موسیقی ما- امروز جدیدترین قطعه موسیقی آنسامبل «سیریا» با عنوان «بیچاره» با غزلی از مولانا منتشر شد. آن‌چه در توضیحِ این اثر آمده، این است که این آنسامبل در اثرِ تازه‌ی خود دست به نوآوری در زمینه تلفیق موسیقی زده و غزلی از مولانا را با گویش و لحن بوشهری اجرا وبه مخاطبانشان ارائه داده است؛ درواقع هدف گروه بر این بوده که در اجرای اشعار کهن پارسی نیز امضای خودش را که همان گویش بوشهری است، داشته باشد.

بهمن سال 1397 بود که آنسامبل سیریا با انتشار اولین قطعه‌ی خود با عنوان «هوار» که بازخوانی قطعه‌ای قدیمی به همین نام بود، به طور رسمی آغاز فعالیت خود را با هدف تجربه‌ی فضایی جدید و به روز و نیز روایت فرم‌های متفاوتی از موسیقی بوشهر اعلام کرد.

آنسامبل «سیریا» در طول سال 1398 اقدام به تکمیل پروژه‌ی خود با عنوان «میزدوتایی» کرد و تک آهنگ‌هایی همچون «شعر یادم ر» را بر اساس عاشقانه‌ای از شعر سعدی با تلفیقی از ترانه‌ی امروزی با خوانندگی محمد لاریان منتشر و کنسرتی را نیز در شیراز برپا و در نهایت فروردین ماه سال 1399 با تکمیل شدن پروژه آلبومی با همین عنوان منتشر کرد.

حالا با بررسی این اثر می‌توان به این نکته اذعان داشت که یکی از شاخصه‌های آنسامبل سیریا و آلبوم میزدوتایی خاص بودن ترانه هاست؛ چرا که در ترانه‌های گروه که تقریبا همگی‌شان توسط محمد لاریان نوشته می‌شود، سعی شده سادگی و صداقت جنوبِ ایران به نمایش گذاشته شود. «لاریان» می‌گوید: «تلاش ما این است که با لحنِ خودمان برخورد صادقانه‌ای با موسیقی بوشهر داشته باشیم؛ پس وظیفه‌ی ما این است که ترانه‌ای که می‌نویسیم صادقانه باشد و آن حال ساده و بی‌غل و غش را برای مخاطب روایت کنیم تا مخاطب هم در همین لحظه زندگی ‌کند. به‌طور مثال دنیای درگیر کرونا را به‌خوبی می‌توانیم با موسیقی یا دیگر هنرها معرفی کنیم؛ چون همه آن را درک می‌کنند بنابراین در معرفی بخش ملودی و ترانه‌های غم انگیز موسیقی بوشهر هم این وظیفه باید رعایت و یادآوری شود.»

دیگر شاخصه سیریا عبور از مرزبندی‌های موسیقایی و قصه محور بودن است به طوری که در یک قطعه با نام «میزدوتایی» مخاطب عاشقانه‌ای از گروه می‌شنود بر اساس موسیقی فولک و در قطعه «جهازجنی» با موسیقی راک مواجه می شود و در قطعه «حجله» و«رفیق» قصه محور بودن موسیقی کاملا مشهود است.

سیریا از ابتدای فعالیتش برخلاف بسیاری ازگروه‌های موسیقی بوشهر صرفا به اجرای موسیقی بوشهر و ملودی‌های محلی نپرداخته؛ بلکه با پای‌بندی به موسیقی نواحی منطقه خود دست به آهنگسازی‌های زده که حالا بدل به امضای گروه شده است. در واقع گروه به دنبال ارائه موسیقی بوشهری به شکلی است که فقط بخش شادی‌بخش آن در ذهن مخاطب درونی نشود و ابعاد دیگری از این موسیقی در گوش مخاطب بنشیند. این مسئله یکی از ایده‌هایی است که سیریا بر اساس آن شکل گرفته است. از آن طرف خواننده محورنبودن در آنسامبل سیریا دیگر مسئله‌ای است که در این گروه به چشم می‌خورد و با وجود آن‌که بیشترین قطعات آلبوم «میزدوتایی» با آوازهمراه است؛ اما عقیده گروه ترانه محورو خواننده محور نیست .

برخلاف باورعموم که موسیقی بوشهری را مملواز موسیقی شادی می دانند، موسیقی عزا و غم در این منطقه بسیار مشهود است و البته در تمام ایران شناخته شده با در نظر گرفتن ابعاد مختلف موسیقی در بوشهر، آنسامبل سیریا در تلاش است فقط بخش شادی‌بخش موسیقی منطقه خود را به نمایش بگذارد. اعضای این گروه معتقدند که این موسیقی در ذات خود سرشار از صداقت است و در ادوار مختلف دچارتغییر و تحولاتی شده که باید معرفی شود مانند معرفی ملودی‌های غمگین این منطقه که حتی اگراین بخش به اندازه موسیقی شاد  سود آور نباشد باید نسل جوان با آن آشنایی پیدا کنند چرا که بخش عظیمی از موسیقی بوشهر موسیقی عزاداری است و در تمام ایران شناخته شده است و آگاه و آشنا به آداب و رسوم موسیقی‌های عزاداری این منطقه هستند تا آنجا که در اغلب مراسم عزاداری‌ ماه محرم نواختن سنج و دمام در تهران یا دیگر شهرهای ایران رایج است.

اما چرا سیریا؟ برخی نام گروه را برگرفته از یک واژه اسپانیایی قلمداد کردند و برخی آن را متعلق به سوریه و دیگرکشورها دانستند اما واقعیت این است که این اسم ارتباط مستقیمی بافرهنگ و گویش بوشهری‌ها دارد؛ چرا که در بوشهر به اهالی موسیقی «سیریا» می گویند و این گروه بوشهری نیز همین نام را برای خودش برگزید و در مسیر موسیقایی‌اش قرار گفت.

سیریا از زمانی که کارش را شروع کرد، در نظر داشت فضای نوگرایانه رانیز تجربه کند به همین دلیل در نشر اولین اثرش نیز با یک ایده‌ی نو، توانست تجربه جدیدی رابرای خود رقم بزند به طوری که برخلاف روند همیشگی انتشار آلبوم‌های موسیقی وارد جریان رسمی پخش موسیقی نشد و کاملا مستقل و در فضای مجازی اثرش را دراختیار مخاطبانش قرار داد. سیریا علاوه بر موسیقی، مخاطب خود را با تصاویر کمتر دیده شده‌ای از بوشهر و شهرهای این استان مواجه کرده  تا آلبوم موسیقی خود را به یک مجموعه کامل فرهنگی تبدیل کند. آنسامبل سیریا نیز همانند دیگر گروه‌های موسیقی فعال درکشور این روزهایش را با شرایط کرونایی حاکم  بر دنیا والبته جامعه خود سپری می کند و سعی دارد در همین فضا بتواند فعالیت‌هایی هرچند اندک داشته باشد. امید است با بهتر شدن شرایط موجود کنسرت‌هایی سیریا در سراسر کشور برقرارشود و مخاطبانش بتوانند موسیقی جنوب و بوشهری را با رویکرد متفاوت گروه به صورت زنده ببینید و بشنوند.

«ماکان صغیری» (تهیه کننده آنسامبل سیریا) درباره‌ی فعالیت‌های این گروه می‌گوید: «در حالی که بیش از یک سال از انتشار «آلبوم میزدوتایی» می‌گذرد، با نگاهی به تجربه‌ی یک سال اخیر در شرایط پاندمی کرونا، که برای هر صنف و شغلی ویرانگر است، آنسامبل سیریا سعی دارد مثل همیشه حال مخاطب را با ارائه‌ی درستی از موسیقی، خوب نگه دارد. یکی از دغدغه های آنسامبل سیریا از همان ابتدا احترام به مخاطب بوده است.»

او ادامه می‌دهد: «البته برای انتشار اثر، مشکلات انتشار و پخش آلبوم هم گریبانگیر گروه ما نیز بود. رفتارهای غیرحرفه‌ای و پیشنهادهای مالی یک طرفه ای که از سوی شرکت‌های پخش بوجود آمد کار را برای ما بی‌اندازه سخت کرد. پس از بررسی و مذاکرات بی نتیجه تصمیم بر این شد تا «آلبوم میزدوتایی» را با همکاری مراکز فرهنگی در شهرهای مختلف کشور طی یک مراسم رونمایی و جشن امضا به فروش برسانیم، اما درست در دو هفته ی منتهی به انتشار آلبوم، کشور با ویروس کووید 19 دست و پنجه نرم کرد و تمام رویدادهای هنری لغو شد و این راه نیز برای ما بسته شد. با آغاز سال 1399 در حالی که به‌نظر می رسید قطعا امکان برگزاری هیچ رویدادی نخواهیم داشت ایده فروش آنلاین «آلبوم میزدوتایی» شکل گرفت تا سیریا ابتکار عمل را برای پخش آلبوم در شرایط ناشی از پاندمی کرونا به دست بگیرد، که در ابتدا و برای دوره پیش فروش آلبوم، هیچ هزینه ای اضافه بر قیمت آلبوم دریافت نشد، این فقط گامی بود برای جلب رضایت مخاطب و نیز جلوگیری از پرداخت هزینه ی مضاعف برای هواداران. به‌نظر می رسد نتیجه ی درخشانی که برای فروش این آلبوم به‌وجود آمد، گروه های موسیقی دیگر را نیز برآن داشت تا آلبوم‌های خود را یکی پس از دیگری به همین شکل سیریا ارائه دهند، این سرآغاز اتفاقات خوبی بود که برای موزیسین های مستقل رقم خورد. در شرایطی که تعطیلی‌ها ادامه دار می شد و مردم کمتر از خانه بیرون می‌رفتند؛ آلبوم های موسیقی به راحتی در اختیار مخاطب قرار می گرفت و برگشت سرمایه نیز برای گروه های موسیقی بسیار منطقی‌تر و ایده آل بود. »