تو آمدی و دریا اسم مرا صدا زد
من جذر و مد عشقم مه که به جاده ها زد

بمان که اسم ما را همه جهان بداند
جوانی ما یاد این کوچه ها بماند

هندوی معبدت من، بودای قصه ها تو
شمع و شب و عطش من، خدا خدا خدا تو

ماه منی میان یک آسمان شخصی
باید به دور دنیام بپیچی و برقصی

من خاک زخمی و تو تلاطم بهاری
باید کنار بغضم باران شوی بباری