تو بيا اى يار ديرين | تو بيا اى شور شيرين
كه به صحرا ها و درياها بباريم

تو بيا اى باد و باران | به تن خشك خيابان
شاخه اى از باغ فرداها بكاريم

تو بيا باهم دوباره | در شب سرخ ستاره
آسمانى از كبوتر ها بپاشيم

تو بيا اى خنده دور | در سحرگاهان پر نور
سرخوش و خندان لب و ديوانه باشيم

تمام كهكشان نشانه از تو دارد
زمان بدون تو سر گذر ندارد
جهان به اعتبار خنده تو زيباست
بهشت من همين دقيقه ها همين جاست

تو بيا با من نگارا | تازه كن هواى مارا
تو بيا اى جان كه با تو | بزنم دل را به دريا

تو بيا اى يار ديرين | تو بيا اى شور شيرين
تو بيا تا شب دوباره | سرزند ماه و ستاره

تمام كهكشان نشانه از تو دارد
زمان بدون تو سر گذر ندارد
جهان به اعتبار خنده تو زيباست
بيا تمام نا تمام ما همينجاست