تهران شده دارالمجانینت
من لاابالی می‌شوم بی تو
توصیف احوالم که ممکن نیست
گاهاً چه حالی می‌شوم بی تو
 
لیلای بی احساس بی وجدان
یک شهر را ویرانه می‌خواهی
عقل از سر دنیای من بردی
یک شهر را دیوانه می‌خواهی
 
وقتی که می‌خندی
جذاب و مستانه
یک شهر از عشقت
دیوانه دیوانه
 
از این خیابان‌ها
آهسته‌تر رد شو
یا مال من باش و
یا با همه بد شو
 
من هرچه دارم پای تو دادم
خواب و خیال و عقل و ایمانم
خوب دلبری اندازه‌ای دارد
ابری شدم لطفاً ببارانم
 
پا پس نکش از روزگار من
از کاه من هی کوه می‌سازی
دست خودت هم نیست می‌دانم
بانوی من تو مجمع‌النازی