انجمنهای صنفی علیه لایحه برنامه هفتم توسعه بیانیهای صادر کردند
این نگاه از تحولات جامعه، فرهنگ و هنر دور است
موسیقی ما- خانه هنرمندان ایران، خانه موسیقی، خانه تئاتر، خانه سینما و انجمنهای هنرهای تجسمی در مورد بخش فرهنگ و هنر و رسانه لایحه برنامه هفتم توسعه بیانیهای صادر کردند.
در بخشهایی از این بیانیه با اشاره به اینکه لایحه برنامه هفته توسعه در مجلس شورای اسلامی در آستانه تصویب است، ابراز عقیده کردهاند که «این بیانیه حاوی مفاد عجیب و غیرقابل باور است، عبارات و احکامی که غالب تلاشهای قانونگذاری پس از پیروزی انقلاب اسلامی را نادیده گرفته و نه نشانی از فرهنگ و هنر و رسانه دارد و نه شمایلی از توسعه. متنی که نه تنها آینده را ندیده، بلکه سیری قهقرایی داشته و با نگاهی واپس گرایانه از همیشه و دور از تحولات جامعه، فرهنگ و هنر و رسانه را به چند برنامه توسعه قبل، پرتاب نموده است.»
«تضعیف و نابودی بخش خصوصی عرصه فرهنگ و هنر و رسانه، نادیده گرفتن سیاستهای خصوصیسازی اصل ۴۴، خالی کردن حداکثری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی دولتی فرهنگ و هنر از صلاحیتها و تقدیم آن به صدا و سیما و بزرگ کردن این سازمان برخلاف قانون اساسی در حد یک وزارتخانه و بسیار بسیار فراتر از یک رسانه»، «پیش بینی بودجه هنگفت برای صدا و سیما و نادیده گرفتن اهالی فرهنگ و هنر و رسانه»، «مغفول واقع شدن هنرهای تئاتر، موسیقی و تجسمی»، «افزایش بودجه و اختیارات نهادهای سنتی و ناکارآمد در عرصه فرهنگ»، «پیش بینی امکان مجازات اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه توسط وزارت فرهنگ و دور زدن قوه قضاییه، دادرسی منصفانه و اصول بنیادین قانونی بودن جرم و مجازات و استقلال قوا و تبدیل هنرمندان به کارمندان دولت»، «منوط نمودن حمایت از بخش فرهنگ و هنر و رسانه به تایید فعالیتهای آنها توسط مراجع دولتی»، از مفاد این لایحه هستند که اصلاح آن را ناممکن نموده و بدین وسیله، خانه هنرمندان ایران، خانه موسیقی، خانه تئاتر، خانه سینما و انجمنهای هنرهای تجسمی، خواستار حذف مفاد یادشده و کنار گذشتن این بخش از لایحه هستند.
در بخشهایی از این بیانیه با اشاره به اینکه لایحه برنامه هفته توسعه در مجلس شورای اسلامی در آستانه تصویب است، ابراز عقیده کردهاند که «این بیانیه حاوی مفاد عجیب و غیرقابل باور است، عبارات و احکامی که غالب تلاشهای قانونگذاری پس از پیروزی انقلاب اسلامی را نادیده گرفته و نه نشانی از فرهنگ و هنر و رسانه دارد و نه شمایلی از توسعه. متنی که نه تنها آینده را ندیده، بلکه سیری قهقرایی داشته و با نگاهی واپس گرایانه از همیشه و دور از تحولات جامعه، فرهنگ و هنر و رسانه را به چند برنامه توسعه قبل، پرتاب نموده است.»
«تضعیف و نابودی بخش خصوصی عرصه فرهنگ و هنر و رسانه، نادیده گرفتن سیاستهای خصوصیسازی اصل ۴۴، خالی کردن حداکثری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی دولتی فرهنگ و هنر از صلاحیتها و تقدیم آن به صدا و سیما و بزرگ کردن این سازمان برخلاف قانون اساسی در حد یک وزارتخانه و بسیار بسیار فراتر از یک رسانه»، «پیش بینی بودجه هنگفت برای صدا و سیما و نادیده گرفتن اهالی فرهنگ و هنر و رسانه»، «مغفول واقع شدن هنرهای تئاتر، موسیقی و تجسمی»، «افزایش بودجه و اختیارات نهادهای سنتی و ناکارآمد در عرصه فرهنگ»، «پیش بینی امکان مجازات اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه توسط وزارت فرهنگ و دور زدن قوه قضاییه، دادرسی منصفانه و اصول بنیادین قانونی بودن جرم و مجازات و استقلال قوا و تبدیل هنرمندان به کارمندان دولت»، «منوط نمودن حمایت از بخش فرهنگ و هنر و رسانه به تایید فعالیتهای آنها توسط مراجع دولتی»، از مفاد این لایحه هستند که اصلاح آن را ناممکن نموده و بدین وسیله، خانه هنرمندان ایران، خانه موسیقی، خانه تئاتر، خانه سینما و انجمنهای هنرهای تجسمی، خواستار حذف مفاد یادشده و کنار گذشتن این بخش از لایحه هستند.
تاریخ انتشار : چهارشنبه 19 مهر 1402 - 17:04
افزودن یک دیدگاه جدید