تو دلت برای من هنوزم جا داری
فکر دریاچه نباش تو که دریا داری
دستاتو ازم نگیر قصه رو به سر نیار
من که همراه توام منو پشت سر نذار
منو از خودت بدون گریه و زاری نکن
دیگه آتیشم نزن مردم آزاری نکن

دلم از راه پره دلم از خونه پره
دلم از مردم شهر، دلم از هر کسی که جات و می دونه پره

دارم از دست میرم دوریه طاقت سوز
چشام و بیشتر از این به در خونه ندوز
قدر تنهایی من که کسی تنها نیست
به پریشونیه من تویه این دنیا نیست
خط خطی کن عشق من رد پای رفتنو
بیا یادم بره باز غم پرپر زدنو

دلم از راه پره دلم از خونه پره
دلم از مردم شهر دلم از هر کسی که جاتو می دونه پره
دلم از راه پره دلم از خونه پره
دلم از مردم شهر دلم از هر کسی که جاتو می دونه پره