موسیقی ما - جزئیات مراسم تشییع پیکر هنرمند برجسته عرصه موسیقی و گرافیک، زنده‌یاد «پیتر سلیمانی‌پور» مشخص شد. به گزارش «موسیقی ما» مراسم تشییع پیکر این آهنگساز و نوازنده سرشناس موسیقی، ساعت 9 صبح روز سه‌شنبه 20 شهریور با حضور علاقه‌مندان او از مقابل تالار وحدت به سمت آرامستان مسیحیان «مسگرآباد» واقع در دروازه دولاب انجام می‌شود.
 
به گزارش سایت موسیقی ما، در این مراسم علاوه بر خانواده و اقوام زنده‌یاد پیتر سلیمانی‌پور، همکاران و سایر هنرمندان هم با این موزیسین بی‌حاشیه و خوش‌اخلاق وداع خواهند کرد. پیتر سلیمانی‌پور پس از حدود 4 سال جنگیدن با بیماری سرطان، عصر روز یکشنبه 18 شهریور در بیمارستان «توس» تهران دار فانی را وداع گفت.
 
این هنرمند چند سال قبل و در مقطعی موفق شد سرطان را به زانو درآورد اما در چند ماه گذشته این بیماری دوباره بازگشت و تبدیل به متاستاز شد و نهایتاً پیتر سلیمانی‌پور جامعه موسیقی را تنها گذاشت. زنده‌یاد سلیمانی‌پور سال 1347 در تهران متولد شد و از سال 1371 به شکل حرفه‌ای به عرصه موسیقی قدم گذاشت. او طی این سال‌ها با هنرمندان و گروه‌های مطرحی در سبک‌های مختلف همکاری داشت. دایره گسترده همکاری‌ها و توانایی‌ها و شخصیت پیتر سلیمانی‌پور باعث شد تا از روز گذشته و پس از انتشار خبر درگذشتش، موجی از پیام‌های تسلیت در صفحات هنرمندان منتشر شود.

دکتر معالج این هنرمند با انتشار مطلبی نوشته است:
پیتر سلیمانی‌پور، هنرمند وارسته دنیای موسیقی، بعد از 4 سال درد و رنج از عفریت سرطان، چشم فرو بست و با دنیای بی‌احساسی که جز درد نداشت، وداع کرد. آخرین جملات او وقتی با پای خود به دیدارم آمد این بود:

«دکتر من می‌خواهم تا زمانی که راه می‌روم و نگاه می‌کنم، دستانم حرکت دارد و روی پا می‌ایستم، زنده بمانم.
نمی‌خواهم گوشه اتاق، همنشین دیوار باشم و زندگی‌های دیگر را تماشا کنم.
روزی که مرا از پای افتاده دیدی، دیگر برای درمانم کاری نکن. زندگی زیباست، برای درک آن باید جسم و روان زیبا باشد. مرا در کوچه درد و تنهایی تنها نگذار..
رهایی با ماندن و تحقیر را نمی‌خواهم. بگذار یک شب که خوابیدم، خواب بمانم. مرا به بهانه صبح بیدار نکن.
سپیده را بگذار برای آنها که از خوابی آرام و نرم چشم گشوده‌اند..
من آرام ندارم و اکبیر مرگ تا مغز استخوانم خزیده، اسرافیل پایان هر شب در گوشم می‌دمد. مقاومت مرا برای رهایی نشکن.»

تقدیم به روح زیبای شجاع‌ترین و بهترین مردی که در زندگی‌ام دیدم.
و امروز در کمالِ باور، دست‌های او را رها کردم

دکتر سید محسن رضوی
فوق تخصص خون و آنکولوژی