توو فصل سردِ بیکسی از راه رسیدی
وقتی تنم زخمی تیغ آدما بود
وقتی که زیر بار این اندوه سنگین
تنها پناهم گریه ی نیمه شبا بود

من با تو از،شبهای تنهایی گذشتم
پیش تو به آرامشی بیحد رسیدم
دنیام و پر کردی از این احساس زیبا
با بودنت دست از همه دنیا کشیدم

روزای خوبی با تو سهم زندگیم شد
من با تو به آرامشی بیحد رسیدم
دنیای سوت و کورم و تغییر دادی
با بودنت دست از همه دنیا کشیدم

حالا که عمق حادثه طی شد کنارت
راهیه یک فردای نامعلوم میشی
من زخم خوردم توی این بازیو حالا
تو تا ابد به آه من محکوم میشی