحوم آندره آرزومانیان وقتی از همه بزرگان در گذشته قدردانی می‌شود باید از ایشان هم تقدیر می‌شد.

وی خاطر نشان کرد: اما باید این موضوع را در نظر گرفت که این جشن برای اولین بار بود که برگزار می‌شد و قطعا با مشکلات و نواقصی همراه بود. پس نمی‌توان به دست اندرکاران آن خرده گرفت چرا که برای اولین برگزاری واقعا جشن خوب و آبرومندانه‌ای بود. چنین چیزی تا بخواهد به عنوا یک جشن استاندارد جا بیفتد، قطعا نیاز به زمان دارد و خیلی طول می‌کشد. در هر صورت من معتقدم برای شروع چنین حرکتی، حرکت سنجیده و خوبی بود. این را نه به این جهت که خودم تندیس گرفته‌ام، بلکه به این جهت که در ایران جای چنین چیزی خالی بود. اینگونه برنامه‌ها نیاز به حرکت جدی دارد و من به عنوان عضوی از خانواده موسیقی ایران، خوشحالم که اولین گام در این عرصه برداشته شده است.

ویسانلو با تاکید بر اینکه زمان مهم‌ترین عنصر برای بهتر شدن این برنامه است؛ گفت: این مراسم متحمل هزینه بسیاری بود و دوستان برگزار کننده بدون دریافت هیچ گونه هزینه‌ای از سوی هنرمندان تمامی این هزینه‌های را متحمل شدند، بدون اینکه چشمداشتی به بازگشت آن داشته باشند. با یک حساب سرانگشتی متوجه می‌شوید که تمامی اجزاء جشن نیازمند هزینه بود از اجاره تالار وحدت گرفته تا تندیس‌ها و... ولی در یک مقایسه کلی باید از آن‌ها قدردانی کرد که چنین حرکت روبه جلویی را در موسیقی ایجاد کردند و گامهای بزرگی برای رسیدن به هدفشان برداشتند. امیدوارم در سالهای بعد به این قضیه حرفه‌ای‌تر نگاه شود تا شاهد رقابتهای سالم هنرمندان عرصه موسیقی باشیم.