موسیقی ما- استاد حسن تقی‌پور شاعر و آهنگساز اهل لاهیجان (متولد سال ١٣١٩) که آثار پرشماری از زنده‌یاد فریدون پوررضا و همچنین ناصر مسعودی را در کارنامه داشت، درگذشت. او نخستین سراینده‌ی شعر محلی شرق‌گیلانی برای رادیو بود و بیشتر شعرهایش در آن گویش و برخی نیز با لهجه رشتی سروده است.
 
او آهنگ‌های بسیاری ساخته که با صدای خوانندگان مطرح گیلان از صدا و سیمای مرکز استان پخش شده و در جشنواره سال ١٣٧٨ زیباکنار لوح افتخار و جایزه بهترین شعر محلی کشور را به دست آورد.
 
پدر استاد مردی عارف المسلک بود و در نواختن تار مهارت داشت و نوای تار پدر انگیزه ای بود برای یادگیری و پرداختن به موسیقی اصیل ایرانی، علاوه بر پدر دایی خوش ذوقش نیز به زیبایی تار می نواخت برایش مشوقی در راه فراگیری تار بود.
 
حسن پور در سال ۱۳۳۵ موسیقی را با یک فلوت لاکی آغاز کرد و از سال ۱۳۳۸ ساز تار را به‌دست گرفت و در همان سال بهترین نوازنده تار بین دانش آموزان استان گیلان شناخته شد و مورد تشویق هنرمندان استان قرار گرفت.
 
او قبل از پایان دوره متوسطه دو شعر وآهنگ ساخت که اولین شعر وآهنگش را در سال ۱۳۳۹ به‌نام «مو ایسام دریا کنار» ساخت که در سال ۱۳۴۲ با صدای ناصر مسعودی در برنامه ۵۶ گل‌های صحرایی رادیو تهران و سپس با صدای شادروان منصور فانی در رادیو رشت اجرا شد و دومین شعر و آهنگش بنام «لاجونه هوا قشنگه» با صدای دلنشین زنده یاد استاد فریدون پور رضا اجرا شد.
 
از آهنگ هایی که تقی پور ساخت و شادروان استاد فریدون پورضا اجرا کرد؛ می‌توان به بیشیم تماشا بوکون، بیگذرانین اوی بیگذرانین، چین کونه ستاره، شیرین‌تر از جانی، ماه خانم، گول انار، بیقرارم ای خدا، یکته بزا مو گب نزام و همچنین شعر و آهنگ‌های دیگری همچون چایی باغ، کاشف السلطنه، خوشکا بو پرنده، یاد جونی و چو ما وا کونیم اشاره کرد.
 
همچنین شعر و آهنگ «دومبلاسکنی» نیز با صدای آقای هوشنگ حقیقت طلب در رادیوی گیلان اجرا شد از آثار اوست.