موسیقی ما - «بهاره فیاضی» چندی قبل آلبوم موسیقی «روشنا» را به انتشار درآورد. این آلبوم را حاصل سال‌ها کوشش او در فراگیری تکنیک‌های ساز تار و ممارست در یادگیری شیوه‌های گوناگون تارنوازی و دریافت زوایای پیدا و پنهان و سایه روشن هنر ارجمند موسیقی و نیز رسیدن به بیان شخصی در نوازندگی تار است. در این اجرا که بر اساس ردیف موسیقی کلاسیک ایران شکل گرفته است از فضای مُدال آواز بیات اصفهان و دستگاه نوا استفاده شده و تأکید بر رعایت مؤلفه‌های تأثیرگذار موسیقی شامل ریتم، فواصل، تمپو (سرعت) و همچنین تمرینات ذهنی بوده است که باید در گذار از این مؤلفه مد نظر قرار گیرد.

این نوازنده‌ی تار درباره‌ی اولین اثر خود می‌گوید: «این كار بداهه‌نوازی و تك‌نوازی در بیات اصفهان و دستگاه نواست. در واقع اثر از «اصفهان» با مبنای «سل» شروع می‌شود و بعد از عبور از یك سری گوشه‌ها به دستگاه «نوا» می‌رود و مجددا به آواز اصفهان می‌رسد. «روشنا» دوازده ترك دارد و هفت ترك آن قطعات ضربی با همراهی تنبك است و بقیه‌ی قطعه‌ها بر اساس گوشه‌های ردیف است.»

او می‌گوید اساس این آلبوم «بداهه‌نوازی» است و او برای این خود این آزادی عمل را در نظر گرفته تا سازش را به هر جا می‌خواهد، هدایت كند. او در این اثر از همراهی «گهرناز مسائلی» به عنوان نوازنده‌ی تنبك بهره برده است: «ما از ده سال قبل در چند اثر در كنار یكدیگر ساز زده بودیم و از نظر حسی، احساس كردم كه نزدیك به یكدیگر هستیم. به خصوص اینكه شیوه‌ی تنبك‌نوازی ایشان بر اساس ملودی است و من این را بسیار دوست داشتم. ضمن اینكه همه‌ی ما خواه‌ناخواه در نوازندگی‌هایمان از پشتوانه‌ی ردیف به عنوان یك منبع غنی بهره می‌گیریم؛ اما یك نوازنده می‌تواند رنگ آمیزی مستقل خودش را در كار داشته باشد. در «روشنا» هم من ردیف را به عنوان پیشینه‌ی موسیقی ایران در نظر گرفته‌ام؛ اما تلاش كرده‌ام تا حد امكان در این باره خلاقیت به خرج دهم و اندوخته‌ام از اساتیدی را كه از محضرشان استفاده كرده‌ام، به كار بگیرم.»
 
ملودی‌های این اثر در تعامل با ویژگی های موسیقی کلاسیک ایران و برخاسته از ذهنیت اجرا کننده است. «بهاره فیاضی» سال‌هاست كه ساز می‌نوازد و در چندین گروه حضور داشته كه از جمله‌ی آنان گروه «شیدا» با سرپرستی «محمدرضا لطفی»، گروه «سپهر» و همچنین «نوبهار» است. او همچنین به این مساله اشاره دارد كه: «بداهه‌نوازی و تك‌نوازی همواره از علاقه‌مندی‌های من بوده است و به پیشنهاد اساتیدم تصمیم گرفتم بعد از بیست و چند سال نوازندگی، یك آلبوم مستقل را منتشر كنم و خودم هم فكر كردم آنچه را در این سال‌ها تجربه كرده‌ بودم را ارایه دهم.»

او این روزها همچین مشغول كار بر روی اثر دیگری است كه در آن ساز سه‌تار را به صورت تكنوازی ارایه خواهد داد و البته هنوز تصمیم نگرفته است كه یك ساز ضربی اثر او را همراهی كند یا ساز دیگری:‌ «هنوز نمی‌دانم كه این اثر را چه زمانی به انتشار درخواهم آورد؛ به خصوص اینكه من در زمینه‌ی ارایه‌ی تك‌نوازی‌هایم همواره حساسیت‌های بسیاری دارم و مرتب آنها را روتوش می‌كنم.»

او در سال‌های فعالیت خودش و در همكاری با گروه‌های متعدد، همواره تلاش كرده است تا شخصیت مستقل نوازندگیش را حفظ كند:‌ »فعالیت گروهی نیاز به یك همدلی و همراهی دارد كه متاسفانه معمولا در گروه‌های ایرانی دیده نمی‌شود و به همین خاطر ترجیح می‌دهم فعالیت‌های شخصی‌ام را بیشتر كنم. به خصوص اینكه در اكثر گروه‌ها، شخصیت مستقلی را برای نوازنده در نظر نمی‌گیرند.»

او در هفته‌ی اول مهرماه در شب ساز ایرانی همراه با دوازده نوازنده‌ی تار به اجرای برنامه پرداخت و تعدادی از قطعاتی كه در این اثر وجود داشت را نیز اجرا كرد؛ اما این احتمال وجود دارد كه یك كنسرت تك‌نوازی از این اثر را نیز به اجرا درآورد. همچنین «داوود فیاضی»- خواننده و مدرس آواز- سال گذشته روایت ردیف آوازی استاد اسماعیل مهرتاش را با رویات خودش در 6 سی دی منتشر کرد و در آن «بهاره فیاضی» و «علیرضا ایلچی» جواب آواز دادند.