منم یک شهر بی عابر ، منم یک راه بی مقصد دلم ، دردای عالم رو ، دلم دنیا به فالم زد تموم جاده ها تاریک ، تموم کوچه ها بن بست ببین دستام چقد سرد و ، ببین پاهام چقد خستست یعنی این رسم دنیا بود ، به هیچ آتیش زدن مارو خدا دلگیرم از دستت ، ببین رسمای دنیا رو ازم دلگیر نشو اما ، دیگه نای شکستن نیست بزن تیر خلاصم رو ، دیگه ترسی ز مردن نیست دیگه نایی واسه من نیست ... تو این شب های تکراری ، عجب مهتاب زیبایی تو این شهر پر از عاشق ، دلم تنهای تنهایی داری دق میکنی اینجا ، داری هر روز میمیری چرا هرچی که میباری ، دلم آروم نمیگیری یعنی این رسم دنیا بود ، خدا دلگیرم از دستت یعنی این رسم دنیا بود ، به هیچ آتیش زدن مارو خدا دلگیرم از دستت ، ببین رسمای دنیا رو ازم دلگیر نشو اما ، دیگه نای شکستن نیست بزن تیر خلاصم رو ، دیگه ترسی ز مردن نیست دیگه نایی واسه من نیست ...