موسیقی ما – مراسم رونمایی از آلبوم «رقص با ریتم ساحل» در محل «استودیو سرنا» برگزار شد. این آلبوم جز – لاتین اثری از «محمد شعبانی»، نوازنده سازهای کوبه‌ای است. او در تولید این آلبوم نه قطعه‌ای با چهره‌هایی نظیر «حمزه یگانه»، «آرمین قیطاسی»، «عادل روحنواز» و «محمد فلاحی» و... همکاری داشته است. شعبانی در مراسم رونمایی از آلبوم شخصی خود میزبان برخی از اهالی موسیقی نظیر «بهزاد ابطحی»، «غلام معرف»، «سعید علیرضایی»، «حامد طاهری»، «امیر بکان»، «باربد بکان»، «فرشید ادهمی»، «مجید برومند»، «امیر عظیمی» و «هادی کلانتر» بود. گزارش «موسیقی ما» از این مراسم را در ادامه می‌خوانید:

«محمد شعبانی» در ابتدای جلسه گفت:«برای تولید این آلبوم دو سال و نیم زمان صرف شده و از حدود پنج سال قبل در فکر تولید چنین اثری بودم. آلبوم در حال و هوای موسیقی آمریکای لاتین و تلفیقی از موسیقی جز و لاتین است. با جستجو در موسیقی ملیت‌های مختلف متوجه شدم که آنها هم تلفیق این نوع موسیقی با موسیقی خودشان را دارند. با توجه به اینکه ساز من پرکاشن است تصمیم به انجام این کار گرفتم و از دو سال قبل تولید را با آرمین قیطاسی شروع کردیم.»

او در ادامه افزود:«سبک موسیقی آمریکای لاتین چون تلفیق چند ساز با همدیگر است، یک ساز به تنهایی ریتم را تشکیل نمی‌دهد. چند ساز ریتمیک با همدیگر تلفیق می‌شوند و موسیقی شکل می‌گیرد. موسیقی آمریکای لاتین، موسیقی رقص است. سازی که می‌نوازم ریتمیک است و ساحل هم به دلیل سواحل آمریکای لاتین است. به همین دلیل اسم رقص با ریتم ساحل را انتخاب کردم.»

شعبانی در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت:«قانون اصلی آلبوم ما این بود که باید از هارمونی و فرم تشکیل می‌شد. همه این موارد باید ادغام می‌شد تا این سبک شکل می‌گرفت. باید قوانین را رعایت می‌کردیم و در موسیقی آمریکای لاتین این قوانین به چشم می‌خورد. به همین جهت آلبوم من دارای هارمونی و فرم است. ریتم‌ها به درستی با یکدیگر ادغام شده‌اند. هدف ادغام ریتم و هارمونی در این آلبوم بالا بردن سطح پرکاشن ایران بود.»

آرمین قیطاسی یکی دیگر از سخنرانان جلسه بود که صحبت‌های خود را اینگونه آغاز کرد:«موسیقی لاتین، موسیقی است که مردم با آن راحت هستند و ساز می‌زنند و حرکت می‌کنند. به نظر من که نوازنده کلاسیک هستم، اتفاقا موسیقی لاتین قانون شدید و سخت‌گیری همانند موسیقی کلاسیک دارد. من خیلی در ایران دیده‌ام که دوستانی زیادی به اسم موسیقی لاتین کار می‌کنند. موسیقی لاتین طبق قانون، سازبندی‌های دقیقی دارد. در این ژانر سکشن‌های مختلفی از ریتم‌ها وجود دارد که باید به شکل استاندارد کنار یکدیگر قرار گیرند.»
 

• *محمد شعبانی: این آلبوم مخاطبان خاص را دربرخواهد گرفت

محمد شعبانی درباره بحث مخاطبان این آلبوم گفت:«طبیعتا این آلبوم مخاطبان خاص را دربرخواهد گرفت. زیرا آلبوم اینسترومنتال در کشور ما طرفدار چندانی نخواهد داشت و مردم بیشتر به دنبال خواننده و شعر هستند. نمی‌توان ایراد گرفت و این سلیقه مردم ما است. دلیل من برای جمع‌آوری این آلبوم اولا بابت بحث روزمه کاری بود. دوم اینکه افتخار پیدا کردم تا به عنوان آرتیست کمپانی DG با آنها همکاری داشته باشم و به واسطه همین آلبوم چنین اتفاقی برای من رخ داد. از سوی دیگر موزیسین‌ها مطمئنا این آلبوم را خواهند شنید و با توجه به سلیقه‌ای که دارند یا از کنارش رد می‌شوند یا گوش می‌کنند. نکته مهم برای من که به دنبالش بودم و توانستم به آن برسم این بود که بتوانم به آن اعتبار مدنظر خودم دست پیدا کنم. از یک کمپانی ترک هم به واسطه این آلبوم پیشنهاد دارم و فکر می‌کنم تا الان و با وجود اینکه هنوز در بازار منتشر نشده، جواب گرفته‌ام. البته قطعه هفت این آلبوم به گونه‌ای است که سعی کردم مردم عام را هم جذب کند. از حضور «مهرداد اسماعیلی» که یکی از سه‌تارنوازان مطرح ما است بهره بردم و زمانی که با ایشان صحبت کردم، گفتم قطعه‌ای می‌خواهم که هر دو طرف را جذب کند. از سه تار استفاده کردیم که کاملا برای مردم ما آشنا است و مردم صدایش را دوست دارند.»

«حمزه یگانه» یکی دیگر از آهنگسازان این آلبوم بود که دقایقی را روی استیج حاضر شد و به یک سوال مبنی بر تلفیق موسیقی هندی و حتی ترکی در این آلبوم پاسخ داد:«من خودم روی یک ساز بلوچی به نام «بنجو» کار می‌کنم و آن نواها در گوش من هست. آگاهانه به سراغ این موسیقی‌ها نرفتم و ملودی که به ذهنم می‌آید با توجه به داشته‌های قبلی خودم است. شاید بعدا اگر آنالیز کنند بگویند که این موسیقی به منطقه هند یا پاکستان تعلق دارد. حتی در این کار رگه‌های موسیقی افغانی هم شاید وجود داشته باشد. زیرا جدیدا به موسیقی افغانی هم علاقه مند شده‌ام.»
 

• *آرمین قیطاسی: اینجا ایران است!

محمد شعبانی درباره تداوم فعالیت خود در چنین پرو‌ژه‌هایی اعلام کرد:«صد در صد این اتفاق رخ خواهد داد. دوستانی هم که در تیم تولید آلبوم حضور داشتند از پرچمداران این نوع موسیقی در کشور ما هستند.»

یکی دیگر از مباحث درباره دلایل تولید این آلبوم با سرمایه شخصی محمد شعبانی بود که آرمین قیطاسی ورود کرد و گفت:«دقیقه‌ها و ثانیه‌ها در موسیقی ایران ثابت کرده‌اند که تشکل‌های خود ساخته در موسیقی کشور پایدارتر هستند. من در پاسخ به سوال اینکه چرا تهیه کننده‌ها روی این آلبوم سرمایه گذاری نکردند گفتم که اینجا ایران است! متاسفانه تهیه‌کننده‌های موسیقی زمانی یک آلبوم حمایت می‌کنند که آن هنرمند یا آن تشکل خودش معروف شده باشد. در همه جای دنیا از بدو تولد به تشکل‌های موسیقایی کمک می‌کنند ولی اکثر تهیه‌کننده‌های موسیقی کشور اینگونه نیستند. همانطور که می‌دانید گروه «آرس نوا» از جمله همین تشکل‌های خود ساخته و مستقل بود که توانستیم یک سالن را برای موسیقی اینسترومنتال پر کنیم. معلوم است که مردم دوست دارند چنین موسیقی را دنبال کنند و هدف ما در این حوزه، بالابردن سطح شنیداری مخاطبان است.»

شعبانی از احتمال اجرای زنده این اثر هم سخن گفت:«پیشنهاداتی از سوی برخی دوستان مطرح شده و آنها که شنیدند تمایل برگزاری این برنامه را داشتند. امیدوارم که به توافق برسیم و بتوانیم این کنسرت را برگزار کنیم.»

در نهایت «محمد فلاحی» که میکس و مسترینگ آلبوم رقص با ریتم ساحل را انجام داده هم پاسخگوی سوالات خبرنگاران و حضار بود و در بخشی از صحبت‌های خود گفت:«من حدود چهارده سال است که کار میکس و مسترینگ انجام می‌دهم. آثار هنری که در آنها بیشتر به محتوا پرداخته‌می‌شود برای من از آثار پاپ مهمتر است. در آلبوم‌هایی از این دست قبلا هم حضور داشتم و فعالیت کرده بودم. در این آلبوم شرایط خیلی خاص بود. انجام کار هنری برای من اهمیت بیشتری دارد زیرا آدمی هستم که دلی کار می‌کنم. آلبوم هنری مهمتر است زیرا باید جزئیات و احساسات و رنگ بندی‌ها را داشته باشیم. من سعی کردم موزیک این آلبوم را با استایل جهانی هماهنگ کنم. خیلی سعی کردم که نوع صدادهی ایرانیزه نباشد و حس کردم که کاملا باید همان استایل رسمی و غربی خودش باشد. یک کار پاپ باید ایرانی صدا بدهد و یک اثر مثل این آلبوم لاتین است و باید مثل آثار لاتین صدادهی داشته باشد. صدادهی این اثر را دوست دارم و فکر می‌کنم منبعی برای سایر آثاری که در آینده تولید خواهد شد باشد.»

در ادامه می‌توانید عکس‌های «لیلی شاهوردی» از این مراسم را ببینید: