مستم‌کن از شراب چشم خود مستم‌کن
مستم کن بعد از این هر انچه شد مستم کن
حوا جان تو‌خودت غرور‌این ادم باش
حوا جان لحظه وسوسه ها یادم باش
مرا رها نکن که من خاطریه ای ادامه دارم
با من بمان که ترسی جز تنها شدن در دل ندارم
بانو جان دلم تنگ است برای تو
بانو جان به سر دارم هوای تو
چشمانت مرا از خودم ربودن
دلبرجان نظر بر دیگری نکن
با من باش ز مردم دلبری نکن
این مردم به لبخند ما حسودند
سرد است مرا در آغوشت بپوشانم
سرد است ز چشم خود شراب بنوشانم
بی‌تو جهان من شبیه زندان است
بی‌تو تمام سال من زمستان است