مگه دنیا میذاره خنده رو لبها بمونه
شعله های عشق روشن تو نگاها بمونه
مگه دنیا میذاره مگه دنیا میذاره
اگه روزگار میذاشت خونه دل شاد باشه
مرغ پر بسته عاشق ز غم آزاد باشه چی میشد
اگه روزی آسمون دل ما از غبار کینه ها پاک میشد
اگه با دست محبت خدا کوه غصه های ما خاک میشد چی میشد
تا میخوای بال و پری تو آسمون باز کنی
صبح فردا رو با شوری دیگه آغاز کنی
مگه دنیا میذاره مگه دنیا میذاره