دقیقاً پانزده ماه از شیوع ویروس «کووید 19» در ایران می‌گذرد. ویروسی که تا کنون جان بیش از ۷۸ هزار نفر را گرفته و ده‌ها هزار خانواده را داغدار کرده است. اما آسیب کرونا صرفاً همین میزان نیست؛ چون این ویروس تا کنون به میلیون‌ها خانواده از نظر شغلی آسیب رسانده است. در همین حوزه‌ی موسیقی، طی پانزده ماه اخیر، چندین شغل مختلف به طور کامل از بین رفته است. مشاغلِ اغلبِ افرادِ درگیر با یک کنسرت موسیقی، روزمزد محسوب می‌شود. یعنی در ایامی که کنسرتی برگزار نشود، آنها هم هیچ درآمدی نخواهند داشت. حتی برخی از خواننده‌ها و گروه‌های موسیقی هم به همین شکل هستند؛ چون از تهیه‌کننده یا سرمایه‌گذار خود حقوق ماهانه‌ای دریافت نمی‌کنند و در زمان تعطیلی، درآمدشان صفر است.
 
به دنبال تعطیلی کامل رویدادهای موسیقی در پانزده ماه اخیر، بحث جدیدی که از اواخر سال گذشته به گوش می‌رسد و در روزهای اخیر هم مطرح شده، این است که برخی فعالان حوزه موسیقی درخواست دارند تا این هنر و رویدادهای آن، به گروه دوم مشاغل که توسط ستاد کرونا دسته‌بندی شده انتقال یابد.
 
شاید بد نباشد ببینیم دو هنر دیگر مهم، پس از انتقال به مشاغل گروه دوم چه وضعیتی پیدا کرده‌اند. از حوزه تئاتر و میزان فروش و مخاطب‌های اجراهای آن در سطح کشور اطلاعات دقیق و مکتوب خاصی وجود ندارد.
 
اما در حوزه سینما با وجود انتقال به مشاغل گروه دو و تأکید زیاد بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی، آمارهای اعلام‌شده به معنای واقعی فاجعه‌بار است. از روز دوازدهم فروردین، سینما و تئاتر به گروه دوم رفتند و توانستند تا هجدهم فروردین به فعالیت خود ادامه دهند. انتقال سینماها به مشاغل گروه دوم، باعث ایجاد خوشحالی موقت میان فعالان این عرصه شد؛ ولی آمارها نشان می‌دهد که عملاً هیچ دردی را از این هنر دوا نکرده است.
 
بر اساس آمار سایت «سینما تیکت» به عنوان مرجع اصلی فروش بلیت‌های سینما، تمامی 5 فیلمی که برای اکران نوروز 1400 روی پرده رفتند، از اواخر اسفند تا پایان ماه اردیبهشت، مجموعاً همگی دو میلیارد تومان هم فروش نداشته‌اند. در این میان، پرفروش‌ترین فیلم با 571 میلیون فروش در صدر قرار دارد! عددی که در نوروز 98 و با قیمت بلیت کمتر، ظرف یک یا دو روز برای فیلم‌های پرفروش به دست می‌آمد. درست است که سینماها هم از تاریخ 18 فروردین و با تعطیلی گسترده مشاغل گروه دو تا چهار تعطیل شدند؛ اما حدود ده روز اکران نوروزی در اسفند، 15 روز اکران در ماه فروردین و حدود سیزده روز اکران در ماه اردیبهشت چنین آماری را رقم زده است. براساس آمار خبرگزاری «ایسنا» هم در هفته پایانی ماه اردیبهشت، تنها سیزده هزار و چهارصد نفر در کل کشور به سینما رفته‌اند.
 
حقیقت این است که انتقال کنسرت‌های موسیقی به مشاغل گروه دوم هم صرفاً می‌تواند یک مُسکن موقت باشد یا حتی امکان دارد که باعث شود زخم‌های بیشتری در این حوزه سر باز کند. چرا که تا پیش از نیمه سال ۹۸ که به نوعی روزهای به ظاهر خوب کنسرت‌های موسیقی بود و اوضاع اقتصادی و اجتماعی از امروز بهتر بود هم برخی کنسرت‌ها با صندلی‌های خالی برگزار می‌شدند. برخی دیگر از اجراهای موسیقی هم بودند که بلیت‌هایشان با تخفیف‌های زیاد به ارگان‌های مختلف فروخته می‌شد.
 
پس نباید توقع داشته باشیم که اگر کنسرت‌های موسیقی به مشاغل گروه دوم رفت و مجوزها صادر و بلیت‌فروشی‌ها آغاز شد، معجزه خاصی رخ دهد. اگر برخورد احساسی نداشته باشیم و واقع‌گرایانه نگاه کنیم، این دسته‌بندی‌ها چاره کار نیست. همان‌طور که رنگ‌بندی‌ها در جلوگیری از شیوع پیک‌های کرونا در کشور تأثیری نداشته است. آمارهای تأمل‌برانگیز سینما -به عنوان هنری که مردم در سراسر کشور به راحتی می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند- نشان از این ادعای نگارنده است. البته که با شیوع پیک‌های پنجم و ششم به بعد، دوباره این امکان زیاد است که مشاغل گروه دو هم تعطیل شوند.
 
شاید باید باور کنیم که چاره کرونا و معضلات اقتصادی آن در وعده و بروکراسی و دسته‌بندی و رنگ‌بندی نیست. پس بهتر است مطالبه اصلی این روزهای اهالی موسیقی هم مانند سایر مردم، تسریع در تولید یا واردات واکسن و تزریق آن باشد.
 
هرچند که آمارهای این حوزه هم تا کنون امیدوارانه نیست ولی حتی اگر بخواهیم معضلات اقتصادی جامعه را در استقبال مردم از کنسرت و سینما و تئاتر کم‌اهمیت در نظر بگیریم، بعید است تا زمانی که واکسیناسیون گسترده در کشور انجام شود، شاهد حضور مخاطبان در سالن‌های سینما و تئاتر و کنسرت‌های موسیقی باشیم. نگاه به عکس‌های بازگشایی سالن‌های سینما در کشور فرانسه -که چندی پیش منتشر شد- بیشتر به ما اثبات می‌کند که در شرایط کنونی، واکسن تا چه حد می‌تواند برای جان دوباره کنسرت‌ها و سینماها موثر باشد.
 
جان دوباره کنسرت‌ها با نظرسنجی‌های اینستاگرامی و تلگرامی که آیا به کنسرت می‌روید و بله خیر گفتن میسر نمی‌شود و ای کاش اهالی موسیقی به جای چنین نظرسنجی‌هایی از مخاطبان خودشان، تسریع در واکسیناسیون را حرف اصلی خودشان با طرفداران‌شان و مسئولین قرار می‌دادند.