بزن بزن آتش بر دلِ من
ببین که شد عشقت قاتلِ من
نشسته چون دندان بر جگرم
که جان از این مسلخ در نبرم
دامن کشانم می کُشد در دامِ خود عیّاره ای
همچون سیاوش در دلِ آتش ندارم چاره ای
سوگِ سیاوش در دلم بارانِ آتش در دلم
طوفان شدی در جانم و دریا گذشت از ساحلم
ترکم مکن ای هم گناه دیوانگی ام را مخواه
دستِ مرا یارا بگیر در این سقوطِ ناگزیر
من با تواَم ای نازنین مرز جنونم را ببین