تلفیق موسیقی تنبور و هورامی توسط هنرمندان غیر کورد
آلبوم «این همانی» در کتابفروشی هنوز رونمایی شد
موسیقی ما - مراسم رونمایی از آلبوم «این همانی» اثر امیرحسین تفرشیپور روز پنجشنبه 2 دی 1395 با حضور عوامل تولید آلبوم و علاقهمندان موسیقی در کتابفروشی نشر هنوز برگزار شد. تولید آلبوم «اینهمانی» که حاصل پژوهشهای تفرشیپور در ریشههای مشترک مقامات تنبور کردستان و موسیقی اورامانات است حدود سه سال زمان برده و بالاخره وارد بازار موسیقی ایران شد. امیرحسین تفرشیپور که فارس زبان است به خوبی زبان کوردی را فراگرفته و جدای از تنبورنوازی به زبانهای کوردی کرمانشاهی، سورانی و هورامی آواز میخواند.
در این مراسم «سامر حبیبی»، نوازندهی صاحب سبک کمانچه آلبوم که از شاگردان استاد علی اکبرشکارچی بوده از سختیها و دلایل حضورش در این اثر گفت: «من پانزده سال است که امیرحسین تفرشیپور را میشناسم. اولین بار که تمهایش را برایم نواخت حس کردم که این موسیقی غریب است. ایشان به واسطه شغل پزشکی مدت زیادی در غرب ایران زندگی کردند و زبان کوردی و موسیقی اورامانات را فرا گرفته است. نگاهی که به او موسیقی کهن داشت من را مجاب به این همکاری کرد و همه ما دو سه سال سختی را تحمل کردیم.»
پس از آن «علی رحیمی» که نوازنده سازهای ضربی آلبوم است و سابقه کاریش از موسیقی راک و جز تا همکاری با حسین علیزاده را در بر میگیرد از طولانی بودن روند تولید آلبوم به طور ضمنی گلایه کرد و گفت: «خوشحالم که در این آلبوم و در کنار این افراد حضور داشتم. امیدوارم روند تولید چنین آلبومهایی ادامه پیدا کند اما نه با این بازه زمانی طولانی. در ابتدا فکر میکردم که نگاه امیرحسین به موسیقی منطقه اورامانات بسیار قدیمی و سنتی است اما از زمانی که کار شروع شد با ایدههایش من را غافلگیر میکرد. حتی گاهی از خودم سوال میکردم که واقعاً اینها ایدههای امیرحسین است!»
محمد نجیب حسینی از محققان و شمشال نوازان موسیقی اورامانات که در تولید این همانی کنار تفرشی پور بوده و از چندین سال پیش به آشنایی او با موسیقی کردی کمک کرده است خاطره اولین دیدارش با تفرشیپور را تعریف کرد: «من حدود 30 سال است که به عنوان کارشناس مسائل فولکلوریک اورامان کار میکنم. هفت سال پیش بود که در دفتر کارم نشسته بودم و دو نفر به دیدنم آمدند؛ دکتر سلیمی و دکتر تفرشی پور. ایشان شنیده بودند که من روی ساز اورامان یعنی شمشال تحقیق کردهام. در رابطه با کاری که امیرحسین قصد انجامش را داشت خوشبین نبودم و به ایشان گفتم که دانشجوها و محققان این زبان هم قادر به این کار نیستند اما او از پس چنین کاری برآمد. واقعا جای شگفتی دارد که یک فارسی زبان به این خوبی زبان و موسیقی کردی را بیاموزد و اجرا کند.»
سپس امیر بهاری که از روزنامهنگاران با سابقه حوزه موسیقی است و به عنوان مدیر هنری در این پروژه حضور دارد از ذهن باز و پویایی تفرشیپور گفت:« یکی از مسائلی که همیشه دغدغهام بوده و با همکارانم مطرح کردم رابطهای است که یک روزنامه نگار یا منتقد با هنرمند برقرار میکند. این نزدیک شدن یا دوستی در بهترین حالت قضاوت ما نسبت با آثارشان را تغییر میدهد. دوستی من و امیرحسین اما به مدتها پیش از تولید این آلبوم بازمیگردد. او از کینگ کریمسون و دریم تیاتر و موسیقی جَز گرفته تا موسیقی مقامی کردستان گوش میدهد. اما همیشه نگران مقامات تبنور بوده و هست. هر هنرمند یک محقق کوچک است و باید هم باشد اما امیرحسین فراتر از کارش تحقیق میکند و از موسیقی بیشتر نواحی ایران آگاهی دارد ولی کردستان و اورمانات برای او دغدغهای همیشگی است. چندی پیش از استاد احمد پژمان شنیدم که درباره نوآوری میگفت در نوآوری افراط نکنید، کمی نوآوری کافی است. و من مفتخرم که در این آلبوم کمی نوآوری شده است. در آخر اینکه آلبوم «اینهمانی» حاصل عشق است. برای تمام دست اندرکارانش موسیقی و تنها موسیقی مهمترین دلیل حضور در این آلبوم است.»
در پایان هم امیرحسین تفرشیپور از آشنایی با موسیقی کردی و ساز تنبور گفت و از همراهانش در خلق این اثر تشکر کرد: «من هیچوقت نمیخواستم آلبوم منتشر کنم. در بچگی سنتور زدم و بعد هم خدمت استاد ذوالفنون و مسعود شعاری، سهتار یاد گرفتم. دوست عزیزم سهیل نفیسی به من گفت که دوتار تنبور بنوازم و من سعی کردم هر دو این سازها را یاد بگیرم. تنبور اما من را با خود کشاند. و به لطف استاد ابراهیم سپهری توانستم به گنجینهی تنبور که همان استاد علی اکبر مرادی است، دست پیدا کنم. به هر حال پس از آن همیشه پیشنهاداتی برای انتشار آلبوم بود ، نادر طبسیان یا دوست غایبم پویا محمودی به من این پیشنهاد را دادند. به واسطه نجیب حسینی عزیزم و حضورم در گهواره و اورامان بسیار آموختم. و در اینجا باید بگویم که اوضاع تنبور در پایتخت خوب نیست. درست آموزش داده نمیشود و توجه بیش از حد به اجراهای عامه پسند تنبور در حال اسیب زدن به این ساز است. گروهی که در این آلبوم با من کار کردند هر کدامشان بسیار زحمت کشیدند. بخشهای ساز هارپ این رپرتوار بسیار سخت بود و بهاره حق پناه با هوش استعدادش از پس این کار سخب برآمد. سامر حبیبی که خیلی سریع با کار ارتباط گرفت. علی رحیمی که قطعا جزو 3 ضربی نواز برتر ایران است و نجیب حسینی که همیشه از بات موسیقی و ادبیات کردی کنار من بوده و همینطور امیر بهاری که در طول این سالها در تعامل بودیم.»
آلبوم «این همانی» به همت نشر و پخش جوان و تهیه کنندگی امیرحسین تفرشیپور وارد بازار موسیقی شده است.
عکس ها: بهنام مظاهری
در این مراسم «سامر حبیبی»، نوازندهی صاحب سبک کمانچه آلبوم که از شاگردان استاد علی اکبرشکارچی بوده از سختیها و دلایل حضورش در این اثر گفت: «من پانزده سال است که امیرحسین تفرشیپور را میشناسم. اولین بار که تمهایش را برایم نواخت حس کردم که این موسیقی غریب است. ایشان به واسطه شغل پزشکی مدت زیادی در غرب ایران زندگی کردند و زبان کوردی و موسیقی اورامانات را فرا گرفته است. نگاهی که به او موسیقی کهن داشت من را مجاب به این همکاری کرد و همه ما دو سه سال سختی را تحمل کردیم.»
پس از آن «علی رحیمی» که نوازنده سازهای ضربی آلبوم است و سابقه کاریش از موسیقی راک و جز تا همکاری با حسین علیزاده را در بر میگیرد از طولانی بودن روند تولید آلبوم به طور ضمنی گلایه کرد و گفت: «خوشحالم که در این آلبوم و در کنار این افراد حضور داشتم. امیدوارم روند تولید چنین آلبومهایی ادامه پیدا کند اما نه با این بازه زمانی طولانی. در ابتدا فکر میکردم که نگاه امیرحسین به موسیقی منطقه اورامانات بسیار قدیمی و سنتی است اما از زمانی که کار شروع شد با ایدههایش من را غافلگیر میکرد. حتی گاهی از خودم سوال میکردم که واقعاً اینها ایدههای امیرحسین است!»
محمد نجیب حسینی از محققان و شمشال نوازان موسیقی اورامانات که در تولید این همانی کنار تفرشی پور بوده و از چندین سال پیش به آشنایی او با موسیقی کردی کمک کرده است خاطره اولین دیدارش با تفرشیپور را تعریف کرد: «من حدود 30 سال است که به عنوان کارشناس مسائل فولکلوریک اورامان کار میکنم. هفت سال پیش بود که در دفتر کارم نشسته بودم و دو نفر به دیدنم آمدند؛ دکتر سلیمی و دکتر تفرشی پور. ایشان شنیده بودند که من روی ساز اورامان یعنی شمشال تحقیق کردهام. در رابطه با کاری که امیرحسین قصد انجامش را داشت خوشبین نبودم و به ایشان گفتم که دانشجوها و محققان این زبان هم قادر به این کار نیستند اما او از پس چنین کاری برآمد. واقعا جای شگفتی دارد که یک فارسی زبان به این خوبی زبان و موسیقی کردی را بیاموزد و اجرا کند.»
سپس امیر بهاری که از روزنامهنگاران با سابقه حوزه موسیقی است و به عنوان مدیر هنری در این پروژه حضور دارد از ذهن باز و پویایی تفرشیپور گفت:« یکی از مسائلی که همیشه دغدغهام بوده و با همکارانم مطرح کردم رابطهای است که یک روزنامه نگار یا منتقد با هنرمند برقرار میکند. این نزدیک شدن یا دوستی در بهترین حالت قضاوت ما نسبت با آثارشان را تغییر میدهد. دوستی من و امیرحسین اما به مدتها پیش از تولید این آلبوم بازمیگردد. او از کینگ کریمسون و دریم تیاتر و موسیقی جَز گرفته تا موسیقی مقامی کردستان گوش میدهد. اما همیشه نگران مقامات تبنور بوده و هست. هر هنرمند یک محقق کوچک است و باید هم باشد اما امیرحسین فراتر از کارش تحقیق میکند و از موسیقی بیشتر نواحی ایران آگاهی دارد ولی کردستان و اورمانات برای او دغدغهای همیشگی است. چندی پیش از استاد احمد پژمان شنیدم که درباره نوآوری میگفت در نوآوری افراط نکنید، کمی نوآوری کافی است. و من مفتخرم که در این آلبوم کمی نوآوری شده است. در آخر اینکه آلبوم «اینهمانی» حاصل عشق است. برای تمام دست اندرکارانش موسیقی و تنها موسیقی مهمترین دلیل حضور در این آلبوم است.»
در پایان هم امیرحسین تفرشیپور از آشنایی با موسیقی کردی و ساز تنبور گفت و از همراهانش در خلق این اثر تشکر کرد: «من هیچوقت نمیخواستم آلبوم منتشر کنم. در بچگی سنتور زدم و بعد هم خدمت استاد ذوالفنون و مسعود شعاری، سهتار یاد گرفتم. دوست عزیزم سهیل نفیسی به من گفت که دوتار تنبور بنوازم و من سعی کردم هر دو این سازها را یاد بگیرم. تنبور اما من را با خود کشاند. و به لطف استاد ابراهیم سپهری توانستم به گنجینهی تنبور که همان استاد علی اکبر مرادی است، دست پیدا کنم. به هر حال پس از آن همیشه پیشنهاداتی برای انتشار آلبوم بود ، نادر طبسیان یا دوست غایبم پویا محمودی به من این پیشنهاد را دادند. به واسطه نجیب حسینی عزیزم و حضورم در گهواره و اورامان بسیار آموختم. و در اینجا باید بگویم که اوضاع تنبور در پایتخت خوب نیست. درست آموزش داده نمیشود و توجه بیش از حد به اجراهای عامه پسند تنبور در حال اسیب زدن به این ساز است. گروهی که در این آلبوم با من کار کردند هر کدامشان بسیار زحمت کشیدند. بخشهای ساز هارپ این رپرتوار بسیار سخت بود و بهاره حق پناه با هوش استعدادش از پس این کار سخب برآمد. سامر حبیبی که خیلی سریع با کار ارتباط گرفت. علی رحیمی که قطعا جزو 3 ضربی نواز برتر ایران است و نجیب حسینی که همیشه از بات موسیقی و ادبیات کردی کنار من بوده و همینطور امیر بهاری که در طول این سالها در تعامل بودیم.»
آلبوم «این همانی» به همت نشر و پخش جوان و تهیه کنندگی امیرحسین تفرشیپور وارد بازار موسیقی شده است.
عکس ها: بهنام مظاهری
تاریخ انتشار : شنبه 4 دی 1395 - 13:15
افزودن یک دیدگاه جدید