مِی چی تو چیشامه؟
که ای‌همه خیسه
مِی چی تو چیشاته؟
اشکُم وُی‌نَمیسه

هم خار بیابون
هم ابر باهاره
رودخونه‌ی خشکه
با ای‌که میباره

کفترِ رو بوم
رفتی از پیشُم رفت
بسسی زخمُمِه
خون از پُی چیشُم رفت
خون از پُی چیشُم رفت

رفتی
یه دَفِی
پسین شد
خون خورشید
گردنت بود

شب شد
هزارون ستاره
دکمه‌ی هر
پیرهنت
بود

دم رفتنت گریه کِردی
یِی پرندِی
تو گولوم
مُرد

دم رفتنت گریه کِردم
تا تو رِه آب
با خودش
برد

یه زخمی که از تن خودُم تو تن تو بود
یه اشکی که اومدنش رفتن تو بود
یه خونی که از سر پسین گردن تو بود
ستاره‌ای که دکمه‌ی پیرهن تو بود

مِی چی تو چیشامه؟
که ای‌همه خیسه
می چی تو چیشاته
اشکوم وُی‌نمیسه

هم خار بیابون
هم ابر باهاره
رودخونه‌ی خشکه
با ای‌که می‌باره