صبح امروز و در یک نشست خبری
نوربخش از اتاق شیشهای جشنواره فجر رونمایی کرد
موسیقی ما - حمیدرضا نوربخش پس از 6 ماه در نهایت از اتاق شیشهای که وعدۀ آن را داده بود، رونمایی کرد و گزارشی از ریز هزینههای سی و یکمین جشنوارۀ موسیقی فجر را ارائه داد. او همچنین گفت که در سال گذشته فشار زیادی را در جشنواره تحمل کرده است.
مدیر سی و یکمین جشنوارۀ موسیقی فجر در یک نشست خبری که صبح 23 شهریورماه در انجمن موسیقی ایران برگزار شده بود، دربارۀ به تعویق افتادن برگزاری چنین جلسهای گفت: جشنوارۀ سی و یکم در فضای غبارآلودی کار خود را آغاز کرد و در آن روزها بیان برخی نکات امکانپذیر نبود. این جشنواره با مسائل مرتبط با خانه موسیقی، انتقاد برخی از دوستان درباره تغییرات جشنواره، اعطای حکم دبیری دکتر ریاحی برای جشنواره سی و یکم و ... همراه شده تا که فضای غبارآلودی در جریان برگزاری جشنواره موسیقی فجر به وجود بیاید. به همین جهت تصمیم گرفتیم در یک زمان مناسب به مسائل حاشیهای جشنواره بپردازیم.
او ادامه داد: بنده به قولی که به رسانهها داده بودم، پایبندم اما این تأخیری که دربارۀ اعلام جزییات مالی پیش آمد به دلیل این بود که میخواستیم به یک جمعبندی مالی کامل برسیم و باید تا پایان تسویهحسابها صبر میکردیم. به هیچ عنوان قصد نداشتم که از «اتاق شیشهای» فرار کنم. جشنواره موسیقی فجر ساختاری را پیش میبرد که در ۳۰ دوره قبلی آن را تجربه کرده بود و میتوان گفت این دبیر جشنواره بود که مسئولیت تمام اتفاقات مربوط به جشنواره را عهدهدار میشد.
وی افزود: ما عنوانی به نام «رئیس جشنواره» را نیز داشتیم ، که در واقع یک عنوان تشریفاتی بود و مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد عهدهدار آن بود.ما قصد نداشتیم، فعالیتهای دورۀ قبل را کتمان کنیم و بگوییم که پیشکسوتان موسیقی در دورههای گذشته حضور نداشتند اما بر این باوریم که جشنواره موسیقی فجر ساختاری نداشت که به صورت مستمر و متوالی شاهد حضور بزرگان موسیقی باشد.
نوربخش به حذف بخش نسلی دیگر و تفاوت ساختاری جشنوارۀ سی و یکم نیز اشاره کرد و گفت: بنده قصد حذف جوانان و هیچ بخش دیگری را نداشتم اما معتقدم این گروهها که در جشنواره حضور پیدا میکنند، نباید به امان خدا سپرده شوند. ما اصلاً نگاه حذفی به این ماجرا نداشتیم. تمام انگیزه من این بوده که به ادامه جریان موسیقی کمک کنیم و فضایی را ایجاد کنیم که بخش رقابتی در جایگاه ویژهای قرار داده شود. در ابتدا تصمیم بر این بود که این بخشها در جشنواره موسیقی جوان گنجانده شود اما دیدیم که چنین فضایی برای جشنواره موسیقی جوان به دلیل ردهبندی گروههای سنی وجود ندارد.
مدیرعامل خانه موسیقی اضافه کرد: سلیقۀ شخصی من همان موسیقی است که در بخش نسلیدیگر جشنوارههای موسیقی فجر طی سالهای گذشته وجود داشت. بنابراین وقتی که من بر این باورم که بخش نسلیدیگر یکی از وزینترین بخشهای جشنواره موسیقی فجر است، چطور میتوانم بگویم به درد نمیخورد؟ من هیچوقت خودزنی نمیکنم. به همین جهت در جشنواره موسیقی فجر سال گذشته «اپنینگ» را به اجراهای پرطرفدار جشنواره اضافه کردیم که هنرمندان مستعد موسیقی در آغاز اجرای هر کنسرت پرطرفدار، برنامهای را برگزار کنند. این ژانر موسیقی، سبک کاری من در عرصۀ خوانندگی است. پس چطور میتوانم به موسیقی که دوست دارم بیشتر به آن بپردازم، بگویم که باید از سیکل برگزاری جشنواره حذف شود؟
او تاکید کرد: من امروز اینجا آمدم تا با شهامت کامل در مورد هزینههای مالی جشنوارۀ سی و یکم موسیقی فجر توضیحاتی را ارائه دهم.
وی در ادامه در پاسخ به پرسشی مبنی بر حواشیای که حضور دکتر حسن ریاحی به عنوان دبیر علمی جشنواره داشت، عنوان کرد: دکتر ریاحی در جشنوارۀ سیام به عنوان دبیر معرفی شده بودند و این انتخاب ایشان بر مبنای ساختار قبلی جشنواره بود. اتفاقاً چند روز بعد از جشنواره سیام صحبتهایی با من شد که جشنواره به شکل دیگر برگزار شود، اما وقتی چیزی اعلام شده، نمیتوان آن را نادیده گرفت، البته این را هم باید بگویم، نقشی که آقای ریاحی در جشنواره امسال داشتند، در دوره قبل نیز برعهده داشتند و هیچگاه وارد مسائل اجرایی نمیشدند. بنده هیچگاه به ایشان جسارتی نکردم و همواره با احترام در کنار ما حضور داشتند.
نوربخش ادامه داد: ما براساس یک طرح و یک نقشه راه روشن وارد موضوع جشنواره شدیم، هدف مشخصمان هم دخالت دادن و پررنگ کردن نقش بخش خصوصی در جشنواره موسیقی فجر بود. یک مؤسسه حاضر شد تا بسیاری از کارهای جشنواره را انجام بدهد و مسائل مالی را نیز کاملاً بپذیرد. ابتدا به این موضوع ابهاماتی وارد شد و نگاههای تردیدآمیزی در این زمینه وجود داشت که اتفاقاً طبیعی هم بود، بالاخره نقش عدهای در جشنواره کمرنگ شده بود و همین باعث ایجاد مقاومتهایی شد، اما به هر جهت جشنواره برگزار شد، با این توضیح که بسیاری از طرحهایی که داشتیم نیمهکاره ماند و تکهتکه شد. هیچ کس برای جشنوارۀ موسیقی فجر کیسه ندوخته بود.
وی در پاسخ به سؤالی دربارۀ نقش برادران پورناظری در جشنواره موسیقی فجر گفت: اعتقاد ما بر این بود، داخل مجموعههای دولتی اتفاقاتی میافتد که باعث کندی کار میشود، به همین خاطر تصمیم بر این بود تا مجموعهای از خارج این وظیفه را انجام دهد. سادهاندیشی است که فکر کنیم همه چیز برعهدۀ دو نفر بوده است. اصلا این حرف توهین به من است. من آدم صفرکیلومتری نبودم که کسانی من را هدایت کنند. از دهۀ هفتاد در جشنوارۀ موسیقی فجر حضور داشتم و اتفاقاً نسبت به ساختار قبلی جشنواره هم بارها نقدم را با مدیران مطرح کرده بودم.
او در بخش دیگری از این نشست مطرح کرد: برای اولین بار با هدف خارج کردن بلیتفروشی از سیستم مونوپل با تمامی سایتها مکاتبه کردیم، اما سؤال اینجاست که چرا شما خبرنگاران و سایر دوستانی که انتقادهایی در این باره داشتند، در سالهای قبل نپرسیدند که چرا بلیتفروشی را یک سایت به صورت انحصاری انجام میداد، تمام سخنانی را هم که من در اینجا عرض میکنم براساس مستندات و مکتوبات است، چرا که من باید علاوه بر شما، به مرجعی به نام سازمان بازرسی کل کشور نیز پاسخگو باشم. این سایتهای بلیطتفروشی برای اولین بار یک میلیارد و 200 میلیون تومان پیشپرداخت به جشنواره پرداخت کردند، ضمن اینکه درصد بلیتفروشی سایتها نیز کاهش پیدا کرد و از 5 درصد به 4 درصد رسید.
بخش دوم این نشست خبری به ارائۀ گزارش مالی نوربخش اختصاص داشت که او در این باره توضیح داد:هزینه سالنها برای جشنواره سال 93، 220 میلیون تومان بوده که این هزینه در سال 94 بیش از 2 برابر افزایش قیمت پیدا کرده و به 550 میلیون تومان رسید. هزینه جایزه و داوری در جشنواره سال 93 با 23 داور 150 میلیون تومان بود، در جشنواره سال 94، 78 داور داشتیم که مجموعاً با جایزه، هزینه این بخش 180 میلیون تومان شد.
او ادامه داد: هزینه گروههای داخلی در سال 93 که 75 گروه بودند 600 میلیون تومان شده بود و در سال 94 با 54 گروه این رقم به 900 میلیون تومان رسید. هزینه گروه های خارجی در سال 93 که 10 گروه بودند، 130 میلیون تومان شد که در سال 94 با 14 گروه به رقم 400 میلیون تومان رسید. سایر هزینههای جشنواره اعم از برگزاری و ... در سال 93 یک میلیارد تومان بود که در سال 94 هزینهها 30 درصد افزایش پیدا کرد و به رقم یک میلیارد و 400 میلیون تومان رسید.
وی افزود: در سال 93، 16 گروه پاپ اجرا داشتند که با بیش از 13 هزار صندلی 946 میلیون تومان بلیطفروشی انجام شد. در سال 94 تعداد اجراهای پاپ به 9 اجرا کاهش پیدا کرد و با 9 هزار و 962 صندلی به رقم 753 میلیون تومان رسید. در بخش غیرپاپ 98 اجرا در جشنواره سال 93 اجرا شده که با 6650 صندلی رقم فروش 230 میلیون تومان بوده است. در سال 94، 43 اجرا در بخش غیرپاپ روی صحنه رفته که با 19 هزار و 475 صندلی به رقم یک میلیارد و 260 میلیون تومان رسیده است.
نوربخش درباره بخش بینالملل گفت: در بخش بینالملل در جشنواره سال 93، 22 اجرا روی صحنه رفته که با 1721 صندلی مجموع فروش 60 میلیون تومان بوده است. در سال 94، 16 اجرا را در بخش بینالملل داشتیم که با 4 هزار و 169 صندلی 225 میلیون تومان فروش داشتهایم. در مجموع فروش، سال 93، یک میلیارد و 237 میلیون تومان بلیطفروشی داشته که این رقم در سال 94 به 2 میلیارد و 239 میلیون تومان رسیده است؛ یعنی به عبارتی در دوره گذشته 29 درصد فروش پاپ کاهش داشته و فروش بخشهای غیرپاپ 193 درصد افزایش داشته است و در مجموع، بودجه سال 94 با وجود افزایش هزینهها تنها 200 میلیون تومان از جشنواره سال 93 بیشتر شده است.
رئیس جشنواره سی و یکم موسیقی فجر در ادامه با اشاره به سایر جزئیات جشنواره دوره گذشته گفت: در مجموع در سال 93، 3 قلم طراحی داشتیم که در سال 94 ما 62 قلم طراحی داشتیم، ضمن اینکه برای اولین بار 20 بیلبورد در سطح شهر به جشنواره موسیقی فجر اختصاص یافت. البته در کنار تمام هزینههایی که اعلام شد، مبلغ 300 میلیون تومانی که به بنیاد رودکی بابت حضور ارکسترها و سالنها داده شد، درنظر نگرفته شده است.
او دربارۀ دستمزدهای هنرمندان حاضر در جشنواره نیز اظهار کرد: من مدافع افزایش دستمزدهای هنرمندان هستم. گروه کامکارها بیشترین دستمزد را در جشنواره فجر دریافت کردند و در مجموع برای دو اجرا در برج میلاد تهران 200 میلیون تومان دریافت کردند. در واقع عیار سنجش گروهها برای دستمزدها، سالن و دیگر شرایط بوده، ضمن اینکه همه دوستان با توافق خود و پیشبینیهایی که شده سالن را دراختیار گرفتند و انتخاب کردند. آقای ساکت نیز که انتقادهایی را در این باره داشتند، خودشان و خوانندهشان به طور جداگانه دستمزد دریافت کردند و اجرای سهراب پورناظری و آنتونیوری که مجدداً اعلام دستمزد این هنرمندان با حواشی روبهرو شد، باید گفت که اولاً آقای پورناظری 2 اجرا در جشنواره داشتند و در برج میلاد تهران روی صحنه رفتند که ظرفیت صندلیهای آن بیش از 2 برابر تالار وحدت است، طبیعی است که با توجه به بلیطفروشی که انجام شده، این رقم به ایشان پرداخت شود.
نوربخش در پاسخ به خبرنگار موسیقی ما دربارۀ روند برگزاری جشنوارۀ سی و دوم توضیح داد: جشنواره منطقاً باید بر مبنای دوره گذشته پیش برود، الان کسی تردید ندارد که روند جشنواره سی و یکم را برای جا افتادن در فضای موسیقی کشور ادامه دهیم. همه ما نتیجه 30 دوره گذشته جشنواره را دیدیم و متوجه شدیم که اگر بخواهیم در عرصه موسیقی کشور تأثیر بگذاریم، باید روند را تغییر دهیم. جشنواره سی و یکم بیتردید خالی از نقص و اشکال نیست، اما ما تمام تلاشمان را کردیم تا بتوانیم ریل و مسیر جدیدی را در فضای موسیقی کشور ایجاد کنیم، ضمن اینکه مسئولیت بخش مالی جشنواره سی و دوم به انجمن موسیقی ایران واگذار شده است.
مدیر سی و یکمین جشنوارۀ موسیقی فجر در یک نشست خبری که صبح 23 شهریورماه در انجمن موسیقی ایران برگزار شده بود، دربارۀ به تعویق افتادن برگزاری چنین جلسهای گفت: جشنوارۀ سی و یکم در فضای غبارآلودی کار خود را آغاز کرد و در آن روزها بیان برخی نکات امکانپذیر نبود. این جشنواره با مسائل مرتبط با خانه موسیقی، انتقاد برخی از دوستان درباره تغییرات جشنواره، اعطای حکم دبیری دکتر ریاحی برای جشنواره سی و یکم و ... همراه شده تا که فضای غبارآلودی در جریان برگزاری جشنواره موسیقی فجر به وجود بیاید. به همین جهت تصمیم گرفتیم در یک زمان مناسب به مسائل حاشیهای جشنواره بپردازیم.
او ادامه داد: بنده به قولی که به رسانهها داده بودم، پایبندم اما این تأخیری که دربارۀ اعلام جزییات مالی پیش آمد به دلیل این بود که میخواستیم به یک جمعبندی مالی کامل برسیم و باید تا پایان تسویهحسابها صبر میکردیم. به هیچ عنوان قصد نداشتم که از «اتاق شیشهای» فرار کنم. جشنواره موسیقی فجر ساختاری را پیش میبرد که در ۳۰ دوره قبلی آن را تجربه کرده بود و میتوان گفت این دبیر جشنواره بود که مسئولیت تمام اتفاقات مربوط به جشنواره را عهدهدار میشد.
وی افزود: ما عنوانی به نام «رئیس جشنواره» را نیز داشتیم ، که در واقع یک عنوان تشریفاتی بود و مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد عهدهدار آن بود.ما قصد نداشتیم، فعالیتهای دورۀ قبل را کتمان کنیم و بگوییم که پیشکسوتان موسیقی در دورههای گذشته حضور نداشتند اما بر این باوریم که جشنواره موسیقی فجر ساختاری نداشت که به صورت مستمر و متوالی شاهد حضور بزرگان موسیقی باشد.
نوربخش به حذف بخش نسلی دیگر و تفاوت ساختاری جشنوارۀ سی و یکم نیز اشاره کرد و گفت: بنده قصد حذف جوانان و هیچ بخش دیگری را نداشتم اما معتقدم این گروهها که در جشنواره حضور پیدا میکنند، نباید به امان خدا سپرده شوند. ما اصلاً نگاه حذفی به این ماجرا نداشتیم. تمام انگیزه من این بوده که به ادامه جریان موسیقی کمک کنیم و فضایی را ایجاد کنیم که بخش رقابتی در جایگاه ویژهای قرار داده شود. در ابتدا تصمیم بر این بود که این بخشها در جشنواره موسیقی جوان گنجانده شود اما دیدیم که چنین فضایی برای جشنواره موسیقی جوان به دلیل ردهبندی گروههای سنی وجود ندارد.
مدیرعامل خانه موسیقی اضافه کرد: سلیقۀ شخصی من همان موسیقی است که در بخش نسلیدیگر جشنوارههای موسیقی فجر طی سالهای گذشته وجود داشت. بنابراین وقتی که من بر این باورم که بخش نسلیدیگر یکی از وزینترین بخشهای جشنواره موسیقی فجر است، چطور میتوانم بگویم به درد نمیخورد؟ من هیچوقت خودزنی نمیکنم. به همین جهت در جشنواره موسیقی فجر سال گذشته «اپنینگ» را به اجراهای پرطرفدار جشنواره اضافه کردیم که هنرمندان مستعد موسیقی در آغاز اجرای هر کنسرت پرطرفدار، برنامهای را برگزار کنند. این ژانر موسیقی، سبک کاری من در عرصۀ خوانندگی است. پس چطور میتوانم به موسیقی که دوست دارم بیشتر به آن بپردازم، بگویم که باید از سیکل برگزاری جشنواره حذف شود؟
او تاکید کرد: من امروز اینجا آمدم تا با شهامت کامل در مورد هزینههای مالی جشنوارۀ سی و یکم موسیقی فجر توضیحاتی را ارائه دهم.
وی در ادامه در پاسخ به پرسشی مبنی بر حواشیای که حضور دکتر حسن ریاحی به عنوان دبیر علمی جشنواره داشت، عنوان کرد: دکتر ریاحی در جشنوارۀ سیام به عنوان دبیر معرفی شده بودند و این انتخاب ایشان بر مبنای ساختار قبلی جشنواره بود. اتفاقاً چند روز بعد از جشنواره سیام صحبتهایی با من شد که جشنواره به شکل دیگر برگزار شود، اما وقتی چیزی اعلام شده، نمیتوان آن را نادیده گرفت، البته این را هم باید بگویم، نقشی که آقای ریاحی در جشنواره امسال داشتند، در دوره قبل نیز برعهده داشتند و هیچگاه وارد مسائل اجرایی نمیشدند. بنده هیچگاه به ایشان جسارتی نکردم و همواره با احترام در کنار ما حضور داشتند.
نوربخش ادامه داد: ما براساس یک طرح و یک نقشه راه روشن وارد موضوع جشنواره شدیم، هدف مشخصمان هم دخالت دادن و پررنگ کردن نقش بخش خصوصی در جشنواره موسیقی فجر بود. یک مؤسسه حاضر شد تا بسیاری از کارهای جشنواره را انجام بدهد و مسائل مالی را نیز کاملاً بپذیرد. ابتدا به این موضوع ابهاماتی وارد شد و نگاههای تردیدآمیزی در این زمینه وجود داشت که اتفاقاً طبیعی هم بود، بالاخره نقش عدهای در جشنواره کمرنگ شده بود و همین باعث ایجاد مقاومتهایی شد، اما به هر جهت جشنواره برگزار شد، با این توضیح که بسیاری از طرحهایی که داشتیم نیمهکاره ماند و تکهتکه شد. هیچ کس برای جشنوارۀ موسیقی فجر کیسه ندوخته بود.
وی در پاسخ به سؤالی دربارۀ نقش برادران پورناظری در جشنواره موسیقی فجر گفت: اعتقاد ما بر این بود، داخل مجموعههای دولتی اتفاقاتی میافتد که باعث کندی کار میشود، به همین خاطر تصمیم بر این بود تا مجموعهای از خارج این وظیفه را انجام دهد. سادهاندیشی است که فکر کنیم همه چیز برعهدۀ دو نفر بوده است. اصلا این حرف توهین به من است. من آدم صفرکیلومتری نبودم که کسانی من را هدایت کنند. از دهۀ هفتاد در جشنوارۀ موسیقی فجر حضور داشتم و اتفاقاً نسبت به ساختار قبلی جشنواره هم بارها نقدم را با مدیران مطرح کرده بودم.
او در بخش دیگری از این نشست مطرح کرد: برای اولین بار با هدف خارج کردن بلیتفروشی از سیستم مونوپل با تمامی سایتها مکاتبه کردیم، اما سؤال اینجاست که چرا شما خبرنگاران و سایر دوستانی که انتقادهایی در این باره داشتند، در سالهای قبل نپرسیدند که چرا بلیتفروشی را یک سایت به صورت انحصاری انجام میداد، تمام سخنانی را هم که من در اینجا عرض میکنم براساس مستندات و مکتوبات است، چرا که من باید علاوه بر شما، به مرجعی به نام سازمان بازرسی کل کشور نیز پاسخگو باشم. این سایتهای بلیطتفروشی برای اولین بار یک میلیارد و 200 میلیون تومان پیشپرداخت به جشنواره پرداخت کردند، ضمن اینکه درصد بلیتفروشی سایتها نیز کاهش پیدا کرد و از 5 درصد به 4 درصد رسید.
بخش دوم این نشست خبری به ارائۀ گزارش مالی نوربخش اختصاص داشت که او در این باره توضیح داد:هزینه سالنها برای جشنواره سال 93، 220 میلیون تومان بوده که این هزینه در سال 94 بیش از 2 برابر افزایش قیمت پیدا کرده و به 550 میلیون تومان رسید. هزینه جایزه و داوری در جشنواره سال 93 با 23 داور 150 میلیون تومان بود، در جشنواره سال 94، 78 داور داشتیم که مجموعاً با جایزه، هزینه این بخش 180 میلیون تومان شد.
او ادامه داد: هزینه گروههای داخلی در سال 93 که 75 گروه بودند 600 میلیون تومان شده بود و در سال 94 با 54 گروه این رقم به 900 میلیون تومان رسید. هزینه گروه های خارجی در سال 93 که 10 گروه بودند، 130 میلیون تومان شد که در سال 94 با 14 گروه به رقم 400 میلیون تومان رسید. سایر هزینههای جشنواره اعم از برگزاری و ... در سال 93 یک میلیارد تومان بود که در سال 94 هزینهها 30 درصد افزایش پیدا کرد و به رقم یک میلیارد و 400 میلیون تومان رسید.
وی افزود: در سال 93، 16 گروه پاپ اجرا داشتند که با بیش از 13 هزار صندلی 946 میلیون تومان بلیطفروشی انجام شد. در سال 94 تعداد اجراهای پاپ به 9 اجرا کاهش پیدا کرد و با 9 هزار و 962 صندلی به رقم 753 میلیون تومان رسید. در بخش غیرپاپ 98 اجرا در جشنواره سال 93 اجرا شده که با 6650 صندلی رقم فروش 230 میلیون تومان بوده است. در سال 94، 43 اجرا در بخش غیرپاپ روی صحنه رفته که با 19 هزار و 475 صندلی به رقم یک میلیارد و 260 میلیون تومان رسیده است.
نوربخش درباره بخش بینالملل گفت: در بخش بینالملل در جشنواره سال 93، 22 اجرا روی صحنه رفته که با 1721 صندلی مجموع فروش 60 میلیون تومان بوده است. در سال 94، 16 اجرا را در بخش بینالملل داشتیم که با 4 هزار و 169 صندلی 225 میلیون تومان فروش داشتهایم. در مجموع فروش، سال 93، یک میلیارد و 237 میلیون تومان بلیطفروشی داشته که این رقم در سال 94 به 2 میلیارد و 239 میلیون تومان رسیده است؛ یعنی به عبارتی در دوره گذشته 29 درصد فروش پاپ کاهش داشته و فروش بخشهای غیرپاپ 193 درصد افزایش داشته است و در مجموع، بودجه سال 94 با وجود افزایش هزینهها تنها 200 میلیون تومان از جشنواره سال 93 بیشتر شده است.
رئیس جشنواره سی و یکم موسیقی فجر در ادامه با اشاره به سایر جزئیات جشنواره دوره گذشته گفت: در مجموع در سال 93، 3 قلم طراحی داشتیم که در سال 94 ما 62 قلم طراحی داشتیم، ضمن اینکه برای اولین بار 20 بیلبورد در سطح شهر به جشنواره موسیقی فجر اختصاص یافت. البته در کنار تمام هزینههایی که اعلام شد، مبلغ 300 میلیون تومانی که به بنیاد رودکی بابت حضور ارکسترها و سالنها داده شد، درنظر نگرفته شده است.
او دربارۀ دستمزدهای هنرمندان حاضر در جشنواره نیز اظهار کرد: من مدافع افزایش دستمزدهای هنرمندان هستم. گروه کامکارها بیشترین دستمزد را در جشنواره فجر دریافت کردند و در مجموع برای دو اجرا در برج میلاد تهران 200 میلیون تومان دریافت کردند. در واقع عیار سنجش گروهها برای دستمزدها، سالن و دیگر شرایط بوده، ضمن اینکه همه دوستان با توافق خود و پیشبینیهایی که شده سالن را دراختیار گرفتند و انتخاب کردند. آقای ساکت نیز که انتقادهایی را در این باره داشتند، خودشان و خوانندهشان به طور جداگانه دستمزد دریافت کردند و اجرای سهراب پورناظری و آنتونیوری که مجدداً اعلام دستمزد این هنرمندان با حواشی روبهرو شد، باید گفت که اولاً آقای پورناظری 2 اجرا در جشنواره داشتند و در برج میلاد تهران روی صحنه رفتند که ظرفیت صندلیهای آن بیش از 2 برابر تالار وحدت است، طبیعی است که با توجه به بلیطفروشی که انجام شده، این رقم به ایشان پرداخت شود.
نوربخش در پاسخ به خبرنگار موسیقی ما دربارۀ روند برگزاری جشنوارۀ سی و دوم توضیح داد: جشنواره منطقاً باید بر مبنای دوره گذشته پیش برود، الان کسی تردید ندارد که روند جشنواره سی و یکم را برای جا افتادن در فضای موسیقی کشور ادامه دهیم. همه ما نتیجه 30 دوره گذشته جشنواره را دیدیم و متوجه شدیم که اگر بخواهیم در عرصه موسیقی کشور تأثیر بگذاریم، باید روند را تغییر دهیم. جشنواره سی و یکم بیتردید خالی از نقص و اشکال نیست، اما ما تمام تلاشمان را کردیم تا بتوانیم ریل و مسیر جدیدی را در فضای موسیقی کشور ایجاد کنیم، ضمن اینکه مسئولیت بخش مالی جشنواره سی و دوم به انجمن موسیقی ایران واگذار شده است.
تاریخ انتشار : سه شنبه 23 شهریور 1395 - 15:38
افزودن یک دیدگاه جدید