موسیقی ما - فعالیت گروهی در حوزه موسیقی در ایران اگر هم سابقه زیادی داشته باشد، چندان نتیجه و آخر و عاقبت خوبی نداشته و ندارد.

عمده فعالیت‌های گروهی در این حوزه معمولا به متلاشی شدن گروه‌های موسیقی، جدا شدن اعضای گروه و آغاز روند مستقل هر یک از اعضا، جنجال‌های رسانه‌ای اعضای گروه و مصاحبه‌های تند علیه یکدیگر و اتفاقات مشابه ختم می‌شود تا کار گروهی در ایران آن هم در حوزه موسیقی، در تمام این سال‌ها روندی شکست خورده و محکوم به باخت را به خود ببیند.

اختلاف سلیقه‌های مقطعی، تلاش برای دیده شدن و توجه بیشتر رسانه‌ها از سوی اعضای گروه، اختلافات و مسائل کاری و... عمده دلایل عدم به سرانجام رسیدن فعالیت‌های گروهی موسیقی در ایران بوده و هست و نمونه‌های زیادی از قبیل آریان، son boys، گروه پارت و... نمونه‌های عینی این ادعا هستند. در سال‌های گذشته فعالیت‌های گروهی در حوزه موسیقی وارد فاز جدیدی شده است. با به شهرت رسیدن گروه‌هایی چون پالت، دنگ شو، چارتار، بمرانی، کامنت، کماکان و... که عمده آن‌ها در فضاهای تلفیقی و فیوژن آثاری را منتشر و مورد اقبال عمومی قرار گرفته‌اند، فعالیت گروهی در حوزه موسیقی باردیگر به مرور توانسته مورد توجه هم قرار بگیرد. استقبال از این فضا‌ها باعث شده هر روز شاهد تولد ستاره‌ای نوظهور و همه گیر شدن آثارش باشیم و در این بین کمرنگ شدن فعالیت چهره‌های جوان در حوزه پاپ باعث شده مخاطبان پاپ در حسرت گروهی جدید و جوان پسند، در ساعات مختلف شبانه روز، ردیف ترانه‌های سایت‌های دانلود موسیقی را بالا و پائین کنند تا شاید صدا و چهره‌ای جدید را کشف و بتوانند با آن از فضای تکراری این روزهای بازار پاپ، خلاص شوند.

«آویستا بَند» پدیده جدید حوزه موسیقی پاپ در ماه‌های گذشته است. گروهی چهارنفره که با انتشار چند قطعه در فضای مجازی توانست مورد استقبال نسل جدید مخاطبان موسیقی پاپ قرار بگیرد و با قطعه «من عاشقم» و موزیک ویدئوی خلاقانه و خوش ساخت این اثر، نظر‌ها را به خود جلب کند.

حضور «محمدرضا شیرخانلو» (بازیگرخردسال، پر جنب و جوش و دوست داشتنی سینمای ایران)، در موزیک ویدئوی «من عاشقم» گروه «آویستا» با واکنش‌های مختلفی از سوی رسانه‌ها رو به رو شده است و همه گیری این موزیک ویدئوی جذاب باعث شده رسانه‌ها به طرزی ویژه و جالب به آن بپردازند. موزیکویدئوی «وداع تلخ» دومین اثر این گروه بود که منتشر شد و بازخوردهای مثبتی را هم برای اعضای این گروه به دنبال داشت.

آیدین گرجی، اشکان اشتری، نیما آرمانفر و آریا نیکوکار اعضای «آویستا» را تشکیل می‌دهند. چهار چهره جوان و با استعداد عمدتا دهه شصتی با ایده‌ها و خلاقیت‌هایی به روز و یک موسیقی جوان پسند و در اصطلاح «تین ایج». گروهی که خلا آن با توجه به محدوده سنی مخاطبان موسیقی پاپ در ایران به شدت احساس می‌شد و حالا با رونمایی رسمی از نخستین ویدئوی خبرساز این گروه، طرفداران زیادی را به خود جذب کرده‌اند و با آمار دانلودی خوب در سایت‌های دانلود، توجه بسیاری از دوستداران موسیقی را به خود معطوف کرده‌اند.

نخستین گفتگو با اعضای «آویستا» را در ادامه می‌خوانید.

** مخاطب شناسی در حوزه موسیقی یکی از نخستین و مهم ترین اصول برای آغاز فالیت‌های رسمی یک گروه و چهره می‌تواند باشد. «آویستا» قرار است کدام قشر مخاطب موسیقی را تغذیه کند و به آنها خوراک بدهد؟

* آیدین: ما همیشه زمانی که کاری را تولید می‌کنیم تصویر ذهنی‌ای که از مخاطب و شنونده این اثر متصور ایم، این است که این اثر برای همسن و سال های خودمان تولید می شود و نوجوان و جوان می توانند با آن موسیقی ارتباط برقرار کنند و حالشان خوب شود. همچنین مخاطبان موسیقی که موسیقی بین‌الملل گوش می‌دهند و با آثار روز دنیا در ارتباط اند و شاید آنها را بشود مخاطب با سواد موسیقی در کشور لقب داد. ما همواره توجه زیادی به محتوای آثاری که از سوی ما ارائه می شود داریم و یکی از بزرگترین دغدغه های ما تولید آثاری در نهایت استاندار هنری و کیفی است.

* نیما: به نظر من هیچ حد و مرزی نمی‌شود قائل شد در این زمینه. چون هر انسانی گوش و احساس خودش را دارد و هر آهنگی برای هر سنی احساس متفاوتی را می‌تواند ایجاد کند. ولی در کل فکر می‌کنم قشر سنی نوجوان و میانسال میتواند جزو جغرافیایی مخاطبان گروه آویستا باشد.

* اشکان: به نظر من اصولا نمی‌شود برای کار‌های هنری جغرافیا تعیین کرد. بطور مثال امروزه خوانندگان سبک‌های مختلف در کشورمان هستند که به راحتی در شهرستان‌های مختلف کنسرت برگزار می‌کنند. اما در رابطه با قسمت دوم سوال باید بگویم قطعا هر خواننده‌ای دوست دارد که آثارش مورد پسند گروه‌های سنی مختلف قرار بگیرد اما فکر می‌کنم موزیک‌های گروه آویستا به سلیقه گروه سنی ١٨ تا ٣٠ سال نزدیک‌تر باشد.

* آریا: مطمئناً مخاطب‌های ما کسانی هستند که از لحاظ فکری به ما نزدیک‌اند و می‌توانند با آهنگ‌ها همذات پنداری کنند. من نمی‌توانم به صورت قطعی جواب این سؤال رو بدم ولی می‌توانم بگویم گروه آویستا تلاشش را می‌کند تا دایره مخاطبانش را بزرگ و بزرگتر نماید تا ارتباط خوبی با دوستدارانش برقرار کند.

** طرز فکر شما مشخصا هر کدام بخش‌های مختلفی را در برمی گیرد و این نشان می دهد می توانید تنوع سلیقه ای خوبی را برای مخاطبانتان به همراه داشته باشید. این نشان می دهد شما هر کدام ذائقه موسیقی متفاوتی هم دارید. درباره علاقمندی هایتان در حوزه موسیقی و اینکه خودتان بیشتر آثار کدام خواننده را دنبال می کنید هم می گوئید؟

* آیدین: من اصولا موسیقی زیادی گوش می کنم. ولی از همان ابتدا که موسیقی را جدی تر دنبال کردم کارهای بین المللی مثل Backstreet boys، scorpions توانست من را درگیر خود کند. A-ha و westlife از دیگر انتخاب های من بود و به مرور بیشتر و بیشتر در فضای موسیقی بین المللی کارهایی را گوش می کردم. ولی در حال حاضر Coldplay، james blunt، michael learns to rock، glen hansard از جمله انتخاب های من هستند. کارهای داخلی هم آثار اوهام، کاوه یغمایی و میلاد درخشانی را دنبال می‌کنم و البته برخی آثار سیروان و زانیار خسروی.

* اشکان: از دوران نوجوانی خواننده‌هایی مثل رضا صادقی و محسن چاووشی را خیلی دوست داشتم و همیشه عمق احساسی که در صدا و اشعار ایشان بود تحت تاثیرم قرار می‌داد. همیشه به موسیقی هیپ هاپ علاقه داشتم و موسیقی گروه‌هایی مانند «وستلایف» را دنبال می‌کردم. اما شاخص‌ترین خواننده داخلی که با تک تک آثارش زندگی کردم و به رفاقت با ایشان افتخار می‌کنم یاسر بختیاری (یاس) است. ایشان بزرگ‌ترین الگو برای من هستند. چون برای شعور مخاطب و مردم احترام قائل هستند و برای ساختن کارهایشان واقعا زحمت می‌کشند. همینطور از لحاظ فکر هنری و اجرا در سبک خودشان بینظیر اند. یاس برای من یک الگو و یک برادر هستند و برای من در این سال‌ها زحمات زیادی کشیده اند و با جسارت می توانم بگویم که تمام فعالیت های هنری ام را مدیون ایشان هستم.

* آریا: من روی شخص خاص و سبک خاصی تعصب نداشته و ندارم و همیشه کارهای خوب خواننده‌های مختلف را گوش می دادم و لذت بردم، چه کسانی که مطرح بودند و چه کسانی که تازه کارشان رو شروع کرده بودند. در حال حاضر سعی می‌کنم جدا از اینکه از موسیقی لذت ببرم، نگاه حرفه‌ای به آن داشته باشم تا در کارهای گروه بتوانم مؤثر‌تر عمل کنم.

* نیما : من خودم سالهای نوجوانی موسیقی پاپ گوش میکردم و طرفدار خوانندهای آن دهه بودم . ولی به مرور زمان سلیقه موسیقی‌ام عوض شد و در حال حاضر هر نوع موسیقی با هر سبکی را گوش میدم در جای خودش...از سنتی گرفته تا راک،جز،بلوز،کانتری.

** فعالیت‌های گروهی در حوزه موسیقی در ایران معمولا عواقب و نتایج خوبی را در بر نداشته و عمدتا مدت زمان زیادی دوام نیاورده است. «آویستا بَند» توانسته در همین مدت زمان کم مخاطبان زیادی را به آثارش جلب کند و به خوبی خودش را نشان داده است. ولی نگرانی تجربه‌های قبلی فعالیت‌های موسیقی گروهی در ایران باعث شده خیلی ها «آویستا» را هم یک موج زودگذر لقب دهند. شما درباره این موضوع چه فکری کرده‌اید؟

نیما: به هر حال نظرات متفاوت و گاهآ پرچالشی در یگ گروه موسیقی پیش می‌آید و ممکن است هر کسی واکنش خودش را نشان دهد. بنابراین یک دندگی و لجبازی ممکن است گروه را از هم بپاشد.

* آیدین: وقتی نام و فعالیت های یک گروه مطرح می‌شود عواملی مثل غرور، حسادت اعضای گروه به یکدیگر و حسادت اطرافیان، و لجبازی و همدل نبودن می‌تواند عامل شکست یا عدم موفقیت گروه شود. ولی ما مثل اعضای خانواده هستیم و اگر هم مشکلی پیش بیاید با همدیگر سریعا صحبت می‌کنیم که کدورتی در دل بچه‌ها نماند و خدا را شکر به این نتیجه رسیدیم که اگه مسائل به موقع مطرح نشود می‌تواند مثل یک غده، بزرگ و بزرگ‌تر شود و دیگر نشود کاری کرد.

* اشکان: به نظر من افراد یگ گروه باید به اصطلاح باهم زندگی کرده باشند تا بتوانند در قالب یک گروه فعالیت کنند. کار گروهی نیاز به هماهنگی، از خود گذشتگی و حس تعهد دارد و فکر می‌کنم نبود یکی از این فاکتور‌ها می‌تواند گروه را نابود کند. مطمعنا وقتی می‌خواستیم گروه را تشکیل بدهیم به این موضوع و اتفاقاتی که بعد از تجربه شهرت می‌افتد فکر کردیم و از روز اول طوری رفتار کردیم که در آینده به مشکل بر نخوریم. علاوه بر این گروه ما سرپرست خوبی مثل آیدین دارد که به خوبی مثل یک برادر بزرگ‌تر گروه را اداره می‌کند.

* آریا: من فکر می‌کنم هدف خیلی از گروه‌ها در ایران، گروهی کار کردن نبوده. خیلی‌ها برای شروع‌شان در حوزه موسیقی در گروه فعالیت می‌کنند ولی چشم اندازشان چیز دیگری است. به خاطر همین خیلی زیاد می‌بینیم که افراد از گروه‌ها بیرون می‌آیند و به صورت انفرادی فعالیت می‌کنند. دلیل دیگری که این اتفاق می‌افتد به خاطر عدم صمیمیت افراد با همدیگراست. ما وقتی به گروه مثل یک خانواده نگاه کنیم توانمان برای تحمل اختلافات خیلی بیشتر می‌شود و خیلی از مسائل و درگیری‌ها منجر به از هم پاشیده شدن گروه نخواهد شد. من به شخصه اگر بخواهم کار موسیقی انجام بدهم فقط در قالب گروه آویستا خواهد بود و بقیه بچه‌ها هم نوع نگاهی که به فعالیت‌هایشان دارند در قالب گروه آویستا است.

* حالا با این شرایط حتما از همین ابتدا آرزوها و اهداف بزرگی را با هم ترسیم کرده‌اید. این هدف گذاری ها قطعا می تواند مسیر زندگی هنری شما را تعیین کند.

* آیدین: آلبوم، کنسرت، جذب مخاطب و... چیزهای اولیه هستند ولی اهداف ما خیلی بزرگ تر و ویژه‌تر است. این روزها فضا جوری شده که هر آلبومی منتشر می شود با الفاظی چون «خاص‌ترین» یا «فاخر‌ترین» یا «متفاوت‌ترین» آلبوم تاریخ موسیقی ایران از آن یاد می شود. ولی آلبوم و کلاً آثاری که ما تولید می‌کنیم می‌تواند در عین سادگی، توجه خیلی‌ها را به خود جلب کند. به این موضوع به شدت اعتقاد دارم و امیدوارم هر چه زودتر اتفاق بیفتد.

* اشکان: قله آرزوهای من رسیدن به محبوبیت پایدار بین مردم کشورم در درجه اول و موفقیت در مارکت موسیقی است و اطمینان دارم مردم فضای تازه‌ای از موسیقی را تجربه خواهند کرد که ساده و بی‌ادعا تلاش می‌کند حس خوبی را به مردم انتقال بدهد.

* نیما: ما هر هفته برای باهم بودن وقت میگذاریم و علاوه بر فعالیت در قالب یک گروه رفاقت و صمیمیت درون گروهی زیادی با یکدیگر داریم و این امر ما را محکم‌تر و پایدار‌تر می‌کند . از نگاه من ماندگاری در کنار محبوبیت و ایجاد یک احساس خوب و کاملا دو طرفه و احترام درونی برای گروه و مخاطب از اهمیت زیادی برخوردار است وحتم دارم استقبال خوبی از موزیک ویدئو ها و آلبوم گروه آویستا خواهد شد .

* آریا: من آدم بلند پروازی هستم و افراد گروه هم در مورد چشم انداز‌های بزرگ همیشه با من صحبت کرده‌اند. ما همه تلاشمان را می‌کنیم تا بتوانیم مخاطب‌های زیادی را جذب کنیم و هر روز به تعداد آن‌ها اضافه کنیم و بتوانیم حرف جدید و تازه‌ای برای مردم داشته باشیم.