موسیقی ما - برنامه «خنیاگران سرزمین مادری» با رویکرد موسیقی شناسی خراسان و تجلیل از عثمان محمدپرست با حضور اساتید و هنرمندان موسیقی عصر پنجشنبه ۳۱ خرداد در فرهنگسرای ارسباران در حالی برگزار شد که «عثمان محمدپرست» به علت بیماری در این مراسم حاضر نشد و دیگر نوازندگان و پیشکسوتان موسیقی خراسان تجلیل شدند.

«کیوان ساکت» - آهنگساز- در ابتدای این مراسم با بیان اینکه قرار نبوده تا در این برنامه صحبت کند؛ اما بر خود واجب می‌داند که بگوید: «۴۵ سال است با عثمان محمدپرست دوست هستم. وی دوتار نواز متبحر خاف است و از بیماری ایشان متاسفیم. این چهره دوست داشتنی با روحیه و سخاوتمند سال ها در کنار دوستان دیگر همچون مجتبی کاشانی و ماهوت چیان با انجمن یاوری همکاری و در ساخت ۳۲ مدرسه در نقاط محروم ایران شرکت داشته است.»‌

در بخش دیگر برنامه «عزیز تنها» نوازنده و سرپرست موسیقی مقامی شرق خراسان با ساز دوتارش، آواز عبداله امینی و دوتار یاسمین تنها نوازنده جوان و دختر عزیز تنها به اجرای موسیقی پرداختند.

در ادامه محمد حق گو در بیان برخی از ویژگی های موسیقی خراسان تصریح کرد: «واژه موسیقی نواحی تا دهه ۴۰ به موسیقی فولکلور معروف بود. خانم مجد محقق موسیقی در رادیو و آقای مسعودی در رادیو و تلویزیون گروهی را تشکیل دادند برای جمع آوری اسناد، گوشه و مقام ها که تنها نوشته های مستند برای بهره گیری دانشجویان بود. پژوهش در موسیقی محدود است و هنوز جای تحقیقات گسترده در این زمینه وجود دارد. باید نوع نگاه مان را به موسیقی تغییر دهیم. یک پژوهشگر مردم شناس اتریشی در دهه ۳۰ در خراسان شمالی، مرکزی و خراسان جنوبی با توجه به غنای موسیقی در قوچان، شیروان، خاف و تربت جام به تحقیق پرداخت. نوای موسیقی دوتار در خاف و تربت جام و سرنا و دُهل، دایره و آوازهای تنها (فراری خوانی) در خراسان مربوط به کرمانج های کُرد است که در زمان صفویه برای جنگ به آنجا کوچ کردند و باعث غنای موسیقی این منطقه شده است. در شمال خراسان موسیقی اصلی دوتار و در خاف و تربت جام موسیقی آواز همراه با دوتار است.»

به گفته‌ی حق‌گو، وضعیت موسیقی نواحی و فولکلور لایه دوم زندگی مردم بود و گاهی حُزن موسیقی نشان از وضعیت معیشت و شرایط زندگی آنان خبر می داد.
 
وی رقابتی بودن جشنواره‌های موسیقی را نادرست تلقی کرد چرا که در بین این همه اساتید انتخاب بسیار دشوار است و رقابت را در میان کودکان و نوجوانان برای تلاش و استعدادیابی منطقی تر دانست. حق گو همچنین کارشناسی مطالب موسیقیایی را در رسانه ملی ضعیف خواند.

حق گو با اشاره به مشکلات و ضعف پژوهش و تحقیق در موسیقی تاکید کرد: «هنرمندانی در تربت جام، شیروان و شهرهای دیگر ایران با کوله باری از تجربه، دانش، فرهنگ و هنر در گذشتند بدون آنکه اطلاعات، تاریخ و دانسته های آنان ثبت و ضبط شود و در اختیار نسل امروز قرار گیرد. رسالت سازمان میراث فرهنگی ما فقط جمع آوری آثار سفالین و حجمی است. کارکرد خانه موسیقی چقدر رضایت بخش است. ما برای هنرمندانمان که روزهای سخت پیری را سپری می کنند چه کارهایی انجام دادیم.»

امید صابری نوازنده کمانچه با تاکید بر رپرتوار عاشق های کُرد کرمانج شمال خراسان، گفت: «تا دو دهه پیش صدها نوازنده کمانچه داشتیم؛ اما امروز تعداد آنها به ۱۰ نفر می رسد. امیدواریم مسئولان با سیاست های مثبت از مهجور ماندن ساز کمانچه مراقبت کنند.»

اجرای موسیقی خراسان شمالی امید صابری با همراهی سازهای  دوتار (ایوب سعیدی)، کمانچه (امید صابری) و دایره (مهدی قیطاسی) بخش بعدی برنامه بود.

محسن سلیمانی رییس فرهنگسرای ارسباران نیز در این برنامه عنوان کرد: «برنامه «خنیاگران سرزمین مادری» همایشی است که بارویکرد موسیقی شناسی نواحی ایران مهر سال ۹۵ با موسیقی شناسی لُرستان و تجلیل از اساتید و پیشکسوتان این خطه کلیدخورد. امسال این برنامه با هدف موسیقی شناسی خراسان و تجلیل از عثمان محمدپرست و فعالان موسیقی در خراسان به خصوص با نگاه به جوانان در کنار پیشکسوتان فرهنگ و هنر برگزار شد که متاسفانه جای این چهره فرهنگی و نوازنده متبحر دوتار به علت کسالت و بیماری در جمعمان خالی است.»

در خاتمه برنامه با حضور منوچهر فیروزی، علی اکبر خادم، بیژن بیژنی و محسن سلیمانی اساتید، پیشکسوتان و نوازندگان خراسانی تجلیل شدند.