چه روزها که نبودی
کنار دلهره‌هایم
چه روزها که به گوشَت
نمی‌رسید صدایم

نشسته بود غباری
به روی خاطره هایم
نبودی و دل دنیا
گرفته بود برایم

رسیده روز قرارت
دلم قرار ندارد
که از تو از تو
دلم از تو انتظار ندارد

دلم بجز تو امیدی
به روزگار ندارد
کنار خنده‌ی سرخت
غم اعتبار ندارد

سکوت کردی و رفتی
نگاه کردم و مُردم
چه بغض‌ها که نکردم
چه زخم‌ها که نخوردم

چه حرفا که شنیدم
چه روزها که شمردم
خودت بیا که دلم را
به هیچکس نسپردم

رسیده روز قرارت
دلم قرار ندارد
که از تو از تو
دلم از تو انتظار ندارد

دلم بجز تو امیدی
به روزگار ندارد
کنار خنده‌ی سرخت
غم اعتبار ندارد