تا نگاهی ‌میکنم بر قاب عکس یادگاری
میرود دل‌ در میان کوچه های خاطراتت
میشود از عمق چشمم بار دیگر چشمه جاری
میکشم پارا به سوی امتداد ردپایت
آشنا، بازا بیا بازا بیا
ای یار دیرین
تا که چشمم دست چشمانت بگیرد
همچو فرهادی شوم در کام شیرین
بار دیگر این ترانه با نوای خنده های کودکانه
لحظه ای گیسو برقصان دلبرانه
تا میشینم اندکی در پیشرویت عاشقانه
با تو هستم اِی که رفتی بی دلیل و بی بهانه
میکشم پارا به سوی امتداد رد پایت
آشنا بازا بیا بازا بیا
ای یار دیرین
تا که چشمم دست چشمانت بگیرد
همچو فرهادی شوم در کام شیرین