دیگه هیچ گوشه ای دنج نیست
هنوز کفشام باهام قهرَن
برم هر جای این دنیا
پاهام پابنده این شهرَن
نه دیگه آسمون سقفِ
نه دنيا قد دستامون
نه دیگه میشه آروم شیم
شبیه بچه گی هامون

توُ هر گوشه ی این شهری
یکم گم شدن و حس کن
یه شب بیدار بمون تا صبح
تو هم حال منو حس کن

دیگه هیچ گوشه ایی دنج نیست
تموم شهر یه میدونه
دیگه هیچ کی توُ این دنیا
روی قولش نمی مونه
هنوز تصویر ما دوتا
توُ عکس یادگاری هست
حالا چشمات بجای من
توُی چشمای کی خیره است