به لطف عشق تو خوبم، پر از آرامشم با تو
درست ِ با جهان قهرم، من اهل سازشم با تو

تو مدیون خودت کردی، منو تا آخر دنیا
بیا هم درد هم باشیم، تو تنهایی، منم تنها

بیا همخونه من باش، رو ابرا خونه میسازم
تو آسمون من هستی که من بلند پروازم

چه شیرین ِ وفا داری به اون که دوستش داری
یکی پیدا بشه، از اون نتونی چشم برداری

چه جوری میشه جبران کرد، نمیشه من نمیدونم
ببخشم همه دنیا رو هنوزم به تو مدیونم

چشام پر شده از عکست، که من لبریز احساسم
نگاهت میکنم شاید، خودم رو با توبشناسم

دلم رو زنده کردی تو، که با مرگم نمیمیرم
تو دنیامی که با مُردن، چشم از دنیا نمیگیرم