موسیقی ما- در نشست خبری جدیدترین پروژه‌ی استاد فرهاد فخرالدینی با عنوان منظومه‌ی سیمرغ (قاف)، جزئیات این اثر تشریح شد و استادِ آهنگ‌ساز چون همیشه با شفقتِ بسیار از جفای رفته بر موسیقی گفت و تاکید کرد که موسیقی این سرزمین، بدون حمایت‌ِ دولتی امکان رشد ندارد و مسئولانِ موسیقی باید به حمایتِ بی‌چون و چرا از این هنر بپردازند. او هم‌چنین دلیل دوری ده ساله‌اش از صحنه را به دلیل شرایطِ نامطلوبی دانست که بر موسیقی حاکم بوده است: «همواره تمام تلاش خود را برای موسیقی این سرزمین انجام داده‌ام؛ اما هر زمان احساس می‌کردم موفق نخواهم شد، فاصله گرفته و به کار دیگری می‌پرداختم. عمر من در کلاس، ارکستر، استودیو و حین آهنگسازی سپری شده و همواره راه‌های جدیدی برای خود باز کرده‌ام. نیت من همیشه خیر بوده و آرزو داشته‌ام به موسیقی کشورم یاری برسانم.»
در این نشست که در تالار وحدت تهران برگزار شد، آرش امینی (رهبر ارکستر)، حبیب صبور (تهیه‌کننده) و مصطفی جعفری (معاون توسعه کرمان‌موتور) نیز حضور داشتند.
 
حبیب صبور: برای اجرای «سیمرغ» ماه‌ها تلاش شده است
«حبیب صبور» در ابتدا به توضیحاتی درباره‌ی این برنامه پرداخت: «برای این پروژه‌ی سنگین ماه‌ها تلاش کرده‌ایم تا به نقطه‌ی کنونی برسیم. استاد فخرالدینی حدود دو سال پیش این اثر را نوشتند، و ما شش ماه پیش تصمیم گرفتیم آن را به صحنه ببریم. در طی این مسیر با چالش‌ها و فراز و نشیب‌های بسیاری روبه‌رو بودیم و خوشحالم که به اینجا رسیدیم. سپاسگزارم که استاد به من اعتماد کردند و اجرای این پروژه را به من سپردند.»
او همچنین  نوازندگان ارکستر را شاملِ نوازندگان ارکستر سمفونیک، ارکستر ملی و برخی نوازندگانِ برجسته‌ دانست.
 
فرهاد فخرالدینی: از کناره‌گیری‌ام از ارکستر ملی پشیمان نیستم
در ادامه، استاد فرهاد فخرالدینی درباره‌ی آهنگ‌سازی روی اشعار عطار چنین توضیح داد: «وزن شعری فاعلاتن محدودیت‌هایی برای آهنگ‌سازی ایجاد می‌کند که البته چاره‌هایی برای آن اندیشیدم. این پروژه یک اثر اپرایی است و به خواننده‌ای نیاز دارد که با موسیقی بین‌المللی آشنا باشد، توانایی خوبی در نت‌خوانی داشته و فقط به حافظه‌اش متکی نباشد. در موومان‌های مختلف خواننده باید کاملاً به نت و سابقه نوازندگی آشنا باشد تا از پس اجرا برآید. این وظیفه را دو خواننده برعهده گرفتند. آقای مهدی محمدی به‌عنوان خواننده‌ی تنور، نقش هدهد را ایفا می‌کند و علی تفرشی که از شاگردان من در دانشگاه بود، به عنوان راوی داستان است. این دو خواننده در برخی قسمت‌ها با گروه کر هم‌آوا می‌شوند. من با خوانندگان بسیاری کار کرده‌ام و تعدادی از آنان را به جامعه معرفی کرده‌ام. حالا هم امید دارم این اقدام خیر باشد.»
استاد پرآوازه‌ی موسیقی همچنین در توضیح سازبندی پروژه قاف گفت: «سازبندی بر اساس ارکستر سمفونیک انجام شده است؛ سازهای کامل بادی چوبی و برنجی، آلات ضربی و پنج گروه زهی را داریم. گروه کر نیز شامل چهار گروه سوپرانو، آلتو، تنور و باس است که در کنار دو خواننده، اثر را همراهی می‌کنند. گردهم آوردن این تیم آسان نبود و امیدواریم اجرای خوبی از خود بر جای بگذاریم.»
آهنگ‌ساز آثاری چون سربداران همچنین در مورد وضعیت موسیقی ایران اظهار داشت: »در همه‌جای دنیا، موسیقی نیاز به حمایت دارد. بدون حمایت دولتی، موسیقی نمی‌تواند دوام بیاورد. کناره‌گیری‌ام از ارکستر ملی به علت نارضایتی از وضعیت موجود بود؛ چراکه مسیر پیش رو آن‌طور که می‌خواستم نبود. اگرچه از ارکستر دور ماندم و از جوانانی که به آینده‌ی بسیاریشان امیدوار بودم، اما از تصمیم‌ام پشیمان نیستم و هم‌چنان این پند را می‌دهم که دولت نباید با هنرمندان دربیفتد؛ موسیقی یک علم است و مسئولان مخالف این هنر باید این نکته را دریابند. من نیز در این مدت توانستم آثار بسیاری از جمله همین «سیمرغ» را بنویسم و چند کتاب و اثرِ‌ دیگر.»
استادِ پیش‌کسوت موسیقی درباره‌ی مسیری که تا امروز طی کرده است، گفت: «از ابتدا ساز من ویلن بود و استادان برجسته‌ای داشتم؛ اما همواره در تلاش بودم کارهایی متفاوت انجام دهم. روزی در رادیو با تصنیف‌هایی روبه‌رو شدم که باید طی چند مرحله ضبط می‌شد. این روش را درست نمی‌دیدم و نیاز به نوآوری حس می‌کردم. آقای ابتهاج روزی پرسید که آیا می‌شود به‌جای یک ساز، کل ارکستر به آواز پاسخ دهد. این پیشنهاد در جلسه‌ای مطرح شد و همه با آن مخالفت کردند، اما من مصمم شدم و اولین کارم را در چهارگاه نوشتم. ابتدا چهارمضرابی برای ویلن ساختم و سپس آوازش را تنظیم کردم. آقای شجریان آوازش را عالی خواند. به تدریج کارهای بیشتری در این سبک ساختم و پی بردم که دامنه‌ی این کار بسیار وسیع است. زمانی که این آثار شنیده شوند، هویت موسیقی ایرانی حفظ شده است؛ هرچند که توسط ارکستر اجرا می‌شود.»
 
آرش امینی: این اثر را در تمام دنیا می‌توان اجرا کرد
آرش امینی، رهبر ارکستر نیز درباره‌ی این پروژه، گفت: «این اثر بر اساس منظومه منطق‌الطیر عطار و داستان سیمرغ ساخته شده است که اشعار آن توسط استاد شفیعی کدکنی تصحیح شده است. این اثر شامل پنج موومان برای ارکستر سمفونیک، گروه کر و دو خواننده است. همچنین، کنسرتوی ویلن توسط امین غفاری اجرا می‌شود که استاد آن را به ایشان تقدیم کرده است. این اثر به شیوه‌ای ظریف بین موسیقی ایرانی و روایت جهانی حرکت می‌کند و قابلیت اجرا توسط هر ارکستری در دنیا را دارد.»
 
مصطفی جعفری: ما در کنار فعالیت اقتصادی، مسئولیت اجتماعی را دنبال می‌کنیم
در نهایت، مصطفی جعفری نماینده اسپانسر پروژه، از اهمیت حمایت از هنر گفت: «حمایت مالی از پروژه‌های هنری در دنیا مرسوم است و افتخار داریم در کنار استادی فرهیخته چون استاد فخرالدینی باشیم. حضور کسب و کارها در کنار فعالیت‌های هنری باعث آشنایی بیشتر مردم با این کارها می‌شود. ما در کنار این فعالیت‌ها رویکرد مسئولیت اجتماعی را به صورت جدی دنبال می‌کنیم و سعی داریم این رویکرد را با حمایت از فعالیت‌های هنری نیز پیش ببریم.»