باور نکردم  بعض نگاتو
اشک چشاتو دور شدم از تو شدیم غریبه
زیر یه سقفیم ، دور هستیم ازهم
این درد منو کشت ، آهسته کم کم خندم عجیبه
هم قد هم نیست  آرزهامون
کاش تنها باشم ، زیر یه بارون
دنیای ما مثل آدما متفاوته
این لحظه ها از نگاه ما چقدر ساکته
آشفته ایم مثل خوابای بد کودکی توی این شبا
ما گم شدیم پشت حرفای آدما ی شهر سرد و بی هوا
آغوش سردت مثل جهنم
آتیش زده باز به روح خستم منو رها کن
داریم میپوسیم با هم و تنها
در انتظار یه روز زیبا چشاتو وا کن
علاقه ای نیست  تو حرفای ما
با حفظ ظاهر رسیدیم اینجا