موسیقی ما – «علی زرکف» یکی از موزیسین‌هایی است که طی سال‌های گذشته از او یک آلبوم و چند اثر مختلف منتشر شده است. این آهنگساز به زودی قصد دارد آلبوم جدیدش را روانه بازار کند. آلبومی بی‌کلام که به گفته علی زرکف فضایی متفاوت نسبت به اغلب کارهای بی‌کلام موجود در بازار موسیقی دارد. شروع دوباره فعالیت‌های علی زرکف و همچنین انتشار آلبوم جدیدش بهانه‌ای بود تا مصاحبه‌ای با او داشته باشیم. علی زرکف در این مصاحبه دیدگاه‌های خود درباره شرایط کنونی بازار موسیقی را هم مطرح کرد که در ادامه می‌خوانید:
 
*به نظر می‌رسد که بیشتر روی موسیقی بی کلام متمرکز هستید. دلیلش چیست؟
شغل اصلی من موسیقی نیست و مهندس عمران هستم اما سال‌ها است که موسیقی را جدی و حرفه‌ای دنبال می‌کنم. با نوازندگی پیانو آغاز کردم و اکنون چهار ساز را به صورت حرفه‌ای می‌نوازم، سازهایی مثل پیانو، کیبورد، گیتار و هارپژی که یک ساز کاملا جدید است و تنها نوازنده ایرانی این ساز هستم. از سن پانزده سالگی احساس کردم که توانایی نوشتن موسیقی را هم دارم. اساتیدی که آن زمان داشتم، من را خیلی تشویق کردند تا این موضوع را به شکل جدی دنبال کنم. همین موضوع باعث شد تا موسیقی‌هایی در همان سنین بنویسم. حدوداً در سن هجده سالگی روی برخی اشعار سهراب سپهری، آهنگ‌هایی ساختم که در دوره دانشجویی به صورت رسمی در کنسرتی اجرا کردم. عمدتاً در این سال‌ها تمرکز من روی ساختن موسیقی و بعد نوازندگی بوده است. این توضیحات را ذکر کردم تا رزومه‌ای کوتاه از من در ابتدای این مصاحبه باشد. اما دلیل اصلی انتخاب موسیقی بی کلام این بود که بیشتر کارهایی که در مارکت می‌شنویم روی آنها کلام است و می‌بینیم که تعداد خواننده‌ها به صورت روزافزون زیاد می‌شود اما کیفیت آثار به گونه‌ای نیست که بیشتر از یک یا دو ماه شنیده شوند. در حقیقت کارها پس از حدود دو ماه کهنه می‌شوند و مردم سراغ آهنگ‌های بعدی می‌روند.

این موضوع به دلیل کیفیت و تعدد آثار پیش می‌آید. درباره کیفیت آثار اگر بخواهم بگویم باید به این نکته اشاره کنم که شصت هفتاد درصد کارهای باکلام شبیه هم هستند. دلیلش هم این است که معمولا یک آهنگساز در تولید چندین کار حضور دارد و بنابراین تنوع زیادی در این نوع موسیقی نمی‌بینید. شخصا اعتقاد دارم حتی هر آهنگسازموفقی گنجینه ای متنوع از انواع تم ها و ملودی ها بصورت خدادادی در اختیار دارد که البته محدود است و به ناچار روزی به تکرار می افتد. حال ممکن است بخاطر دانش موسیقی این گنجینه و ظرفیت، بزرگتر و بیشتر باشد. اشعار هم عمدتاً در آنها نوآوری کلامی زیادی وجود ندارد و همه چیز خیلی تکراری است. من موسیقی بی‌کلام را انتخاب کردم چون همه آن احساسی که نیاز دارم یک خواننده یا شاعر به کار من بدهد را در موسیقی بی کلام متمرکز کنم. در حقیقت در آهنگ‌های من، سازها خواننده اشعار هستند. دوست دارم مخاطب من صدای ساز را در موسیقی بشنود چرا که صدای خواننده از همه کارهای بازار شنیده می‌شود. موسیقی بی کلامی که به آن پرداخته ام آن چیزی نیست که حتی در کافه‌ها شنیده شود. این موسیقی را باید در زمانی که احتیاج به حس تازه دارید، در اتاق شخصی یا خودرو بشنوید و از آن لذت ببرید.
 
*این علاقه به موسیقی بی کلام به خاطر اساتید شما بود یا خودتان به این نوع از موسیقی از قبل گرایش داشتید؟
من موسیقی را از هشت سالگی شروع کردم. زمانی که حتی پای من به پدال پیانو نمی‌رسید! اساتید زیادی در طی این مدت داشتم. استاد مجید علیزاده، استاد محمود جعفری و خانم هاله آرامی و حمزه یگانه عزیز برخی از اساتید من بودند. به شاگردی این عزیزان طی بیش از دو دهه افتخار می‌کنم. در این مدت علاوه بر فراگیری موسیقی، تجربه‌های شخصی خودم را دنبال می‌کردم. در این مدت اساتیدی که داشتم هم من را به سمت موسیقی بی کلام هدایت کردند ولی علاقه شخصی خودم هم بوده است. مثلاً زمانی که در سنین کودکی آثار کلایدرمن و یانی را گوش می‌کردم این آثار، من را مسحور می‌کرد. موسیقی را خیلی شخصی دنبال می‌کنم و کمتر پیش آمده است که به کار با فلان خواننده فکر کنم. البته همیشه نیم نگاهی به موسیقی باکلام داشته‌ام.
 
*به نظر شما اینکه منبع درآمد یک نفر از موسیقی باشد نکته مثبت است یا منفی؟
برای کسی که بخواهد به موسیقی دید تجاری نداشته باشد، خیلی سخت است که بتواند به موسیقی خودش بپردازد و از راه‌های دیگر هم امرار معاش نکند. در ایران موزیسین‌هایی هم داریم که از نظر سطح مالی در جایگاه خوبی هستند ولی نگاه که می‌کنیم کیفیت آثار این دوستان خیلی قابل توجه نیست و بیشتر روی بحث درآمدزایی موسیقی متمرکز شده‌اند. در ایران اگر کسی روی درآمدزایی موسیقی تمرکز کند کیفیت کارش افت می‌کند. گرچه شاید بازار استقبال کند و مردم هم گوشش کنند ولی کارهایش شبیه هم می‌شود چرا که به ناچار تکراری در می آید. به نظرم اگر آهنگسازی در ایران بخواهد به موسیقی غیر تجاری بپردازد باید درآمدش از محل دیگری تأمین شود. در غیر اینصورت کسی که بخواهد موسیقی باکیفیت چه از حیث فنی چه از بُعد احساسی و زیبایی شناختی ارائه کند و سطح کیفی خودش را هم حفظ کند معمولاً درآمد چندانی نصیبش نمی‌شود. مگر اینکه آن شخص، خواننده باشد و از طریق برگزاری کنسرت و تبلیغات در شبکه‌های اجتماعی بتواند درآمد قابل توجهی کسب کند.
 
*ولی شاید برای شما که منبع درآمدی غیر از موسیقی دارید، فعالیت در این هنر خیلی جدی نباشد.
به شخصه از روزی که آموزش موسیقی را آغاز کردم همیشه برایم جدی بوده است. با اینکه موسیقی از نظر درآمد هیچگاه عایدی خاصی برایم نداشته ولی علاقه و پشتکار، نیروهای قوی من برای دنبال کردن موسیقی بوده است. به نظرم در آینده حتی بیشتر هم به موسیقی بپردازم. آلبوم اول من در سال 89 از طریق شرکت «ترانه شرقی» منتشر شد. پس از آن حدود ده سال کاری منتشر نکردم. دلیلش هم این بود که در حال تحقیق در حوزه‌های دیگر مرتبط با موسیقی بودم و می‌خواستم ابتدا اطلاعاتم کاملتر شود و سپس کار جدید منتشر کنم. اکنون در مقطعی هستم که حس می‌کنم دانشم به حدی رسیده باشد که بتوانم کارهای بیشتری بسازم و منتشر کنم و البته همچنان به دنبال یادگیری و کسب تجربه های بیشتر هستم.
 
*در طول این سال‌ها چقدر پیگیر بازار موسیقی بودید؟
در این مدت بازار موسیقی را رصد می‌کردم و کارهای خواننده‌ها و موزیسین‌ها را پیگیری می‌کردم. در مارکت ایرانی، نمونه مثال زدنی خاصی از موسیقی بی‌ کلام که بین مردم اصطلاحا هیت شده باشد نداریم. ولی موسیقی‌های بی کلام موزیسین‌های دیگر نظیر علی بیرنگ، حمزه یگانه و چند چهره دیگر را پیگیری می‌کردم. از موسیقی ایران فاصله نگرفتم ولی در این ده سال بیشتر روی موسیقی و خصوصاً سبک جز تمرکز داشتم.
 
*آلبوم جدیدتان در چه وضعیتی قرار دارد؟
در حال حاضر یک آلبوم آماده دارم که «از تهران با عشق» نام دارد. هفت آهنگ دارد و در آن چند ساز مختلف نواخته شده است و مابقی آن هم پروگرمینگ کامپیوتری است. نوازندگی سازها و پروگرمینگ آنها را خودم انجام داده‌ام و میکس آن هم توسط «آرش پاکزاد» و «رامین مظاهری»  انجام شده است. چند ویدیوکلیپ برای این آلبوم آماده کرده‌ام که به زودی منتشر خواهند شد. فکر می‌کنم این آلبوم تا اواسط مهر به بازار عرضه شود.
 
من تجربه خوبی از انتشار آلبوم قبلی خودم نداشتم. به دلیل اینکه موسیقی من بی کلام بود، سرمایه‌گذاری روی موسیقی من سرمایه گذاری نکرد. آن زمان هم نعمت پخش دیجیتال به شکل فعلی وجود نداشت و من خیلی اذیت شدم تا آن مجموعه بالاخره منتشر شد. کار انجام شد ولی به خون جگر انجام شد! برای این آلبوم، تهیه‌کننده آلبوم خودم هستم و یک سری نسخه‌های فیزیکی آماده خواهیم کرد که از طریق فروشگاه‌ها و شهرکتاب‌ها و فروش پستی در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد. اما عمده پخش آلبوم من به صورت دیجیتال خواهد بود که به امید خدا سایت «موسیقی ما» و یک سری پلتفرم‌های داخلی و بین‌المللی دیگر محل ارائه این آلبوم خواهد بود.
 
*زمان انتشار آلبوم مشخص است؟
امسال شرایط عادی نداشتیم. تصمیم داشتم قبل از انتشار آلبوم چند موزیک ویدیو را منتشر کنم اما به دلیل اوضاعی که پیش آمد برای ضبط کارها مشکلاتی داشتیم. تصمیم گرفتم ابتدا آلبوم را منتشر کنیم و سپس موزیک‌ویدیوها ارائه شوند. شرایط جامعه و شیوع کرونا باعث شد تا رغبت چندانی برای انتشار آثار در موقعیت کنونی نداشته باشم. دوست داشتم در شرایط بهتری این آلبوم را ارائه کنم تا بازخورد بهتری دریافت کنم.
 
*پس از این آلبوم هم به فکر کارهای با کلام نیستید؟
با وجود اینکه هشتاد درصد تمرکز کاری من روی موسیقی بی کلام است اما بخشی را هم برای موسیقی باکلام و اشعاری که درخور موسیقی باشد در نظر دارم. حتی کارهایی را هم انجام داده‌ام و چند آهنگ منتشر کرده‌ام ولی در حال بررسی هستم که پس از انتشار این آلبوم چقدر به موسیقی بی کلام و چقدر به کارهای باکلام بپردازم.
 
*دوست دارید با کدام خواننده‌ها همکاری کنید؟
خیلی دوست دارم که بتوانم با خوانندگان خانم در مقام آهنگساز همکاری کنم چرا که بنظرم خوانندگان خانم توانایی های کم نظیری در اجرا دارند که فرصت ارائه آن را به دلیل شکل مارکت ما پیدا نکرده اند و درباره آقایان هم شخص خاصی را در نظر ندارم. شاید خوانندگان با استعدادی که تا کنون هیچ وقت مطرح نبوده‌اند و نیاز دارند آهنگسازی باشد که برایش مسائل مادی اهمیت نداشته باشد و بخواهند که استعداد خودشان را در قالب یک اثر هنری قابل توجه ارائه کنند.