گفتاری از کارگردان نامدار سینمای ایران به مناسبت تولد کامبیز روشنروان
به یاد روزهای موشکباران ...
کیومرث پوراحمد
[ نویسنده و کارگردان سینما ]
«تاتوره» در سال 63 و «بیبی چلچله» در سال 64 فیلمهایی به کارگردانی من هستند که آقای «کامبیز روشنروان» موسیقی متن آنها را ساخته است. حالا سی سال از آن دو فیلم گذشته و بنابراین خاطرات چندان روشنی به یاد ندارم؛ اما در حالی که معمولاً یک آهنگساز و فیلمساز در تعامل با یکدیگر، موسیقی یک اثر را میسازند، ایشان برای ساخت «بیبی چلچله» پشت پیانو نشست و مقداری نواخت و گفت این ملودی اثر است و کار بر اساس همان تم شکل گرفت.
با وجود آنکه من همیشه سر تمام جزئیات فیلمام از تدوین تا طراحی و ساخت موسیقی حضور دارم، اما زمان ساخت موسیقی «بیبی چلچله» همزمان با موشکباران تهران بود و من خانوادهام را به خارج از شهر برده بودم و بنابراین نتوانستم در مرحله ضبط و میکس موسیقی فیلم حضور داشته باشم. این اتفاق برایم بسیار تلخ بود و احساس گناه میکردم؛ اگرچه حاصل کار بسیار زیبا بود. او در این اثر -که یک فیلم عاشقانه است- از سازهای بادی و پیانو بهره برد. در «تاتوره» هم که داستان آن در «بوشهر» میگذشت، از سنج و دمام و سازهای محلی استفاده کرد و تلفیقی زیبا و هنرمندانه ایجاد کرد.
کامبیز از سن دوازدهسالگی، موسیقی را با اساتیدی چون حسین دهلوی و حسین تهرانی آغاز کرد و پس از آن، به دانشکدهی هنرهای زیبا رفت و از حضور بسیاری از اساتید از جمله «امانوئل ملکاصلانیان» (که من نیز با او آشنایی داشتم و نوازندهی پیانوی بسیار بزرگی بود)، استفاده کرد. یادم است که بعد از آن به سربازی رفت و پس از تمام شدن خدمت سربای، برای آموزش موسیقی الکترونیک و مدرن به امریکا رفت. بعد از بازگشتش به ایران (در سال 58) برای بسیاری از فیلمها موسیقی ساخت و بیش از سی سال در دانشگاهها و آموزشگاههای موسیقی تدریس کرد. البته تجربهی آهنگسازی فیلم او به پیش از انقلاب بازمیگردد و به گمانم فیلم «ملکوت» خسرو هریتاش که هرگز به نمایش درنیامد، اولین تجربهی آهنگسازی او باشد. تا جایی که در خاطر دارم، یکی دیگر از تجربههای آغازین او در زمینه ساخت موسیقی فیلم، «مسافر» عباس کیارستمی است.
اما موسیقی فیلم، تنها عرصه درخشش کامبیز روشنروان نبود و در کنار اینها، باید به آثار باکلام او نیز توجه کرد که از نظر من، مهمترین و ماندگارترین آنها «یادگار دوست» با صدای شهرام ناظری است و حتی باید آن را در زمره تأثیرگذارترین آثار موسیقی ایران در سالهای پس از انقلاب و حتی قبل از آن دانست. «نهانخانهی دل» با صدای بیژن بیژنی هم از دیگر آثار باکلام او است که سبب شد تا «بیژنی» به عنوان یک خواننده، مطرح و معروف شود. اثر دیگری با «محمد اصفهانی» با نام «هفتسین» نیز از کارهای تأثیرگذار او است که من بهشخصه به آن علاقه دارم. کامبیز در سالهای زندگیاش فعالیتهای بسیاری انجام داده و اکنون به علت بیماری، کمکارتر از گذشته است.
برای او آرزوی سلامتی و طول عمر و فعالیتهای مستمر و پربار دارم.
تاریخ انتشار : یکشنبه 21 خرداد 1396 - 16:49
افزودن یک دیدگاه جدید