موسیقی ما - مدت‌ها برگزار کننده جشنواره های موسیقی داخلی و کنسرت های پاپ بوده و به مرور سراغ فضاهای ایرانی و کلاسیک هم رفته است.

«علی چراغعلی» از قدیمی‌های حوزه برنامه گذاری در ایران است و از سالهای دور با انتشار آلبوم خواننده‌های مختلف و برگزاری برنامه در ایران شناخته می شود. چهار سال پیش که اولین کنسرت کیتارو در ایران برگزار شد، خیلی زود فضای کاری اش در ایران تغییر کرد و توانست با برنامه ریزی اتفاقات بزرگ در ایران به چهره ای مقبول در حوزه برنامه گذاری تبدیل شود.

علی چراغعلی در آستانه برگزاری کنسرت کیتارو در ایران (که 16، 17 و 18 اردیبهشت در تالار وزارت کشور برگزار خواهد شد)، معتقداست که برگزاری کنسرت‌های این چنینی در کشور دردسرهای خاص خود را دارد ولی به هر حال او و تیم اجرایی اش به اتفاقات بزرگ و همه جانبه فکر می کنند و در تلاشند بزرگ ترین موزیسین های جهان را به ایران بیاورند چرا که مخاطب ایرانی به شدت لیاقت دیدن اجراهای بزرگ هنرمندان جهانی در ایران را دارند.
 

• * شما را باید جاده صاف کن کنسرت‌های خارجی در ایران پس از انقلاب نامید. اولین کنسرت «کیتارو» که به نوعی اولین کنسرت خارجی بزرگ یک ستاره مهم و بین المللی موسیقی دنیا بود شما در سال 93 در تهران برگزار کردید. این ماجرا اصلا از کجا شروع شد؟

از همین جمله‌ای که گفتید. همین «اولین بودن» برای من انگیزه فراوانی بود که می‌خواستم حتما به آن برسم. من سالهای زیادی قبل از اولین کنسرت کیتارو در ایران در فضای کنسرت گذاری و تهیه کنندی فعالیت داشتم و همین باعث شده بود به نوعی از اتفاقات و فضای داخلی اشباع شوم. همه اتفاقات مهم را تجربه کرده بودم. از برگزاری کنسرت برای ستاره های پاپ و مدیریت برگزاری جشنواره ها و فستیوال های موسیقی بگیر تا تهیه کنندگی آلبوم و خیلی اتفاقات دیگر که به هر حال برایم در دوره ای هیجان داشت ولی به مرور دیگر در آن فضاها به یکنواختی رسیده بودم. همیشه از انجام کارهای بزرگ لذت برده و می‌برم و آدم بلند پروازی هستم. برایم اتفاقات بزرگ و ویژه همیشه خوشایند هستند و همین باعث می شود گاهی به یک باره تصمیمات عجیبی بگیرم و پیش بروم.
 

• * همین خستگی و اشباع از فضای برنامه گذاری در حوزه موسیقی پاپ باعث شد دورخیز برگزاری کنسرت های خارجی در شما اتفاق بیفتد؟

بله فضای آن سالها به هر حال فضای خوبی نبود و مثل این روزهای بازار گستردگی و همه گیری نداشت. کنسرت ها تعدادشان خیلی کمتر و اندک بود و شرایط برگزاری هم بسیار سخت و دشوار بود. همان زمان هم برای برگزاری اجراهای بزرگ برنامه ریزی های زیادی داشتیم ولی متاسفانه شرایطش مهیا نبود و نمی‌شد. ولی سال 93 تلاشها و برنامه ریزی های زیادی را از پیش از آغاز روند خبریو تبلیفاتی آغاز کرده بودیم و خدار ا شکر اولین کنسرت بزرگ یک آرتیست بین المللی در ایران برگزار شد.
 

• * حرف و حدیث ها درباره اولین کنسرت کیتارو در ایران خیلی زیاد است. آنقدر زیاد که حتی در این گفتگو هم شاید وارد شدن به آن مباحث در حوصله خواننده مطلب نگنجد.

فقط در همین حد به شما بگویم که اولین کنسرت آقای کیتارو در ایران ضرر مالی شدیدی برای ما بود ولی با این حال آنرا برگزار کردیم تا این تابو شکسته شود و بتوانیم برای اتفاقات بزرگ تر برنامه ریزی کنیم. سنگ اندازی ها و دشمنی های زیادی با ما شد و شاید باورش برای شما سخت باشد که عده ای از دوستان و همکاران حتی تمام توان شان را برای لغو این کنسرت به کار برده بودند. به اسپانسرهای برنامه ما گفته بودند که هواپیمای آقای کیتارو به ایران خواهد آمد ولی اجازه فرود نخواهد داشت و برمی‌گردد. کارشکنی ها تا این حد عجیب و باورنکردنی بود.
 

• * این اتفاقات را باید نوعی حسادت از سوی رقبا و همکاران شما دانست؟

حسادت واژه خوبی نیست. شاید «تنگ نظری» یا ‍‍‍‍حتی «دشمنی» واژگان بهتری باشند ولی در کل من اصلا به هیچکدام از این اتفاقات توجهی نداشتم و کار خودم را کردم. همه تمرکزمان انجام یک کنسرت خوب و قابل توجه بود و برای همین همه انرژی مان را صرف امور اجرایی کرده بودیم.
 

• * پیش از برگزاری این کنسرت تلاش‌های جسته و گریخته‌ای برای برگزاری کنسرت آرتیست‌های مختلف در ایران شده بود. چرا آنها به نتیجه نرسیده بود؟

مشکل اینجا بود که اصولا چه آن زمان و چه در موقعیت زمانی کنونی هنوز مخالفت‌هایی با حضور خوانندگان در ایران هست ولی مشکلی از باب حضور موزیسین‌ها در ایران نبوده و نیست و اتفاقا همکاری‌های خوبی هم در آن زمان با ما شد ولی بخاطر هزینه سنگین گروه و به نتیجه نرسیدن همین موضوع اسپانسرهای کنسرت که از سوی دوستان و همکاران سمپاشی شده بود، آن کنسرت ضرر مالی به همراه داشت ولی راه را برای خیلی ها باز کرد تا امروز شاهد برگزاری انواع کنسرت های خارجی در ایران باشیم.
 

• * با دیدن این شرایط در سال 97 چه حسی دارید؟ هر فصل حداقل یک هنرمند خارجی در ایران به اجرای برنامه میپردازد.

خوشحالم ولی به نظرم مخاطب این روزهای بازار موسیقی در ایران به خوبی توانایی شناخت موسیقی خوب و بد را دارد و بسیار باهوش است. اتفاقات مثبت زیادی در حوزه موسیقی در کشور رخ داده و حضور چهره های بین المللی قطعا اتفاق خوبی برای این جریان در سالهای اخیر است. ولی در برخی موضوعات و گاها میبینم که برخی برنامه ها که به اسم کنسرت های هنرمندان بین المللی در ایران برگزار می شود، کمی نسبت به شعور مخاطب ایرانی کم لطفی می کنند و این خوشایند نیست. با تبلیغات گمراه کننده و با سوء استفاده از اعتماد مخاطب کنسرت رو در ایران شاهد اجراهایی بوده ایم که برخی از مردم را نسبت به این اجراها و ماهیت کلی آنها بدبین کرده است. مثالی نمی زنم ولی حرفم همان حرفی ست که در ابتدا گفتم. کنسرت یک هنرمند بین المللی باید چند سر و گردن از کنسرتهای داخلی بالاتر باشد والا به نظرمن توهین به شعور مخاطب ایران است.
 

• * حضور آقای «پیروز ارجمند» مدیر کل دفتر وقتِ موسیقی وزارت ارشاد در کنار شما در کنسرت قبلی بسیار خبر ساز شد. این حضور بر چه مبنایی تعریف شده بود؟

قطعا بودن فردی که مدیر کل موسیقی کشوربود در کنار ما باعث میشد ما نسبت به برگزاری این برنامه امیدوارتر بشویم و ایشان هم در آن زمان با ما همکاری خوبی داشتند. حواشی بوجود آمده نیز از کنترل ما و دیگران خارج بود و تنها شیطنت برخی رسانه ها بود.
 

• * عده ای از نوازندگان کنسرت قبلی کیتارو با حضور در دفتر برخی رسانه ها در آن زمان مدعی شدند که هنوز دستمزد اجرایشان به آنها پرداخت نشده است. این هم یکی دیگر از حواشی عجیبی بود که در آن زمان سراغ ما آمد.

همان موقع هم من در یک گفتگوی تفصیلی در این باره حرف زدم و اعلام کردم که این پول به صورت کامل به مدیران ارکستر آن زمان پرداخت شده است. ولی اینکه چه اتفاقی باعث شد پول به دست نوازنده ها نرسد واقعا از کنترل ما خارج بود. ما با یک مجموعه برای حضور ارکستر سمفونیک برای این کنسرت توافق کرده بودم و همه تسویه حساب ها نیز با آنها بود. دیگر خبری از نوع مراوردات مالی آنها با مجموعه نوازنده ها نداشتیم. این موضوع مدت ها ذهن ما را درگیر خود کرده بود ولی توضیحش دقیقا همین موردی بود که به شما گفتم و بیش از این چیزی برای گفتن ندارم.

• * و چهار سال گذشت و کیتارو برای دومین بار قرار است در ایران به روی صحنه برود.

در این چهار سال اتفاقات زیادی افتاد. ما قصد داشتیم به فاصله کمی از اولین کنسرت کیتارو در تهران، برنامه‌های بزرگ‌تری را برنامه‌ریزی کنیم. اتفاقات و ماجراهای عجیبی بوجود آمد و باعث شد کمی برنامه ریزی‌هایمان عقب بیفتد. البته که اتفاقات سیاسی و مسائل مختلف اجتماعی نیز در این دیرکردها تاثیر داشت. به هر حال جهان در مورد ایران تصورات خاصی را داشته و دارد و البته مناقشات بر سر مواضع ترامپ درباره ایران نیز بیشتر و بیشتر موقعیت و تصورات جهانی علیه ایران را باعث شد. کار بزرگ انجام دادن مستلزم یک امنیت کاری باید باشد. درصد ریسک هر انتخابی برای حضور و برگزاری کنسرت در ایران که جزو ستاره های جهانی هم باشد، به همین دلایل حیلی بالا رفت. قیمت دلار همه معادلات را به هم زد و همین اتفاقات باعص شد کمی در اجرایی کردن تصمیمات مان به تاخیر بخوریم. ولی به هر حال رایزنی ها بالاخره به نتیجه نشست و توانستیم با آقای کیتارو در سال 2018 به توافق برسیم و همه مجوزها هم اخذ شد.
 

• * این کنسرت چه تفاوت‌هایی با اجرای قبلی ایشان در تهران خواهد داشت؟

سوال مهمی پرسیدید. کنسرت اردیبهشت ماه آقای کیتارو در تهران کنداکتوری کاملا جدید و بر اساس کنداکتور تور جهانی کیتارو تنظیم شده است. یعنی هیچ شباهتی بین این کنسرت و اجرای قبلی ایشان در تهران وجود ندارد. این موضوع به هر حال از اهمیت بالایی برای ما برخوردار بود و طبق گفته خود «»کیتارو» همه سعی آنها بر این اساس است که سعی کردیم که با اجرایی کاملا متفاوت به دیدار مخاطبان موسیقی در ایران بیایند. البته بدون شک آثار نوستالژیک و پرطرفدار ایشان در ایران اجرا خواهند شد ولی به صورت کلی تفاوت های آشکاری را با اجرای قبلی در ایران از این گروه شاهد خواهیم بود.
 

• * ویژگی‌های موسیقی کیتارو از نگاه شما چیست که مخاطبان موسیقی تا این حد نسبت به آن انرژی خوب دارند؟ به هر خال شما به لحاظ مخاطب شناسی می توانید در این باره به خوبی اظهار نظر کنید.

این موضوع باید از چند زاویه مختلف مورد ارزیابی قرار بگیرد و درباره اش حرف زده شود. نکته نخست این است که به هر حال ما در جغرافیای داخلی ب معظلی به نام «اشباع مخاطب از بازار داخلی» رو به رو هستیم. حرفم شامل برخی چهره های پاپ که موج جدید بازار هستند صدق نمی کند. آنها به هر حال یک الی دو سال در اوج هستند ولی ماندگاری ندارند و موج شان زود می خوابد. من کلی تر و عمیق تر به این موضوع نگاه می کنم. بازار داخلی به لحاظ ساختاری و از همه مهم تر به لحاظ محتوایی دچار یک ایست مطلق شده. مفاهیم آثار در سطحی ترین بخش و با دایره مخاطبینی «تین ایج» در بدترین سالهای خود به سر می برد و این بحران به هر حال تاثیر گذار است. شبکه های اجتماعی جهان را به دهکده ای کوچک تبدیل کرده و سرعت تبادل اطلاعات به کسری از ثانیه رسیده. به هر حال مخاطب خیلی راحت در جریان اتفاقات مهم موسیقی در جهان قرار می گیرد و اینها همه و همه به پوست اندازی فکری ختم می شود. بدون شک چنین جامعه با هر ساختار شکنی و ایده جدید و فکر تازه ارتباط برقرار می کند و اگر مثلا نتواند کنسرت ادل در واشنگتنرا ببیند، به محض خبردار شدن از اجرا کیتارو درتهران وقت را تلف نمی کند و سریعا برای این کنسرت بلیت می گیرد. اینها نشان از بلوغ فکری دارد و شاید برایتان جالب باشد که بگویم عمده مخاطبان این کنسرت به صورت خانوادگی اقدام به تهیه بلیت می کنند و به سالن می‌آیند.
 

• * این موضوع نکته مهمی است.

بله بسیار مهم است. ما در کنسرت های داخلی خیلی کم می بینیم که همه اهضای یک خانواده با هم به سالن اجرای برنامه بیایند. اصولا تفاوت ذائفه ها باعث می‌شود خیلی کم شاهد حضور خانواده ها باشیم و جمع معمولا دوستانه است. این موضوع را به صورت کلی درباره اتفاقات جدید هنری هم می توان بسط داد. مثلا ماجرای پر سر و صدای انتقال بخشی از موزه «لوور» به تهران و استقبال و بازدید چندین هزار نفر از این موزه که عمدتا پذیرای خانواده ها بود، نشان دهنده سیر جدیدی ست که خانواده های ایرانی را درگیرخود کرده است.
 

• * خود آقای کیتارو برای اجرا در ایران و تکرار یک اتفاق چه واکنشی داشتند؟

کیتارو علاوه براینکه یک هنرمند جهانی و بی مانند است، بسیار انسان شریفی‌ست. اولین نکته از نوع برخورد ایشان این بود که نسبت یه مردم ایران حس نوعدوستی و علاقه فراوانی از سمت ایشان متصاعد می‌شود. برای مثال وقتی حادثه پلاسکو اتفاق افتاد ایشان جزو اولین افرادی بودند که برای این موضوع واکنش نشان دادند و با ارسال یک ایمیل و پیام تسلیت بابت این اتفاق، مراتب تاسف خود را خیلی زود بازگو کردند. کیتارو احترام زیادی برای ایرانی ها قائل است. زمانی هم که در ایران بودند همه توان شان این بود که بر اساس میزان رضایتمندی مخاطب ایرانی برنامه شان را روی صحنه ببرند. بسیار منعطف و منطقی با موضوعات برخورد می‌کرد و همین باعث شده بود که در روزهای آخر اجرا رابطه ای عمیق بین تیم برگزار کننده و ایشان باشد. این خاطرات خوب باعث شد از حضور مجدد در ایران استقبال کنند و خیلی زود اوضاع به شرایطی که ما در نظر گرفته بودیم نزدیک شد. توافقات صورت گرفت و خدا را شکر به نتیجه رسید.
 

• * نگرانی‌هایی هم برای اجرا در ایران از سوی گروه کیتارو ه شهروند آمریکا هستند رخ داده بود و با توجه به اتفاقات سیاسی جهان به نظر می رسید این موضوع کمی در برگزاری این کنسرت خلل وارد کند. این موضوع را هم به عنوان سوال پایانی توضیح دهید.

با توجه به اینکه نوازندگان و اعضای ارکستر آقای کیتارو شهروند آمریکا هستند و با تغییر ریاست جمهوری آمریکا موضوع سفر به ایران و برگزاری برنامه شاید منجر به سلب اقامت شان می شد، نگرانی هایی از سوی برخی وکلایشان به آنها بازتاب داده شده بود. تاکید آنها هم به هر حال موج بدی راه انداخت که باعث شد به هر حال مشکلاتی را داشته باشیم. دو بار لیست نوازنده ها عوض شد و برای اخذ ویزا هم مشکلات فراوانی را در حال پیگیری هستیم وبه هر حال موضوع اعطای ویزا به شهروندان آمریکایی پروسه زمان بری دارد. ولی به هر شکل این موضوع قابل حل است و انشاالله اجرا در بهترین شرایط برگزار خواهد شد.